Ούτε τους νεκρούς σεβάστηκαν οι Τούρκοι Αττίλες. Εικόνα από το κοιμητήριο της Άσσιας, όπου οι Τούρκοι διέπραξαν πολλές βαρβαρότητες.

ΤΟΥ ΑΔΩΝΗ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ

Εντοπίστηκαν τα οστά τριών αμάχων που εκτελέστηκαν από τους Αττίλες.Ο Γιώργος Ζωγράφος, ο Χρίστος Σίσκος και ο Κωστής Σίσκου εκτελέστηκαν εν ψυχρώ, στην Άσσια, στις 14 Αυγούστου. Τα οστά τους εντοπίστηκαν σε τάφο στην Άσσια, αλλά η ταυτοποίησή τους καθυστερεί. Τα μέλη των οικογενειών τους ζητούν επίσπευση των διαδικασιών για να παραδοθούν τα οστά και να γίνει η ταφή.

Ένα ακόμη έγκλημα πολέμου, που διέπραξαν οι Τούρκοι στη διάρκεια της εισβολής τους στην Κύπρο, το 1974, έρχεται στην επιφάνεια. Σε τάφο στην Άσσια εντοπίστηκαν τα οστά τριών αμάχων, του Γιώργου Ζωγράφου, του Χρίστου Σίσκου και του Κωστή Σίσκου. Και οι τρεις εκτελέστηκαν εν ψυχρώ, από Τούρκους στρατιώτες, κατά την είσοδό τους στην Άσσια, στις 14 Αυγούστου 1974.

Ο Γιώργος Ζωγράφος, ένας αθώος, άκακος άνθρωπος, που καλά – καλά δεν είχε καταλάβει τι συνέβαινε γύρω του, βρισκόταν στο σπίτι του, όταν οι Αττίλες τον εκτέλεσαν. Λίγα μέτρα πάρα πέρα, ήταν το σπίτι της οικογένειας Κωστή Σίσκου. Αυτός και η σύζυγός του ήταν έτοιμοι να εγκαταλείψουν την Άσσια. Λίγο νωρίτερα είχαν καταφέρει να αποδράσουν από την κατεχόμενη Άσσια τα τέσσερα παιδιά τους. Πηγαίνετε όπου παν οι άλλοι συγχωριανοί μας, είπε στα παιδιά του. Για να συμπληρώσει ότι θα ακολουθούσε και ο ίδιος με τη σύζυγό του. Δεν πρόλαβαν όμως. Οι Τούρκοι τον εκτέλεσαν μπροστά στα μάτια της συζύγου του και άλλων γειτόνων. Αμερικανός υπήκοος κυπριακής καταγωγής, το σπίτι του οποίου βρισκόταν απέναντι από το σπίτι του Κωστή Σίσκου, μάταια εκλιπαρούσε τους Τούρκους να μη βλάψουν τον Κωστή, γιατί όπως τους έλεγε, «είναι πολύ καλός άνθρωπος». Μετά την εκτέλεση του Κωστή Σίσκου, οι λυσσασμένοι Αττίλες εισέβαλαν στο σπίτι του Χρίστου Σίσκου. Τον άρπαξαν αυτόν και το γιο του, Κυριάκο και τους έστησαν στον τοίχο, πυροβολώντας αδίστακτα εναντίον τους. Τότε έφυγαν από τη γειτονιά και συνέχισαν τις βαρβαρότητές τους.

Στο μεταξύ, οι δύο κόρες του Χρίστου Σίσκου, αμέσως μετά τους πυροβολισμούς βγήκαν από το σπίτι τους και έτρεξαν προς βοήθεια του πατέρα και του αδελφού τους. Ο πατέρας τους ήταν ήδη νεκρός. Ο αδελφός τους, Κυριάκος, μέχρι πρόσφατα ανώτερος λειτουργός στο Τμήμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ήταν βαριά τραυματισμένος. Τον περιμάζεψαν και με τις γνώσεις που είχαν του έδωσαν τις πρώτες βοήθειες, μέχρι που, λίγες μέρες αργότερα, μεταφέρθηκε για νοσηλεία σε τουρκικό νοσοκομείο.

Την ίδια στιγμή, μάζεψαν τον πατέρα τους και τους άλλους δυο εκτελεσθέντες και τους έθαψαν σε τάφο που οι ίδιες έσκαψαν έξω από το σπίτι τους. Σ’ αυτόν τον τάφο ανευρέθηκαν πριν από έξι περίπου μήνες τα οστά τους.

Έξι μήνες μετά την ανεύρεση των οστών των τριών Ασσιωτών, τα μέλη των οικογενειών τους ανησυχούν για την καθυστέρηση που παρατηρείται στη νενομισμένη ταυτοποίηση αλλά και στην παράδοση των οστών για κανονική ταφή.

