Γράφει η Έφη Χ. Μαυροπούλου
Μέχρι την τελευταία στιγμή δυσκολευόταν το ΠΑΣΟΚ να κλείσει τις λίστες των υποψηφίων για τις Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές. Ενώ ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα η υποψηφιότητα των Ιονίων Νήσων. Η συγκεκριμένη περιφέρεια είχε προταθεί ξεκάθαρα στην κα. Γκερέκου αλλά η ίδια και κάποια στελέχη στην Ιπποκράτους εξέφρασαν επιφυλάξεις.
Η άρνηση της κας. Γκερέκου είχε κάθε λογικό επιχείρημα και
πραγματικά είναι απορίας άξιο πως το Μέγαρο Μαξίμου σκέφτηκε μια τέτοια υποψηφιότητα. Αν γινόταν δεκτή, αυτομάτως η Κυβέρνηση θα λειτουργούσε ως πολιτικός αυτόχειρας «μηδενίζοντας» τα όποια θετικά μπορεί να εισέπραξε με την απομάκρυνσή της, από τη θέση της Υφυπουργού, πριν από μερικούς μήνες. Ή μήπως έχει επιλυθεί η εκκρεμότητα για την οποία απομακρύνθηκε από την Κυβέρνηση και δεν το ξέρουμε;
Τα υπόλοιπα όμως βροντόφωνα όχι που άκουσε ο Πρωθυπουργός στερούντααι κάθε σοβαρής και λογικής δικαιολογίας. Το επιχείρημα ότι κάποιες περιφέρειες είναι εκλογικά δύσκολες δεν αποτελεί επιχείρημα για έναν πολιτικό.
Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε αυτή τη διαδικασία με υψηλές προσδοκίες θέλοντας τουλάχιστον να προτείνει πρωτοκλασάτα στελέχη, ως υποψήφιους Περιφερειάρχες. Για το λόγω αυτό ο Πρωθυπουργός είχε προσωπική και άμεση ανάμειξη στις διαπραγματεύσεις. Κατάλαβε όμως ότι δε μπορεί να συστρατεύσει πρωτοκλασάτα στελέχη και έτσι αναγκάστηκε να καταλήξει σε άλλες υποψηφιότητες από τις αρχικές και όχι σε τόσο προβεβλημένα στελέχη. Χτες ανακοινώθηκαν οι υποψήφιοι αφού στο μεταξύ αναμετρήθηκαν δημοσκοπικά οι πάντες και αφού σχεδόν ο κάθε υποψήφιος έθετε τους δικούς τους όρους με χαρακτηριστικό το παράδειγμα του κ. Μίχα, που άσκησε βέτο προκειμένου να μην είναι υποψήφιος ο Γιάννης Σγουρός στη Περιφέρεια Αττικής.
Όλη όμως αυτή η διαδικασία με τα αμέτρητα σενάρια για πιθανές υποψηφιότητες κούρασε και κυρίως αποδόμησε το ρόλο του ηγέτη και της Κυβέρνησης. Δεν είναι δυνατόν ο Πρωθυπουργός της Χώρας να διαπραγματεύεται με τους Υπουργούς του για το αυτονόητο και μάλιστα να εισπράττει άρνηση.
Από την άλλη, η στάση αυτή των πιθανών υποψηφίων απαξιώνει ένα καινούργιο θεσμό της Τοπικής αυτοδιοίκησης, που ναι μεν μπορεί οι υποψήφιοι να μην τον ξέρουν και να εκφράζουν επιφυλάξεις αλλά αν δεν στηρίξουν οι ίδιοι τη μεταρρύθμιση την οποία ψήφισαν, πως θα την εμπιστευτούν οι πολίτες;
Κυρίως όμως φοβούνται ότι στις Περιφερειακές εκλογές θα εκφραστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στη Κυβερνητική πολιτική. Ξεχνούν φαίνεται, ότι κανενός η καρέκλα δεν είναι δεδομένη. Ξεχνούν ότι η πολιτική θέλει αγώνες και θυσίες. Κυρίως όμως ξεχνούν ή μάλλον δεν γνωρίζουν ότι επιτέλους θα πρέπει να πάψει η πολιτική να καθοδηγείται από προσωπικές φιλοδοξίες. Στην πολιτική ατομικό και συλλογικό συμφέρον δεν πάνε μαζί.
[email protected]