O Τούρκος δημοσιογράφος Oray Eğin σε άρθρο του στην εφημερίδα «Aksam» με τίτλο «Σε τι είδους καταστροφή παρασύρεται η Τουρκία;», μεταξύ άλλων αναφέρει τα εξής: Στην Τουρκία υπάρχει ένα ποσοστό ανθρώπων, της τάξης του 10%, το οποίο διακαώς επιθυμεί ένα θεοκρατικό κράτος. Έτσι χθες και προχθές, ένα μεγάλο μέρος της μάζας αυτής το είδαμε στους δρόμους.

Στα σπίτια τους περισσότερο από τουρκικές σημαίες διαθέτουν σημαίες της Παλαιστίνης. Έτσι, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι ψήφοι της μάζας αυτής, η εξωτερική πολιτική μιας ολόκληρης χώρας σχεδιάζεται εκ νέου. Αλλάζουν τον άξονα της Τουρκίας, επαναπροσδιορίζοντας μάλιστα ακόμη και τη νέα θέση της χώρας μέσα στον κόσμο.

Τη δύναμη αυτή του 10%, την οποία προηγουμένως είχαν καταληστέψει με την υπόθεση-σκάνδαλο «Φάρος» [Deniz Feneri], τώρα με το έτσι θέλω την έστειλαν στο θάνατο, αυτή τη φορά εκ μέρους ενός [ισλαμικού] Ευαγούς Ιδρύματος [IHH], το οποίο όχι μόνο είναι ύποπτο, αλλά και αμφιλεγόμενο. Τους εξαπάτησαν με ηρωικά παραμύθια και, δυστυχώς, συνεχίζουν να το πράττουν ακόμη.

Όμως, το χειρότερο είναι ότι κάνουν πολιτική πάνω σε αυτούς που έστειλαν στο θάνατο. Βεβαίως, ουδείς μπορεί να αποδεχθεί όσα διέπραξε το Ισραήλ, όμως, ούτε και αυτοί, οι οποίοι χειροκροτούν το IHH, έχουν κάποια δικαιολογία. Το στοιχειωδέστερο καθήκον κάθε κράτους είναι να διαφυλάξει την ασφάλεια των πολιτών του, όμως το κράτος αυτό όχι μόνο δεν προειδοποιεί τους πολίτες του, αλλά ούτε καν προσπαθεί να τους αποτρέψει.

Ένα κράτος, το οποίο δεν αναφέρει τίποτε για τη δική του ευθύνη και δεν ζητεί συγγνώμη από τους δικούς του υπηκόους, στο μέτρο που του επιτρέπουν οι μεγάλοι αδελφοί της Δύσης επιτίθεται στο Ισραήλ, με κενές περιεχομένου εκφράσεις, αλλά και με τις γνωστές εκφράσεις μίσους. Τώρα με την επίθεση αυτή πραγματοποιεί και ψηφοθηρία.

Σκοπός ποιος είναι; Να τείνουμε το χέρι στους καταπιεσμένους μουσουλμάνους; Η Τουρκία γιατί δεν ενστερνίζεται και τον αγώνα άλλων μουσουλμάνων, οι οποίοι καταπιέζονται; Για παράδειγμα, γιατί δεν διεκδικεί και τα δικαιώματα του ιρανικού λαού, ο οποίος στενάζει κάτω από ένα θεοκρατικό κράτος; Τώρα προσπαθεί να γίνει ο ήρωας της Γάζας; Δεν πρέπει κι εμείς να ρωτήσουμε;

Αυτό αποτελεί μουσουλμανική αλληλεγγύη ή ανθρωπιστική ευαισθησία; Όχι, είναι μια καθαρά ψηφοθηρική κίνηση. Κλείνουν το μάτι σε αυτό το 10%. Γιατί και άλλες μουσουλμανικές χώρες, αλλά και ο αραβικός κόσμος, δεν παίρνει θέση στην αντιδικία Ισραήλ- Παλαιστίνης; Γιατί η Τουρκία προβάλλει στο προσκήνιο τον εαυτό της; Ακόμη και η Αίγυπτος τηρεί αποστάσεις. Η Τουρκία, η οποία δεν μπόρεσε να λύσει τα δικά της προβλήματα με το ΡΚΚ, και άρχισαν και πάλι οι απειλές, παρασύρεται με ταχύτητα μέσα στο τέλμα της Μέσης Ανατολής;

Η νέα εξωτερική πολιτική της Τουρκίας λαμβάνει θέση δίπλα στη Χαμάς. Αυτή είναι το ΡΚΚ του Ισραήλ και το Ισραήλ εδώ και χρόνια αντιπαλεύει μαζί της. Το Ισραήλ δεν επιθυμεί να αναμειχθεί κάποιος άλλος στη δική του υπόθεση. Όμως, εδώ και χρόνια το Ισραήλ αντιπαλεύει με αυτούς που προσπαθούν να παρεμβληθούν στην υπόθεση αυτή, όπως το Ιράν και η Ρωσία. Επιπλέον, δεν υπολογίζει ούτε και τα Η.Ε. Τώρα θα την ποδηγετήσει ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, η οποία έχει να αντιμετωπίσει τα δικά της προβλήματα;».
ΣΗΜΕΡΙΝΗ