Η πτήση των Κυπριακών Αερογραμμών από Αθήνα στις 14 Ιουλίου που πέρασε απαρατήρητη απ’ όλους
Του Αδάμου Κόμπου

Κρίσιμες οι ώρες και οι στιγμές που περνούσε ο κυπριακός ελληνισμός λίγες μέρες πριν από το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 1974. Φόβος και αγωνία κυριαρχούσαν παντού και η αβεβαιότητα για το τι θα γίνει τις επόμενες μέρες δεν έφευγαν από το μυαλό κανενός. Ήταν οι μέρες που ακολούθησαν μετά την αποστολή της περιβόητης επιστολής του προέδρου και Αρχιεπισκόπου Μακαρίου προς τον «Πρόεδρο» της Ελλάδας Φαίδωνα Γκιζίκη. Όλοι γνώριζαν ότι η σιωπή που επικράτησε μετά τη λήψη της επιστολής ήταν πολύ ύποπτη, και θα έπρεπε όλοι όσοι ήσαν στην πρώτη γραμμή εντεταλμένοι να προστατέψουν το κράτος, τη δημοκρατία και τον νόμιμα και δημοκρατικά εκλελεγμένο πρόεδρο Μακάριο, να βρίσκονταν στον ύψιστο βαθμό ετοιμότητας, επιτήρησης και παρακολούθησης. Κάθε τι που θα προκαλούσε την παραμικρή υποψία δεν θα έπρεπε να περνά απαρατήρητο. Θα έπρεπε η κάθε κίνηση της ελλαδικής δικτατορίας, να υπολογιζόταν πολύ σοβαρά και να απετρέπετο εν τη γενέσει της. Δυστυχώς δεν υπήρχε σωστή και αποτελεσματική ηγεσία στις μυστικές υπηρεσίες του κράτους και όπως φαινόταν οι αποφάσεις ελαμβάνοντο αποσπασματικά από τον καθένα. Ταυτόχρονα, σημαντικές αποφάσεις γύρω από την αντιμετώπιση της επερχόμενης συνωμοσίας ελαμβάνοντο από τον ίδιο τον πρόεδρο Μακάριο ο οποίος δεν είχε τη γνώση και την επιβαλλόμενη αποφασιστικότητα για τη συγκεκριμένη πολύ δύσκολη κατάσταση. Πέραν τούτου, ένα σημαντικό μέρος των δυνάμεων ασφαλείας, των δημοσίων υπαλλήλων, των ημικρατικών υπαλλήλων και άλλων ήταν αναξιόπιστο και απρόθυμο να ταχθεί εναντίον της συνωμοσίας, ενώ κάποιοι άλλοι συμμετείχαν στην προσπάθεια πραγμάτωσής της. Αυτό ήταν δυστυχώς το κλίμα τότε χωρίς να υπάρχει το παραμικρό ίχνος σοβαρότητας και μυαλού από τους εκτελεστές και τους θαυμαστές του καλλιεργούμενου και προωθούμενου εγκλήματος σε βάρος της Πατρίδας μας.

Ένα από τα πολύ σοβαρά λάθη και παραλήψεις ήταν αυτό που παρατείθεται στη συνέχεια:
Στις 14 Ιουλίου, παραμονή της αποφράδας ημέρας του 1974, απογειώθηκε γύρω στα μεσάνυκτα αεροπλάνο των Κυπριακών Αερογραμμών από το αεροδρόμιο Λευκωσίας, με ναυλωμένη πτήση για το αεροδρόμιο Αθηνών. Η αποστολή του ήταν να μεταφέρει στην Κύπρο 60 περίπου άνδρες. Καμία υποψία, καμία διερεύνηση, κανένας έλεγχος, καμία παρέμβαση για την αποτροπή αυτής της αποστολής. Το ναυλωμένο αεροπλάνο επέστρεψε στο αεροδρόμιο Λευκωσίας στις 4:30 το πρωί της 15ης Ιουλίου. Οι 60 άνδρες κατέβηκαν γρήγοραγρήγορα και αφού παραλήφθηκαν από στρατιωτικά αυτοκίνητα εξαφανίστηκαν μέσα στο σκοτάδι.

