του Σάββα Καλεντερίδη
Με αφορμή σχόλια και κριτική που δεχτήκαμε για τη σκοπιμότητα της ανάρτησης “Όταν ο παραλογισμός γίνεται πολιτικό επιχείρημα!“, κρίνουμε σκόπιμο να κάνουμε μια εξήγηση με τους φιλους και αναγνώστες μας.
Η ιστορία ξεκίνησε με μια εντελώς υποκριτική υπερασπιστική γραμμή που ακολούθησε ο πρωθυπουργός, για να καλύψει τη γλωσσική και εκφραστική του ανεπάρκεια, η οποία, σημειωτέον, δεν οφείλεται στο ότι είναι Έλληνας της Διασποράς, όπως υποκριτικά είπε ο ίδιος, αλλά στο ότι η μητρική του γλώσσα και παιδεία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.
Όσον αφορά τη σκοπιμότητα της ανάρτησης.
Ναι, είναι πρόβλημα όλων των Ελλήνων πολιτών το ζήτημα του χειρισμού της γλώσσας απο τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, όσο τουλάχιστον υφίσταται ακόμα ως χώρα, γιατί ο τρόπος με τον οποίο μιλάμε και εκφραζόμαστε για ζητήματα που αφορούν τον τόπο, αποτελεί επέκταση της σκέψης και της εθνικής μας συνείδησης.
Η υποκριτική επίκληση από τον πρωθυπουργό της έντονα αμφιλεγόμενης ιστορίας της οικογένειας Παπανδρέου (ο Ανδρέας εξορίστηκε δυο φορές με παρέμβαση των ιμπεριαλιστών -ΗΠΑ- που ο ίδιος υποτίθεται ότι πολεμούσε, ο Γεώργιος ήταν ο εκλεκτός των Βρεττανών, για ένα διάστημα τουλάχιστον), για να καλύψει τη γλωσσική και εκφραστική του ανεπάρκεια, που σημειωτέον ενοχλεί ακόμα και τους πιο σκληρούς οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, είναι πολιτικό ζήτημα και γι’ αυτό το αναφέρουμε εδώ.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν είμαστε διχαστικοί, γιατί αυτό δείχνει η ιστορία μας και οι αγώνες που κάναμε για καθαρή και έντιμη ενημέρωση αυτά τα χρόνια.
Αποτελεί υποχρέωση του κάθε συνειδητοποιημένου πολίτη η κριτική σε φαινόμενα υποκρισίας και εκφυλισμού και τέτοιο ήταν και το επιχείρημα του πρωθυπουργού περί Έλληνα της Διασποράς.
Ξέρουμε όλοι άλλωστε τί θα πει Μαργαρίτα Τσάντλερ-Παπανδρέου και αν η γυναίκα αυτή αγάπησε και εκφράστηκε ποτέ θετικά για οτιδήποτε ελληνικό.
Να τα πει αλλού λοιπόν ο κ. πρωθυπουργός αυτά περί Έλληνα της Διασποράς, οι οποίοι Έλληνες της Διασποράς δίνουν πολλά για να κρατήσουν την ελληνική γλώσσα ζωντανή γεννιές και γεννιές εκεί που ζουν.
Και επιτέλους, ο Παπαδρέου είναι ένας άνθρωπος που ζει στην Ελλάδα αδιάλειπτα από το 1980 και εντεύθεν, έχει χρηματίσει υπουργός και τώρα είναι πρωθυπουργός και δεν έχει μάθει ακόμα να μιλά καλά τη γλώσσα του λαού που κυβερνά;
Είναι δυνατόν σε κάθε δημόσια εμφάνιση και ομιλία του τα σαρδάμ και οι ανακολουθίες να ακολουθούν το ένα το άλλο και να αυτό να μην προβληματίζει τους Έλληνες πολίτες;
Αυτό δεν είναι ένα θέμα που άπτεται και των γενικών του ικανοτήτων, από τη στιγμή μάλιστα που οι Αλβανοί έρχονται στην Ελλάδα και μέσα σε ένα-δυο χρόνια μιλάνε και εκφράζονται καλύτερα από τον κ. Γ. Παπανδρέου;
Άλλο να αγαπάμε ένα κόμμα και άλλο να τυφλωνόμαστε.
Η κριτική μας είναι δίκαιη και καλόπιστη και πιστεύουμε ότι κάνει καλό στη Δημοκρατία και τη χώρα.
Άλλωστε η κριτική είναι η μήτρα της εξέλιξης.
Και εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε κριτική, όταν πιστεύουμε ότι με αυτόν τον τρόπο βοηθάμε τη χώρα και τη Δημοκρατία μας.