Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό της, η Ελλάδα είναι “ο αδύναμος κρίκος και το πειραματόζωο”. Αυτό την καθιστά “εύκολο θήραμα για τους κερδοσκόπους”. Τώρα η χώρα δεσμεύεται να αποφύγει τη χρεοκοπία με κάθε κόστος, υπό την υπόσχεση ότι “η Ελλάδα αποφασίζει για το μέλλον της”. Οι δηλώσεις του κ. Γ. Παπανδρέου ήταν ειλικρινείς, αλλά το μέλλον της Ελλάδας εξαρτάται από τους ξένους πολιτικούς και τις διεθνείς αγορές. Ακόμη και μετά το μεγάλο πακέτο βοήθειας της Κυριακής, η Ελλάδα μπορεί να συνεχίσει να είναι το “πειραματόζωο” των αγορών χρέους.

Η συμφωνία ικανοποιεί τρία βασικά κριτήρια: Πρώτον, βασίζεται σε προβλέψεις ανάπτυξης με τις οποίες ένας λογικός άνθρωπος θα συμφωνούσε. Προβλέπει δραστική συρρίκνωση φέτος και του χρόνου και ανάπτυξη 1,1% το 2012 και κατόπιν αυτού το έλλειμμα θα φθάσει στο 3% του ΑΕΠ το 2014. Δεύτερον, λαμβάνονται σκληρά αλλά απαραίτητα μέτρα όπως οι μειώσεις στον δημόσιο τομέα και υψηλότεροι έμμεσοι φόροι. Μέτρα τόσο σκληρά ώστε να μπορούν να πείσουν τις αγορές. Τρίτον, η ύπαρξη διεθνών επιτηρητών, με το ΔΝΤ να πραγματοποιεί έλεγχο ανά τρίμηνο, είναι προϋπόθεση για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης.

Σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, με αυτήν τη συμφωνία αποφεύγεται η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους για κάποια χρόνια. Επιπρόσθετα, τα υπερβολικά yields και spreads των ελληνικών ομολόγων θα αρχίσουν σταδιακά να αποκλιμακώνονται.
Ο κίνδυνος έγκειται σε πολιτικά ζητήματα. Μία γενική απεργία την Ελλάδα ή καθυστέρηση στην ψήφιση του νέου πακέτου μέτρων από το ελληνικό κοινοβούλιο θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε να επιστρέψει η αποστροφή διάθεσης ανάληψης ρίσκου.

Η Πορτογαλία και η Ισπανία γνωρίζουν πλέον τι μπορούν να πάθουν τα “πειραματόζωα”. Έχουν δίκιο όταν υποστηρίζουν ότι η δική τους κατάσταση είναι διαφορετική από της Ελλάδας, αλλά οι αγορές είναι αυτές που καθορίζουν το κόστος δανεισμού τους. Είναι, πλέον, λίγο πιο ξεκάθαρο το τι πρέπει να πράξουν για να αποφύγουν το ενδεχόμενο να χάσουν την εμπιστοσύνη των αγορών.