Του Γιώργου Χρηστίδη

Η οικονομική κρίση δένει τα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς αποτρέπει τη λήψη δύσκολων αποφάσεων με πολιτικό κόστος στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, υποστηρίζει ο Κρίστοφερ Χιλ.

“Το ζήτημα του ονόματος είναι ακανθώδες πολιτικά, ιδίως για την Ελλάδα. Η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας έχει λάβει ορισμένες πολύ δύσκολες αποφάσεις στην οικονομία, άρα κωλύεται να λάβει δύσκολες αποφάσεις [και στο Σκοπιανό]”, τονίζει στη “Μ” ο έμπειρος αμερικανός διπλωμάτης, ο οποίος διετέλεσε πρεσβευτής των ΗΠΑ στα Σκόπια στα τέλη της δεκαετίας του 1990 (1996-1999) και έχει συμμετάσχει σε ουκ ολίγες “επικίνδυνες αποστολές” (συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στην ειρηνευτική συμφωνία του Ντέιτον, ήταν επικεφαλής των εξαμερών συνομιλιών με τη Βόρεια Κορέα για το πυρηνικό της πρόγραμμα, ενώ διετέλεσε πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ιράκ).
Ο κ. Χιλ, επικεφαλής σήμερα της Σχολής Διεθνών Σπουδών Josef Korbel του Πανεπιστημίου του Ντένβερ, μίλησε στη “Μ” στο περιθώριο κλειστής εκδήλωσης του Institute of International Education στην πρωτεύουσα της πολιτείας του Κολοράντο.

Όπως τόνισε, η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ (η συμμαχία δεν θα απευθύνει πρόσκληση ένταξης στη γειτονική χώρα χωρίς προηγουμένως να έχει βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση με την Ελλάδα στο πρόβλημα του ονόματος) και την ΕΕ εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα.

“Πιστεύω ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να έχει έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ στα βόρεια σύνορά της, καθώς ένας σύμμαχος δεν θα συνιστούσε απειλή. Φυσικά οι Έλληνες θα απαντούσαν ότι δεν ισχύει αυτό με την Τουρκία, σε κάθε περίπτωση όμως πιστεύω ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας η Μακεδονία να είναι όσο το δυνατόν πιο σταθερή ως χώρα. Η Ελλάδα όχι μόνο πρέπει να επιτρέψει στη Μακεδονία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, αλλά και να αποτελεί μείζονα υποστηρικτή [της ένταξης]”.

Ο κ. Χιλ δηλώνει επίσης ότι η Ελλάδα πρέπει να σεβαστεί ότι οι “Μακεδόνες” χρειάζονται μία ταυτότητα (“αν δεν μπορούν να αποκαλούν τον εαυτό τους Μακεδόνες, τότε τι είναι; Σέρβοι; Βούλγαροι;”), ενώ στο ερώτημα ποια λύση θα θεωρούσε ο ίδιος λογική απάντησε αυτήν της “τριπλής ονομασίας”.