ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Η παρακμή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, όπως και της Ρώμης, άρχισε πολύ πριν από την πτώση τους. Οι λίγοι που έβλεπαν και προειδοποιούσαν ήταν «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Χαρακτηριστικό της παρακμής είναι ότι η ιθύνουσα τάξη αλληλοσπαράσσεται, δεν καταλαβαίνει ή αδιαφορεί για την επερχόμενη καταστροφή και το δικό της θάνατο. Ο λαός ακολουθεί, βυθισμένος στο ρεύμα της γενικής κατάπτωσης και διαφθοράς. Ούτε οι «πάνω» ούτε οι «κάτω» ενδιαφέρονται για το γενικό καλό και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της πατρίδας, απωθούν ότι μπορεί να ταράξει τις ψευδαισθήσεις τους και τη συνείδησή τους.
Έτσι, λοιπόν, διαβάσαμε ότι η Ελλάδα πήρε μια ανάσα με την απόφαση των Βρυξελλών αλλά και ότι η Γερμανία επέβαλλε τη θέλησή της. Ο πρωθυπουργός διαβεβαίωνε ότι ουδείς κίνδυνος πτώχευσης υπάρχει ενώ μόλις την προηγούμενη (και προ-προηγούμενη) υποστήριζε το ακριβώς αντίθετο. Τα ΜΜΕ, διεθνώς, διαλαλούσαν τη γερμανική κυριαρχία στην Ευρώπη. Αλλά ποια κυριαρχία; Όταν όλοι οι άλλοι είναι εναντίον (της ανάμιξης του ΔΝΤ), η νίκη είναι πύρρεια. Και κυρίως είναι νίκη προσωρινή, έως ότου οι άλλοι ξεπεράσουν φόβους και μικροσυμφέροντα και αποφασίσουν να την πνίξουν. Η Γερμανία το υπέστη δυο φορές, ταπεινωτικά. Αλλά δεν μαθαίνει. Όσο για μας, όταν η περιλάλητη «ανάσα» δίνει μόλις δυο-τρεις μήνες ζωής και μετά «φτου κι απ΄την αρχή», περί κερδών διαλαλούν μόνο οι τηλεοπτικές οθόνες. Οι ψευδαισθήσεις, όμως, λιώνουν όπως τα παγάκια στον ήλιο.
Στο ΔΝΤ απειλούσε ότι θα καταφύγει ο πρωθυπουργός, την πόρτα του ΔΝΤ του άνοιξαν, βίζα για την Ουάσιγκτον. Με την προειδοποίηση ότι όποιος δεν πειθαρχεί στους ευρωπαϊκούς κανόνες θα τίθεται εκτός ΟΝΕ. Τέρμα η διαλυτική διεύρυνση, πρόσθεσε η Μέρκελ στην Τουρκία. Ήγγικεν η ώρα όπου κάθε χώρα- μέλος θα καλείται να διαλέξει ή το (ψευδεπίγραφο) «αμερικανικό όνειρο» ή τη «γερμανική μπότα». Πλήγμα δέχθηκε και η γαλλική επιρροή στον ευρωπαϊκό νότο. Οι Γάλλοι ουρλιάζουν ότι οι Γερμανοί τεύτονες εκπορθούν το «φέουδο» του Νότου. Τους δυτικοευρωπαίους διακατέχει ακόμα το σύνδρομο του προτεκτοράτου (όπως βλέπουν οι ΗΠΑ την ΕΕ). Αύριο ίσως ξημερώσει άλλη μέρα. Αλλά η Ελλάδα θα χρειαστεί πολύ κόπο για να παραμείνει μέλος αυτής της νέας ευρωπαϊκής οικογένειας.
Το Βερολίνο, επιβάλλοντας σκληρούς όρους δανεισμού, έδειξε ότι θυσιάζει εν ανάγκη την περιφέρεια χάριν ενός πυρήνα που θεωρεί ότι για να είναι ευρωπαϊκός οφείλει να είναι σκληρός. Με τη Γερμανία Χαλίφη στη θέση του (αμερικανού) Χαλίφη. Στον αδυσώπητο πόλεμο δεν βρήκε έλεος ούτε ο (Γερμανός) Πάπας. Στην παρακμή, τα άγια τοις κυσί.