REAL TIME |

Weather Icon
Ιράν , Πυρηνικά Όπλα 22 Σεπτεμβρίου 2010

Το πυρηνικό σταυρόλεξο της Τεχεράνης

Άλυτη βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα μοιάζει η διένεξη της Τεχεράνης με τη διεθνή κοινότητα για τον έλεγχο του πυρηνικού της προγράμματος. Άλυτη, καθώς οι δύο πλευρές εκκινούν από δύο θεμελιωδώς διαφορετικές προσεγγίσεις, με τη Δύση κατά κύριο λόγο να θέλει τη διαπραγμάτευση να αφορά μόνον ελέγχους και εγγυήσεις, ώστε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν να μην καταλήξει στην κατασκευή ατομικών όπλων,και την Τεχεράνη από την άλλη να χρησιμοποιεί το πυρηνικό πρόγραμμα ως μοχλό πολλαπλής πίεσης από την εξομάλυνση των σχέσεων με τις ΗΠΑ και την αναγνώριση του σταθεροποιητικού της ρόλου στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν μέχρι και τη συμμετοχή της σε κάθε προσπάθεια συνολικού διακανονισμού του Μεσανατολικού.

Αν στα παραπάνω προσθέσουμε τη χρησιμότητα μιας ατμόσφαιρας αντιπαράθεσης και επικείμενης επίθεσης των ΗΠΑ και του Ισραήλ στη συντηρητική πτέρυγα της θρησκευτικής ηγεσίας στην προσπάθειά της να περιφρουρήσει το σημερινό στάτους κβο, τότε το μόνο ρεαλιστικό μεσοπρόθεσμο ζητούμενο δεν είναι άλλο από την αποφυγή κλιμάκωσης της σημερινής αντιπαράθεσης σε σύγκρουση.

Η λογική της Τεχεράνης είναι απλή: Η συνεργασία της είναι απαραίτητη στις ΗΠΑ τόσο για το Ιράκ όσο και το Αφγανιστάν, μια εξάρτηση ικανή να αποτρέψει την Ουάσιγκτον από σενάρια επίθεσης είτε αμερικανικής, είτε ισραηλινής.

Οι σημερινές διαπραγματεύσεις Νετανιάχου – Αμπάς θεωρούνται θνησιγενείς, με την προσδοκία ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει κατανοητό ότι το Ιράν δεν μπορεί να παρακαμφθεί από την αναζήτηση λύσης στο Μεσανατολικό. Τότε και μόνον τότε η Τεχεράνη θα δεχθεί ουσιαστική συζήτηση για το πυρηνικό της πρόγραμμα στο πλαίσιο συνολικών ρυθμίσεων για μια Ευρύτερη Μέση Ανατολή χωρίς οπλοστάσια μαζικής καταστροφής.

Περιμένοντας να ωριμάσουν οι παραπάνω προϋποθέσεις, το Ιράν έχει όλους τους λόγους να μην προχωρήσει στην απόκτηση πυρηνικών όπλων. Αν το πράξει, θα πυροδοτήσει την είσοδο στην κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών της Τουρκίας, της Αιγύπτου και της Σαουδικής Αραβίας, προβάλλοντας ως απειλή για την ασφάλειά τους αλλά κυρίως για τις περιφερειακές τους φιλοδοξίες.

Το Ιράν έχει κατοχυρώσει ερείσματα στη Μέση Ανατολή κυρίως χάρη στις λανθασμένες επιλογές των ΗΠΑ και του Ισραήλ και πολύ λιγότερο ως αποτέλεσμα μιας συνολικής επεκτατικής περιφερειακής στρατηγικής:

Η συμμαχία Τεχεράνης-Δαμασκού προέκυψε ως μονόδρομη επιλογή για τον Ασαντ πατέρα, όταν βρέθηκε απομονωμένος στον αραβικό κόσμο ανάμεσα στην Τουρκία και το Ισραήλ, που είχαν τότε στενή συνεργασία.

Η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003, αλλά κυρίως η κατεδάφιση της σουνιτικής κατά κύριο λόγω εξουσίας του Μπάαθ παρέδωσε τη διακυβέρνηση στην πλειοψηφία των Σιιτών και έδωσε έτσι στην Τεχεράνη ρυθμιστικό ρόλο.

Η περιφερειακή εμβέλεια της Τεχεράνης και όχι οι αυριανές και μεθαυριανές πυρηνικές οπλικές δυνατότητες είναι το πραγματικό πρόβλημα για το Ισραήλ, καθώς ανατρέπει τη σημερινή του ηγεμονική πρωτοκαθεδρία στην περιοχή.

Σήμερα το Ιράν προστατεύει το καθεστώς Ασαντ στη Δαμασκό, τη Χεζμπολάχ στο Νότιο Λίβανο και τη Χαμάς στη Γάζα, σε ένα ευρύ και ετερόκλητο μέτωπο δυσαρεστημένων από την επιλογή Ουάσιγκτον-Τελ Αβίβ, αλλά που στηρίζουν το Κάιρο και το Αμάν να διαπραγματεύονται με τον αποδυναμωμένο Αμπάς.

Υπό το φως των παραπάνω προφανώς η Τεχεράνη έχει ως προτεραιότητα να κερδίσει χρόνο μέχρι να ωριμάσουν οι προϋποθέσεις για τη συνολική διαπραγμάτευση της σταθερότητας στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter

Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube

Εγγραφείτε στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη στο Youtube