Αυτήν την υπόθεση μού την περιέγραψε με παράπονο, αλλά και απορία ο τότε λειτουργός κινήσεως των Κυπριακών Αερογραμμών Αβιβός Βασιλαράς. Ο κ. Βασιλαράς τη συγκεκριμένη εκείνη Κυριακή (παραμονή του πραξικοπήματος), έλαβε οδηγίες από τη διεύθυνση των Κ.Α., να αντικαταστήσει συνάδελφό του που του είχαν αναφέρει ότι εκωλύετο. Μάλιστα εκείνο το απόγευμα, προς το βράδυ, βρισκόταν με τη σύζυγό του σε γάμο φιλικού του προσώπου και δεν ήθελε να τον εγκαταλείψει, αφού είχε και καλή παρέα. Σ’ εκείνο το γάμο και στη διασκέδαση που ακολούθησε, βρισκόταν και ο Νίκος Σαμψών και οι παρόντες γνωστοί του και άλλοι τον ρωτούσαν μεταξύ σοβαρού και αστείου εάν γνώριζε κατά πόσον θα γινόταν πραξικόπημα και δήλωνε άγνοια. Πράγματι αυτό ήταν το κλίμα που επικρατούσε και όλοι βρίσκονταν σε μεγάλο προβληματισμό και αγωνία.
*Ο Αδάμος Κόμπος είναι δημοτικός σύμβουλος του Κ.Σ. ΕΔΕΚ Λεμεσού και αντιπρόεδρος της Εφορείας Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Λεμεσού

Οι Ελλαδίτες αξιωματικοί έφεραν τις τελευταίες οδηγίες
ΥΠΟαυτές τις συνθήκες κ. Βασιλαράς πήγε στο αεροδρόμιο Λευκωσίας για να αντικαταστήσει το συνάδελφό του. Εκεί όταν έφθασε, έλαβε οδηγία από τη διεύθυνση της εταιρείας για να διευθετηθεί η αποστολή αεροπλάνου ναυλωμένης πτήσης προς την Αθήνα και στη συνέχεια η επιστροφή του. Καμιά υποψία, κανένας έλεγχος από τη διεύθυνση των Κ.Α. ή από τους άλλους φορείς όπως το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας, η Αστυνομία (Τμήμα Μετανάστευσης), το Τελωνείο, οι οποίοι είχαν ενημερωθεί προτού αναχωρήσει η συγκεκριμένη ναυλωμένη πτήση προς την Αθήνα. Όπως προανέφερα, όλοι εκείνην την περίοδο δεν μπορούσαν να ησυχάσουν από την αγωνία. Πώς ήταν δυνατό οι δυνάμεις των μυστικών υπηρεσιών (ΚΥΠ) να μην είχαν πληροφορηθεί για τη συγκεκριμένη περίπτωση ώστε να παρέμβουν; Εκείνες τις ημέρες μετά την αποστολή της επιστολής προς τον Γκιζίκη η κάθε κίνηση, ιδίως στρατιωτική από την Ελλάδα, έπρεπε να τυγχάνει ιδιαίτερης προσοχής. Εντούτοις λόγω της μεγάλης διάβρωσης που υπήρχε στον ιστό της κρατικής μηχανής, πέρασε κι αυτό το γεγονός απαρατήρητο.

