της Ελίνας Γαληνού
Η προοπτική εμπορικής συνεργασίας της χώρας με την Κίνα, δείχνει να δρομολογείται μετά την πρόσφατη επίσκεψη του Κινέζου πρωθυπουργού και την ευγένεια με την οποία εκδήλωσε το ενδιαφέρον του για συνεργασία. Παρ΄όλο το δυσμενές κλίμα του περασμένου χρόνου όπου οι αντιδράσεις των ναυτεργατών στον Πειραιά, κόντεψαν να τινάξουν στον αέρα την συνεργασία με την Cosco, ο δρόμος του μεταξιού μάλλον ανοίγει τελικά για την Ελλάδα..
Εκ πρώτης όψεως η στάση της Κίνας προς εμάς, δείχνει θετική. Λέτε να ξέχασαν τις δύσκολες μέρες ή την αρνητική στάση του πρωθυπουργού μας όταν ήταν στην αντιπολίτευση και κραύγαζε “δεν θα σας αφήσουμε να ξεπουλήσετε την Ελλάδα στους Κινέζους;” Η μήπως ξέχασαν ότι η πρότασή τους για υποστήριξη προς το ελληνικό χρέος τον περασμένο χειμώνα, έμεινε στα αζήτητα από την ελληνική κυβέρνηση; Ποιός είναι τόσο αφελής για να τα πιστέψει αυτά;
Είναι αλήθεια ότι η Κίνα θέλει να υποστηρίξει την Ελλάδα, όμως γνωρίζει καλά τους όρους του παιχνιδιού. Οπως άλλωστε δήλωσε ο Κινέζος πρωθυπουργός, το υποστηρικτικό του ενδιαφέρον αφορά την Ελλάδα αλλά και τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης τώρα που διέρχονται οικονομική κρίση…Στις εμπορικές συνεργασίες, εννοείται ότι δεν χαρίζεται τίποτα σε κανέναν, ενώ για να παίξει κανείς με έναν ισχυρό εταίρο, πρέπει να είναι καλά διαβασμένος. Η Κίνα γνωρίζει καλά σε πόσο δύσκολη θέση βρισκόμαστε τώρα. Ασφαλώς όμως γνωρίζει και τα πλεονεκτήματά μας τα οποία σίγουρα έχει εκτιμήσει πριν περάσει το κατώφλι μας και μας εκδηλώσει το ευρύτατο επενδυτικό της ενδιαφέρον…
Τα επενδυτικά της σχέδια περιλαμβάνουν την αξιοποίηση των μεταφορικών μας υποδομών (λιμάνια, σιδηροδρόμους), την προώθηση αγοράς ελληνικών προιόντων, την υποστήριξη προς την ναυτιλία μας υπολογίζοντας στην συνεργασία Ελλήνων εφοπλιστών αν προτίθενται να ναυπηγούν τα πλοία τους σε κινέζικα ναυπηγεία. Εχει αξιολογήσει την σημασία της γεωπολιτικής μας θέσης την οποία προφανώς βρίσκει πολύ σημαντική όσον αφορά τα σχέδια επέκτασής της στην περιοχή της Μεσογείου.
Ωστόσο, το σοβαρό επενδυτικό ενδιαφέρον των Κινέζων, δεν αποκλείεται να αποβεί προς όφελός μας. Ισως μάλιστα συμβάλει στην ενεργοποίηση και αξιοποίηση δυνατοτήτων μας που έχουμε ως τώρα παραγνωρίσει. Αν δώσουμε βάρος στους τομείς που την ενδιαφέρουν, μπορεί να δημιουργηθούν καλές αναπτυξιακές ευκαιρίες. Ο τουρισμός, η γεωργία, ορισμένα είδη βιομηχανίας, νέες τεχνολογίες, κατασκευές, ενδιαφέρουν την Κίνα ως αγορά και εμάς ως τομείς δραστηριοποίησης, ύστερα από μια εποχή μεγάλης παραγωγικής νέκρας που περάσαμε. Ομως δεν πρέπει να ξεχνάμε μερικά ουσιώδη πράγματα…
Κατά πόσο θα αποβεί ωφέλιμη ή όχι η συνεργασία με την Κίνα, εξαρτάται από το πώς θα την διαχειριστεί η χώρα μας και κυρίως η κυβέρνηση, η οποία έχει την βασική ευθύνη όσον αφορά τις συμφωνίες που θα συνάψει. Το βασικό ζητούμενο είναι να προσδιοριστούν οι παράγοντες εκείνοι ου θα διασφαλίζουν μια αμοιβαία καλή συνεργασία για τις δύο χώρες, ώστε να μην καταλήξει ετεροβαρής για την Ελλάδα. Οι Κινέζοι έχουν μάθει να διαχειρίζονται μεγάλα επενδυτικά προγράμματα σε γρήγορους ρυθμούς. Είναι πολύ λεπτολόγοι και αρκετά απαιτητικοί για την εργασία που πληρώνουν, φειδωλοί ως προς τις εργατικές αμοιβές και αυστηροί στην τήρηση λεπτομερειών όταν υπογράφουν συμφωνίες. Οι απόψεις τους για τους όρους εργασίας, δεν μοιάζουν διόλου με τις δικές μας. Παράλληλα με αυτά, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι μέσω της Ελλάδας, βλέπουν μια ευκαιρία ανοίγματος προς την Ευρώπη, ενώ ανταγωνίζονται σκληρά την Αμερική ως προς την θέση που κατέχουν στο παγκόσμιο οικονομικό σκηνικό. Αυτές οι παράμετροι θα πρέπει να βαρύνουν ιδιαίτερα στην διαμόρφωση μιας στρατηγικής για την συνεργασία Ελλάδας-Κίνας. Για την ώρα, υπάρχει μεν καλή διάθεση από τις δύο πλευρές, όμως το παιχνίδι είναι δύσκολο και χρειάζεται πολύ προσεκτική διαχείριση εκ μέρους μας. Ισως βέβαια, ν΄αξίζει τον κόπο…