Το ελληνοκυπριακό μέλος στη διερευνητική επιτροπή Ηλίας Γεωργιάδης μάς επιβεβαίωσε την ανεύρεση των λειψάνων των τριών Ασσιωτών. Μας εξήγησε ότι η επιτροπή κάνει ό,τι μπορεί για να επισπεύσει το χρόνο της διερεύνησης και της ταυτοποίησης αλλά έχει ενώπιόν της πολλές πιεστικές περιπτώσεις.


ΗΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ:Όλοι πιέζουν και βιάζονται, λέγει, αλλά η κάθε περίπτωση θα γίνει με τη σειρά της.

Δικές μας πηγές αναφέρουν ότι από τουρκικής πλευράς ζητείται ισορροπία στην παρουσίαση των ταυτοποιήσεων. Δεν το λένε, αλλά το αφήνουν να φαίνεται καθαρά σε κάθε τους κίνηση. Θέλουν οι εντυπώσεις να μοιράζονται και να εξισοροπείται το κλάμα και η οδύνη και στις δύο πλευρές του συρματοπλέγματος, παρατηρεί η πηγή μας.

Στην Περιστερώνα αναζητούνται οι σοροί δύο Τουρκοκυπρίων
Σε πηγάδι της Περιστερώνας αναζητούνται οι σοροί δύο Τουρκοκυπρίων που εκτελέστηκαν τις μέρες των μαχών στην περιοχή. Στο χωριό γινόταν εκκαθαριστική επιχείρηση και η αδελφή μπήκε μπροστά από την πόρτα της για να μην την ανοίξουν οι Ελληνοκύπριοι στρατιωτικοί και σκοτώσουν όπως φοβόταν τα αδέλφια της.

Σύμφωνα με τουρκοκυπριακές πηγές, η καθυστέρηση που δημιούργησε το μαντάλωμα της πόρτας από την αδελφή έδωσε την ευκαιρία στον ένα αδελφό της να φύγει από την πίσω πόρτα. Η ίδια, βαριά τραυματισμένη, υποχώρησε και η πόρτα άνοιξε.

Ο ένας αδελφός της συνελήφθη εν ζωή και μεταφέρθηκε σε συγκεκριμένη περιοχή του χωριού όπου υπάρχουν τρία πηγάδια. Ακούστηκε το κροτάλισμα των όπλων και, όπως όλα δείχνουν, ο νεαρός Τουρκοκύπριος εκτελέστηκε. Η αδελφή του, όπως λένε οι Τουρκοκύπριοι, χέρια-πόδια μεταφέρθηκε σε αυτοκίνητο τραυματισμένη σοβαρά, για να πάει στο νοσοκομείο, αλλά στην πορεία δεν υπάρχει άλλη μαρτυρία για την τύχη της. Τα δύο αδέλφια εικάζεται από τουρκοκυπριακές εκδοχές ότι εκτελέστηκαν και ρίχτηκαν σε ένα από τα τρία πηγάδια. Ο έλεγχος του πρώτου πηγαδιού, που έγινε με κίνδυνο της ζωής των ερευνητών, συμπληρώθηκε χωρίς αποτέλεσαμα. Τώρα η ερευνητική ομάδα εξετάζει το δεύτερο πηγάδι, με δύσκολες καταβάσεις, που γίνονται με σχοινιά. Όταν συμπληρωθεί κι αυτή η έρευνα, θα προχωρήσουν στο τρίτο, όπου και ελπίζουν να βρουν τα λείψανα.

«Ο Θεός να τους προσέχει», μας είπαν, αναφερόμενοι στους ερευνητές από την υπηρεσία διερεύνησης, «κάνουν κάτι πολύ δύσκολο και επικίνδυνο». Σε περίπτωση που οι έρευνες και στο δεύτερο πηγάδι δεν αποφέρουν τίποτε, θα γίνει κατάβαση και στο τρίτο πηγάδι.
Μια αιματηρή ιστορία αναδύεται μέσα από το σκοτάδι των πηγαδιών, αλλά θα δούμε τελικά τι θα δείξει η έρευνα.


Έρευνες και στην Παρεκκλησιά
Έρευνες διεξάγονται και στην Παρεκκλησιά για τον εντοπισμό των λειψάνων των Τουρκοκυπρίων που βρίσκονταν στο δεύτερο λεωφορείο των συλληφθέντων.

Οι έρευνες βρίσκονται σε καλό σημείο, αν και υπάρχει μαρτυρία για μετακίνηση λειψάνων, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε νέες καθυστερήσεις στον εντοπισμό τους.

