(Αλ-Ναχάρ-Λίβανος)
Και εμείς μπορούμε να πούμε στον Ιρανό πρόεδρο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ «καλώς ήρθες» στον Λίβανο, όταν η επίσκεψή του συμπλεύσει με τη ματιά όλων των Λιβανέζων για το τι είναι αμοιβαίες, ομαλές σχέσεις μεταξύ του Λιβάνου και του Ιράν.

Αυτό που λέμε για το Ιράν, το είπαμε και το λέμε για τη Συρία, για κάθε κράτος που θέλει να βλέπει τον Λίβανο περιοχή επιρροής του και όχι ένα ανεξάρτητο κράτος, ελεύθερο και κυρίαρχο, ακόμη και όταν στο κράτος αυτό υπάρχουν ομάδες που έχουν πεισθεί να προωθούν το συμφέρον της ιδιαίτερης σχέσης τους με τα δύο αυτά κράτη -Συρία και Ιράν- περισσότερο από το ύψιστο εθνικό συμφέρον και τις βασικές αρχές της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας.

Λέμε ειλικρινά ότι οι σκηνές λαϊκής υποδοχής στον Ιρανό πρόεδρο από το αεροδρόμιο μέχρι τα νότια προάστια, αν και δεν μας εξέπληξαν, μπορεί, αν τις επεξεργαστεί κανείς «ρεαλιστικά», να δείξουν την εξάρτηση μιας ομάδας Λιβανέζων από το Ιράν, ενώ άλλες ομάδες είδαν την επίσκεψη με άλλα συναισθήματα από αυτά που υποκίνησαν τα πλήθη της υποδοχής. Το Ιράν πρέπει να διαγνώσει σωστά αυτό το γεγονός, αν θέλει μέσω της επίσκεψης του πρόεδρου του να κερδίσει τη φιλία όλων των Λιβανέζων, και να μην περιοριστεί σε στήριξη μιας ομάδας ή μιας αίρεσης.