Τα σημειωματάρια λοιπόν των Αμερικανών διπλωμάτων δεν δημιούργησαν «ρήγματα εμπιστοσύνης» μόνο στις σχέσεις μεταξύ των κρατών της περιοχής και των ΗΠΑ, αλλά και μεταξύ των ίδιων των κρατών. Γιατί η διαρροή τους δεν έδειξε ότι οι τοίχοι έχουν μόνο αυτιά αλλά «είναι και διάτρητοι», όπως έγραψε ένας Σαουδάραβας αρθρογράφος, γνωστός για τις αντιιρανικές του θέσεις. Πολλοί Αραβες δημοσιογράφοι εξέφρασαν ανοιχτά τη θέση τους ότι από σήμερα δεν έχουμε εμπιστοσύνη όχι μόνο σε Αμερικανούς διπλωμάτες, αλλά σε κανένα διπλωμάτη. Πάντως, κάτι έχει αλλάξει και στην περιοχή αυτή των πετρελαίων, γιατί η συντριπτική πλειονότητα των δημοσιογράφων εκεί δεν ασπάστηκε την άποψη ηγετών που δήλωσαν ότι πίσω από τη διαρροή κρύβονται «συνωμοσιολογίες κρατών με μεγάλα συμφέροντα».

Λιγότερη διαφάνεια
Ο Σαουδάραβας αρθρογράφος Τάρικ Αλ-Χμεντ έγραψε στην εφημερίδα Αλ-Σαρκ Αλ-Αουσατ ότι «ο κόσμος δεν θα γίνει πιο ιδανικός αλλά πιο περίπλοκος. Χρειάζεται να αναπτύξει νέο μηχανισμό απέναντι στον τρελό αυτόν κόσμο, που δεν κρατάει μυστικά». Ο δημοσιογράφος τάσσεται υπέρ της άποψης που θέλει τον περιορισμό της διαφάνειας. Μερικά αραβικά κράτη ήδη άρχισαν να εφαρμόζουν τη δική τους μέθοδο διεθνών επαφών, «συνομιλίες χωρίς σημειωματάρια», όπως αποκάλυψε ο αναπληρωτής γραμματέας για θέματα της Εγγύς Ανατολής, Τζέφρι Φίλτμαν, σε μια ανοιχτή διαδικτυακή συνέντευξη στους Αραβες δημοσιογράφους. Αραβας σχολιαστής σε τηλεοπτικό κανάλι έσπευσε να δικαιολογήσει, λέγοντας: «Οι περισσότερες συνομιλίες Αράβων ηγετών δεν γράφονται και δεν χάλασε ο κόσμος… εξάλλου τα τρία μεγάλα θρησκευτικά βιβλία, η Βίβλος, το Ευαγγέλιο και το Κοράνι γράφτηκαν εκατοντάδες χρόνια μετά τον ερχομό των τρίων μεγάλων προφητών, οι διδασκαλίες τους απομνημονεύτηκαν και μεταφέρθηκαν από γενιά σε γενιά».

Δηλαδή κινδυνεύουμε, είπαν οι επικριτές, «να παρατείνουμε το χρόνο φύλαξης των απόρρητων αρχείων όχι μόνο κατά δεκαετίες αλλά κατά εκατονταετίες… αυτό είναι πλήγμα στο Διαδίκτυο που θέλει να συντομεύσει το χρονικό όριο σε μερικά έτη και ίσως μήνες». Οι Αραβες ιστορικοί δεν έχασαν την ευκαιρία να διεκδικήσουν δυναμικά το ρόλο τους. Ζήτησαν, πριν είναι αργά, να συγκεντρώσουν τα Αραβικά Κέντρα Ερευνών «τους τόνους των απόρρητων εγγράφων που έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς από μεγάλες δυνάμεις της παλιάς και νέας εποχής, που περιέγραφαν τα πάντα για μας και εκτέλεσαν και εκτελούν σχέδια αντίθετα με τα δικά μας συμφέροντα», όπως έγραψε
ο Γιουσίφ Κουέτλεϊτ στη σουαδαραβική εφημερίδα «Αλ-Ριγιάντ».