Πρόκειται για τη γνωστή ιστορία των εκτελεσθέντων της Τόχνης, υπόθεση για την οποία οι Τουρκοκύπριοι έχουν πολύ έντονες απόψεις και ασκούν πολύ μεγάλη πίεση.

Σύμφωνα με τουρκοκυπριακές πηγές, στους εν λόγω εκτελεσθέντες αιχμαλώτους συμπεριλαμβάνονταν τρία αδέλφια. Σύμφωνα με την τουρκοκυπριακή εκδοχή, όταν τους πήραν από το σπίτι, η μητέρα έπεφτε στα πόδια των απαγωγέων λέγοντάς τους να της αφήσουν πίσω έστω και το μικρότερο γιο της. Κάποιος από τους απαγωγείς, σύμφωνα πάντα με τις τουρκικές πηγές, την απέπεψε βίαια λέγοντάς της ότι «δεν είναι ανήλικος ο γιο της για να θέλει και βυζί».

Τη μαρτυρία εκτέλεσης κατέθεσε Τουρκοκύπριος που επέζησε των πυροβολισμών όταν αιματωμένος εκλήφθηκε κατά τον έλεγχο ως νεκρός. Το θέμα προπαγανδίζεται έντονα από την Τουρκία ως ένδειξη των «ελληνοκυπριακών θηριωδιών» στη διάρκεια του πολέμου του 1974.


Προχωρούν οι έρευνες στο Συγχαρί
Στο Συγχαρί, στην παρουσία συγγενών και συμπολεμιστών των στρατιωτών της 181ης μοίρας πεδινού πυροβολικού που βομβαρδίστηκε από την Τουρκική Αεροπορία, συνεχίζονται οι έρευνες για τον εντοπισμό και άλλων λειψάνων. Το βραχώδες έδαφος απέτρεψε τους εισβολείς στη διάνοιξη μεγάλων λάκκων για την ταφή των σορών και κάποια από τα λείψανα ξεθαύτηκαν με την πάροδο του χρόνου και διασκορπίστηκαν από τις βροχές.

Οι περιοχή έχει αλλάξει όψη από το 1974 από τα χωματουργικά έργα που έγιναν εκεί και οι ερευνητές συναντούν μεγάλα προβλήματα για τον εντοπισμό όλων των λειψάνων. Ο σύνδεσμος των πολεμιστών που επέζησαν έδωσε αρκετά στοιχεία και πληροφορίες στους ερευνητές που συνέβαλαν στον εντοπισμό των πρώτων λειψάνων. Απ’ ό,τι φαίνεται οι ταφές έγιναν μέρες μετά την ενέδρα και τον ανηλεή βομβαρδισμό. Στην περιοχή δεν υπάρχει ένας μόνο ομαδικός τάφος, αλλά περισσότεροι και για τον εντοπισμό τους συνεχίζονται καθημερινά εκσκαφές.

Σύμφωνα με τουρκοκυπριακές πηγές, όταν διετάχθη η ταφή των σορών υπήρχε στην περιοχή του Συγχαρί έντονη δυσοσμία και αυτός ήταν ένας λόγος που η ταφή τους έγινε βιαστικά. Χρησιμοποιήθηκαν μάλιστα πηγάδια της περιοχής όπου ρίχθηκαν οι σοροί. Οι ηρωικοί πυροβολητές κινήθηκαν κατόπιν διαταγής αυτοκτονίας του ΓΕΕΦ στη διάρκεια της μέρας σε άγνωστη ορεινή περιοχή. Ανάμεσα στους αγνοουμένους της μοίρας είναι και ο διοικητής της μονάδας Στυλιανός Καλπουρτζής. Η κόρη του Μαρία ήρθε πολλές φορές στην Κύπρο ανέβηκε στο «βουνό της σιωπής», όπως το αποκαλούν οι πυροβολητές, και αναζήτησε τον πατέρα της.

Από την υπηρεσία διερεύνησης πληροφορηθήκαμε ότι η θέση των συγγενών είναι πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για ενδελεχείς έρευνες, ώστε να εντοπιστούν όλα τα λείψανα των πεσόντων πυροβολητών. Όπως αναφέρθηκε στο μνημόσυνό τους, οι πυροβολητές «έπεσαν επί των πυροβόλων τους, μαχόμενοι υπέρ πίστεως και πατρίδος».

Σύμφωνα με πηγή της υπηρεσίας διερεύνησης, οι Τούρκοι αντιδρούν στις πιέσεις που τους εξασκούνται για επίσπευση της διερεύνησης και δεν επιδεικνύουν την αναγκαία συνεργασία.
http://www.sigmalive.com/