Γενικά θέματα
26 Ιανουαρίου 2011
Έδειξε το φώς στο τούνελ της οικονομίας
του Ν.Γ. Δρόσου
Βασίλης Κωνσταντακόπουλος |
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα.
Σε μια κρατικοδίαιτη οικονομία, στηρίχτηκε στις δικές του δυνάμεις και άνοιξε τα πανιά του για τον διεθνή ανταγωνισμό της ανοικτής θάλασσας.
Ξεκίνησε από το μηδέν, είδε τις ευκαιρίες, δούλεψε σκληρά και πέτυχε, χτίζοντας ένα στόλο με 51 πλοία.
Σε μια οικονομία όπου οι περισσότεροι περιμένουν την κρατική ενίσχυση ή την επιδότηση για να κάνουν την όποια επένδυση, έβαλε το χέρι βαθειά στην τσέπη και δίχως τη βοήθεια του κράτους έκανε μία από τις σημαντικότερες επενδύσεις, ύψους άνω του 1,2 δισ.ευρώ, στην ιστορία του ελληνικού τουρισμού.
Σε μια οικονομία όπου κυριαρχεί η εσωστρέφεια απέδειξε επανειλημμένως ότι έχει «όραμα» και διορατικότητα στρώνοντας το δρόμο για διεθνείς συνεργασίες με τεράστιες προοπτικές για την Ελλάδα, χαρακτηριστική των οποίων είναι η επένδυση της κινεζικής Cosco στο λιμάνι του Πειραιά.
Ακόμη και στην πιο «μαύρη στιγμή» της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια, στην τρέχουσα κρίση, είχε το μυαλό του στο «να βάλουμε όλοι πλάτη, να σωθεί η χώρα».
Μόλις το Δεκέμβριο, μιλώντας δημόσια ενώπιον κοινού επιχειρηματιών, είχε πει: «η χώρα μας σήμερα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Το ποιος φταίει και φτάσαμε ως εδώ δεν βοηθάει να το ψάχνουμε. Σήμερα, προέχει να βάλουμε όλοι πλάτη να σωθεί η χώρα. Να βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας το διπλανό του και να επιβιώσουμε, όσο το δυνατόν, μονοιασμένοι».
Το πώς το είχε δείξει την ίδια χρονιά, εγκαινιάζοντας μια τεράστια ξενοδοχειακή επένδυση στην Πελοπόννησο και προσφέροντας εργασία σε εκατοντάδες ανθρώπους.
Άνθρωποι, όπως ο Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, ο οποίος έφυγε χθες από κοντά μας, δεν απαντώνται συχνά.
Αν όμως ψάχνουμε για παραδείγματα προς μίμηση, η πορεία και ο βίος του στέκουν μπροστά μας.
Στέκουν για να μας θυμίσουν τη σημασία του να είσαι αυτοδημιούργητος, να έχεις στόχους και να κατορθώνεις να τους υλοποιείς, όπως απέδειξε ο «καπετάν Βασίλης», μαχόμενος 25 χρόνια την ελληνική γραφειοκρατία για να κάνει την επένδυσή του στη Μεσσηνία…
Μιλώντας στο ΣΚΑΪ για το Costa Navarino, είχε πει: «αυτή η μονάδα δεν έχει γίνει για να κονομήσουμε. Μου έχει πάρει 28 χρόνια από τη ζωή μου η αγορά της γης. Αν ήθελα να κάνω για να κονομήσω θα είχα φτιάξει σε άλλα μέρη πράγματα. Σας δίνω το λόγο της τιμής μου δεν έχω ούτε ένα οικόπεδο σε κανένα μέρος της Ελλάδος. Ό,τι αγόρασα, το αγόρασα εκεί και σε συγκεκριμένα μέρη της Μεσσηνίας. Δεν έχω πάρει ούτε ένα οικόπεδο».
Το έργο και οι ημέρες του, στέκουν για να μας θυμίσουν ότι αξίες όπως το ήθος και η εντιμότητα μπορούν να είναι συνώνυμες με την επιχειρηματικότητα.
Την ίδια εκείνη επιχειρηματικότητα, που η μεταπολιτευτική Ελλάδα φρόντισε σχεδόν να ποινικοποιήσει, ορθώνοντας μυριάδες εμπόδια στην αυτόνομη ανάπτυξή της.
Αν ψάχνουμε για παραδείγματα προς μίμηση, σήμερα που οι αξίες καταρρέουν, ας κοιτάξουμε το έργο του.
euro2day
___________________________________________________
Από το blog του Κώστα Καββαθά
Δε γνώριζα τον Καπετάνιο. Ούτε κάποιο μέλος της οικογένειάς του. Όμως, τις τελευταίες δεκαετίες παρακολουθούσα δημοσιογραφικά τον τιτάνιο αγώνα του ενάντια στα νεάτερνταλ της ελληνικής γραφειοκρατίας που “φρόντισαν” η μεγάλη επένδυση που έκανε στη Μεσσηνία (το Costa Navarino) να χρειαστεί …25 χρόνια για να ολοκληρωθεί! Ο Καπετάνιος δεν πρόλαβε να την χαρεί αφού τον πήρε μακρυά ο θάνατος. Σαν φόρο τιμής λοιπόν “μπήκα” στο web και βρήκα το παρακάτω (παλιό) άρθρο του Σάββα Αθανασίου (που επίσης δεν γνωρίζω) και το παραθέτω σαν φόρο τιμής σε ένα αληθινό πατριώτη
Ακολουθεί το άρθρο από την εφημερίδα “ΚΕΡΔΟΣ”
|