Μάλιστα, την τελευταία εβδομάδα γράφονται και ακραίες απόψεις από ορισμένους αρθρογράφους. Εφτασαν ακόμα στο σημείο να ταυτίζουν την ενέργεια της WikiLeaks με αυτήν της Αλ-Κάιντα. Τα απόρρητα έγγραφα είναι τα αεροπλάνα που έριξαν τους πύργους της αμερικανικής διπλωματίας. Και δεν δίστασαν μάλιστα να ζητήσουν από τις ΗΠΑ να αντιμετωπίζουν νομικά και πολιτικά τους φίλους του WikiLeaks, όπως αντιμετωπίστηκαν οι δράστες της 11ης Σεπτεμβρίου. Ο Τάρικ Αλ-Χμεντ στο άρθρο του στις 8-12-2010, ζητά επιτακτικά να φυλακιστεί και να καταδικαστεί ο Ασάνζ.

Το έγγραφο που έφερε τα πάνω κάτω στον αραβικό δημοσιογραφικό κόσμο ήταν εκείνο που αποκάλυψε ότι «ο βασιλιάς Αμπντάλα σάς ζήτησε να κόψετε το κεφάλι του φιδιού». Αυτή η φράση πάγωσε όλα τα αραβικά ΜΜΕ. Γιατί είναι γνωστή η τεράστια οικονομική και πολιτική επιρροή που έχει το βασίλειο των Σαούδ στα αραβικά ΜΜΕ. Ακόμα και το Αλ-Τζαζίρα, φοβούμενο τις επιπτώσεις και αντιδράσεις των Αλ-Σαούδ σιώπησε για ένα εικοσιτετράωρο και δεν μετέδωσε ότι η Σουαδική Αραβία ασκούσε πιέσεις στις ΗΠΑ να πλήξουν στρατιωτικά το Ιράν και περιορίστηκε μόνο στην είδηση ότι «πιέσεις ασκούσε ο βασιλιάς του Μπαχρέιν για πόλεμο εναντίον του Ιράν».

Ιράν, η απειλή του φιδιού…

Η γρήγορη και θα λέγαμε αστραπιαία μετάδοση της είδησης από διεθνή πρακτορεία, δορυφορικά και βασικά από το Διαδίκτυο, ανάγκασε τα αραβικά ΜΜΕ να αναπαράξουν την είδηση αλλά με το επεξηγηματικό σχόλιο «Οι Αραβες ανησυχούν για την ιρανική απειλή».

Το WikiLeaks χάλασε τη μαγιά πολλών Αράβων που αρθρογραφούσαν εναντίον του Ιράν. Γιατί έγραφαν πως οι Αραβες του Κόλπου ασκούσαν πιέσεις στις ΗΠΑ, για να μη διεξαγάγουν πόλεμο εναντίον του Ιράν, ώσπου διέρρευσαν τα έγγραφα και αποδείχθηκε το αντίθετο, ότι τα αραβικά κράτη ήταν που ασκούσαν πιέσεις στις ΗΠΑ να κάνουν πόλεμο.

Μια άλλη ομάδα Αράβων αρθρογράφων «έπεσε από τα σύννεφα», γιατί ήρθαν τα έγγραφα και αποκάλυψαν το αντίθετο από αυτό που έγραφαν, όπως ότι «οι ΗΠΑ, σε μια προσπάθεια να βελτιώσουν την εικόνα τους στη Μέση Ανατολή, ασκούσαν πιέσεις για την επίλυση του Παλαιστινιακού σε όλα τα κράτη της περιοχής και βασικά στο Ισραήλ και ότι πίεζαν τα αραβικά κράτη να προχωρήσουν σε δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και περισσότερο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Τα έγγραφα αποκάλυψαν ότι οι ΗΠΑ το Παλαιστινιακό το έχουν πολύ χαμηλά στην ατζέντα τους με πρώτο το Ιράν και ότι αν και οι αμερικανικές πρεσβείες απέστελλαν προς το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών τακτικά αναφορές, εκθέσεις και μαρτυρίες Αράβων πολιτών, για πολλές παραβιάσεις ανθρωπίνων και δημοκρατικών δικαιωμάτων από τις φιλοαμερικανικές κυβερνήσεις της περιοχής, εντούτοις ούτε το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών ούτε και οι πρεσβείες των ΗΠΑ άσκησαν πιέσεις στις αραβικές κυβερνήσεις να προχωρήσουν σε δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις. * http://www.enet.gr