Τ Ο ΠΡΩΙ του Σαββάτου 20ής Ιουλίου 1974 που ο τουρκικός στόλος εισβολής πραγματοποιούσε την αποβίβαση (και όχι απόβαση) του 50 Συντάγματος, της 39ης Μεραρχίας στην ακτή του Πέντε Μίλι, δεν ήσαν εκεί, από τη νύκτα της 19ης ταγμένες στις προκαθορισμένες θέσεις τους, για να τον αποκρούσουν οι κάννες του 251 Τάγματος Πεζικού της Κερύνειας. Ούτε στα προπαρασκευασμένα από το 1964 παράκτια πυροβολεία, ήσαν εκεί πανέτοιμα από το βράδυ της 19ης τα πυροβόλα της 190 Μοίρας του Καραβά και της 182 του Βοσπόρου της Κερύνειας. Το Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων της ανθελληνικής Χούντας απ’ την Αθήνα και το «υπαρχηγείο» του στο χουντικό ΓΕΕΦ των πραξικοπηματιών στη Λευκωσία, ΔΕΝ επέτρεψαν, αλλ’ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ στις μονάδες της ΕΦ να εκτελέσουν την προκαθορισμένη αποστολή τους και εγκαίρως ν’ αμυνθούν του πατρίου εδάφους.
Τα γεγονότα 19 και 20.7.74, σ’ εκείνες τις μονάδες της ΕΦ αποτελούν, έκτοτε, την ισχυρότερη, την πιο έμπρακτη, την εν τοις πράγμασι απόδειξη και το επί των πρόσω τεκμήριο της προδοσίας που διαπράχθηκε σε βάρος του Ελληνισμού στην Κύπρο.

Ε Ξ Ι Σ Ο Υ ΑΜΑΧΗΤΟ τεκμήριο κι επιπρόσθετη απόδειξη, αποτελεί ο διατεταγμένος από τη Χούντα εγκλωβισμός του Συντάγματος της ΕΛΔΥΚ στο στρατόπεδό της στον Γερόλακκο. Στόχο αλλεπάλληλων βομβαρδισμών της τουρκικής αεροπορίας. Μακριά από τον χώρο της προκαθορισμένης, από το Σχέδιο Αμύνης Κύπρου, αποστολής της για εξάλειψη του τουρκικού προγεφυρώματος στο Πέντε Μίλι. Τα έδειξε με πλήρεις στρατιωτικές λεπτομέρειες, προβολή διαδοχικών σχεδιαγραμμάτων επιχειρήσεων, αεροφωτογραφιών και σκαριφημάτων, βάσει εγγράφων, πολεμικών εκθέσεων και μαρτυριών των επιζησάντων αξιωματικών, υπαξιωματικών και οπλιτών της ΕΛΔΥΚ του 1974, την Τρίτη το μεσημέρι ο ικανός ερευνητής στρατιωτικής ιστορίας και έγκυρος συνεργάτης στρατιωτικών περιοδικών κ. Πέτρος Σαββίδης, σε ειδική συγκέντρωση των μονίμων στελεχών της ΕΛΔΥΚ που οργάνωσε ο νυν διοικητής της συνταγματάρχης Συμεών Κεβεντζίδης. Εκεί και η περιγραφή των κορυφαίων ηρωισμών των πολεμιστών της ΕΛΔΥΚ στις εκ των προτέρων προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες. Της υπέρτατης θυσίας των 105 νεκρών και αγνοουμένων Ελδυκαρίων.

Δ Υ Σ Τ Υ Χ Ω Σ η Μεταπολίτευση Καραμανλή, ως προς αυτή την τραγωδία, δεν ήταν καν το ανάλογο της Επανάστασης Πλαστήρα του Σεπτεμβρίου 1922 που έστειλε τους πρωταίτιους της Μικρασιατικής Καταστροφής στο Έκτακτο Στρατοδικείο! Κι ας μην τους έστελνε βέβαια σε κάποιο Γουδί για θανατική εκτέλεση…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ http://www.sigmalive.com