Τη σκηνή της αποβίβασης των 60 περίπου ανδρών από το αεροπλάνο, την παρακολούθησε ο κ. Βασιλαράς, πηγαίνοντας από το γραφείο του στο χώρο στάθμευσης του αεροπλάνου, που ήταν συνήθως μπροστά από τα κτήρια του αεροδρομίου. Τα γραφεία διαχείρισης των Κ.Α. βρίσκονταν εκτός του κυρίως κτηρίου του αεροδρομίου, σε κάποια χαμηλά ανεξάρτητα και απλά κτίσματα κοντά στο μεγάλο υπόστεγο επισκευής των αεροπλάνων. Εκεί ακριβώς βρισκόταν και το γραφείο του κ. Βασιλαρά. Είναι μία απόσταση περίπου 700-800 μέτρα από το σημείο στάθμευσης των αεροπλάνων. Γι’ αυτό με κάποιο όχημα πήγε στο σημείο στάθμευσης και αποβίβασης των 60 ανδρών, για να δει ακριβώς περί τίνος επρόκειτο. Εκείνο το βράδυ δεν μπορούσε να ησυχάσει επειδή τον έτρωγε η αγωνία και ταυτόχρονα η απορία για τη συγκεκριμένη ναυλωμένη πτήση. Οι 60 άνδρες ήταν με πολιτικές ενδυμασίες και εφαίνοντο να είναι κάποιας ηλικίας διαφορετικής απ’ αυτήν που έχουν οι κληρωτοί στρατιώτες. Ήταν πασιφανέστατο ότι επρόκειτο για Ελλαδίτες αξιωματικούς που στάληκαν επειγόντως από τους δικτάτορες των Αθηνών για να αναλάβουν το ανόσιο έργο της εκτέλεσης του πραξικοπήματος. Ήθελαν φαίνεται να ενισχύσουν όσους αξιωματικούς ήδη βρίσκονταν στην Κύπρο με νέους που θα είχαν μάλιστα και τις τελευταίες οδηγίες από τους δικτάτορες. Ήταν τόση η αναίδεια και το θράσος των δικτατόρων των Αθηνών, που μέχρι και την τελευταία στιγμή έστειλαν συμπληρωματικούς πραξικοπηματίες αξιωματικούς πιστεύοντας ότι κανείς δεν θα τους εμπόδιζε, όπως φυσικά και συνέβη.

Ο Λυσσαρίδης είχε εισηγηθεί την εκδίωξη τους
Ενώ θα έπρεπε οι προδότες Ελλαδίτες αξιωματικοί να είχαν διωχθεί με επίσης ναυλωμένη πτήση προς την Αθήνα, για να γλυτώναμε το πραξικόπημα , μας έστειλαν κι άλλους. Την εισήγηση για εκδίωξη των Ελλαδιτών πραξικοπηματιών αξιωματικών που θα συλλαμβάνονταν, με ναυλωμένη πτήση προς την Αθήνα, την έκανε ο γιατρός Βάσος Λυσσαρίδης στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, αλλά δεν εισακούστηκε. Οι λόγοι της μη αποδοχής αυτής της εισήγησης ήταν για να μην κατηγορηθεί από τους δικούς μας «πατριώτες» στο νησί ότι θα αποδυνάμωνε την Εθνική Φρουρά, και δεν επιθυμούσε επίσης ανοικτή σύγκρουση με τους δικτάτορες των Αθηνών. Έτσι αφέθηκαν τα πράγματα να εξελιχθούν, ακολουθώντας τη μοίρα τους, οδηγούμενοι σ’ αυτό που βιώνουμε μέχρι σήμερα. Αυτήν την ιστορία που μου περιέγραψε ο κ. Βασιλαράς, με τη συγκεκριμένη ναυλωμένη πτήση, την ανέφερε αφυπηρετήσας Ελλαδίτης ανώτατος αξιωματικός σε πρόγραμμα της ελληνικής τηλεόρασης ΕΡΤ, το οποίο παρακολούθησε ο κ. Βασιλαράς. Ήταν μια ακόμη επιβεβαιωμένη πράξη, από τις πολλές, που διέπραξαν οι εγκληματίες προδότες του ελληνισμού σε βάρος της Κύπρου.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