Σχόλιο ανώνυμου (29 Απριλίου 2010 9:17 π.μ.) στην ανάρτηση “Καμία επιείκεια σε πολιτικούς, γραφειοκράτες και επιχειρηματίες που ξεπούλησαν την Ελλάδα!“

«Δεν είναι η συνείδηση των ανθρώπων που καθορίζει το είναι τους, μα, αντίθετα, το κοινωνικό είναι τους καθορίζει τη συνείδησή τους». (Κ. Μαρξ, Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας)
Κυρίαρχο πρόβλημα που απασχολεί την κοινωνία μας σήμερα είναι η διαφθορά. Το κομματικό κράτος, η εκτεταμένη φοροδιαφυγή, το ρουσφέτι, το φακελάκι, το γρηγορόσημο, καθιερώθηκαν σε ανεπίσημους αλλά πανίσχυρους θεσμούς της κοινωνικής μας ζωής. Ο χρηματισμός, η ευνοιοκρατία, ο εκμαυλισμός, η μίζα, η ηθική σήψη έχουν μετατραπεί σε πραγματική μάστιγα που μας οδήγησε στην οικονομική κατάρρευση και την κοινωνική ανασφάλεια. Η ανομία με τη μορφή του κοινού εγκλήματος ή του εγκλήματος του «λευκού κολάρου» απειλεί με διάσπαση τον κοινωνικό ιστό της πατρίδας μας σε μια περίοδο που η εθνική ομοψυχία είναι άκρως απαραίτητη. Η παραδειγματική τιμωρία των καταχραστών του δημοσίου χρήματος είναι παλλαϊκό αίτημα. Η ηθική βελτίωση της ελληνικής κοινωνίας είναι η απαραίτητη βάση στην οποία πρέπει να στηριχτεί το οικοδόμημα της ανασυγκρότησης του κράτους.
Δυστυχώς όμως η έκταση και η ένταση του κακού είναι τεράστια. Η ηθική διάβρωση έχει προχωρήσει… Στα υπουργεία, τις τράπεζες,τις εφορίες, τα νοσοκομεία,τα εργοστάσια, στους πλούσιους, τους φτωχούς, τους εργάτες, τους τεχνοκράτες, στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους . Παντού… Τι άραγε μας συμβαίνει; Τι φταίει για τον ηθικό ξεπεσμό μας; Είναι η διαφθορά γραμμένη στο DNA μας; Είμαστε εκ φύσεως κακοί και ακολουθούμε αναπότρεπτα την πορεία μας; Γινόμαστε αυτό που είμαστε;
Μην ανησυχείτε φίλοι μου. Τίποτε από αυτά δε συμβαίνει. Η ιστορία αποδεικνύει δια χρονικά ότι ο άνθρωπος δεν είναι ούτε καλός ούτε κακός. Είναι ένα σύνολο αντιθέσεων . Είναι εν δυνάμει ικανός για τα καλύτερα και για τα χειρότερα. Είναι δημιουργός και δημιούργημα του εαυτού του. Ο άνθρωπος δημιουργεί το κοινωνικό περιβάλλον (παραγωγικές σχέσεις, θεσμούς) μέσα στο οποίο ζει και παράλληλα το περιβάλλον αυτό διαμορφώνει τη προσωπικότητα του ανθρώπου.
Η ιεράρχηση των κοινωνικών αξιών στον καπιταλιστικό κοινωνικό σχηματισμό που ζούμε σήμερα αναγορεύει το κέρδος σε υπέρτατη αξία. Ο ατομικισμός, οι αγορές, ο αγώνας για το κέρδος, η εκμετάλλευση, είναι οι κινητήριες δυνάμεις του συστήματος. Τα όρια εκμετάλλευσης είναι ανύπαρκτα και τα μέσα δράσης σχετικά, αρκεί να παράγεται κέρδος. Η ηθική περιττό βάρος. Ο πλούτος αναγνωρίζεται σαν σύμβολο αδιαμφισβήτητης κοινωνικής καταξίωσης. Το χρήμα γίνεται απαράμιλλο κοινωνικό διαπιστευτήριο. Υπεράνω των κοινωνικών θεσμών. Άμα «έχεις» δεν χρειάζεται να «είσαι». Ο τρόπος απόκτησης του ελάχιστη σημασία έχει. Όταν όμως στην κοινωνική μας ζωή αποσυνδέονται οι σκοποί από τα μέσα τότε έχουμε ανομία. Έτσι προκύπτει η διαφθορά. Όταν τα προτεινόμενα στο λαό κοινωνικά πρότυπα είναι απρόσιτα με νόμιμα μέσα, τότε η παρανομία είναι εντός των τειχών. Και δυστυχώς, στην κοινωνία μας από πρότυπα εύκολου πλουτισμού ή νεοπλουτισμού, άλλο τίποτα.
Σήμερα η πάταξη της διαφθοράς έχει αναγορευτεί από την κοινωνική-οικονομική ελίτ σε εθνική σταυροφορία για την «επιβίωση της πατρίδας». Στον ανένδοτο αυτό «πόλεμο» πρωτοστατούν, οι εκπρόσωποι των… ΔΝΤ- ΕΕ- ΕΚΤ, οι πολιτικοί, τα κόμματα, δημοσιογράφοι, αρθογράφοι, ιερείς, τραπεζίτες, που κτυπούν αμείλικτα με… λόγια και άρθρα τη διαφθορά όπου αυτή ευρίσκεται. Τσάμπα κόπος. Η κοινωνική αδικία είναι η θεμελιώδης αιτία της κοινωνικής διαφθοράς. Ηθική ανάταση σε καπιταλιστικό περιβάλλον δεν γίνεται. Και αν γίνει θα βασίζεται στην απάτη, στο ψέμα, το φόβο, την καταστολή. Θα είναι λειψή. Ανάπηρη . Με την πρώτη ευκαιρία θα καταρρεύσει αναπαράγοντας τις αθλιότητες του παρελθόντος. Η διαδικασία ηθικής εξυγίανσης για να είναι κοινωνικά βιώσιμη πρέπει να είναι αμφίδρομη και ουσιαστική. Ο άνθρωπος θα αλλάξει τον εαυτό του μέσα στη διαδικασία ριζικής αλλαγής του συστήματος που παράγει τη διαφθορά. Μέση λύση ή μονόπλευρη αλλαγή του ατόμου με διατήρηση των δομών του συστήματος της εκμετάλλευσης δεν υπάρχει.