Αυτό το επείγον μήνυμα απέστειλε χθες στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. η Διεθνής Αμνηστία παρουσιάζοντας την έκθεση «Η παγίδα Δουβλίνο ΙΙ – Επιστροφές αιτούντων άσυλο προς την Ελλάδα», λίγες μέρες μετά τη σχετική κριτική του επιτρόπου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στο Συμβούλιο της Ευρώπης, Τόμας Χαμαμπερ, ο οποίος διαπίστωνε ότι η Ελλάδα βρίσκεται εκτός ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου στην αντιμετώπιση των αιτούντων άσυλο.

Εν ολίγοις επείγουν οι ρυθμίσεις για το άσυλο.
Σύμφωνα με τον Κανονισμό του Δουβλίνου, υπεύθυνη για την απόφαση χορήγησης ασύλου είναι η πρώτη χώρα εισόδου στην Ε.Ε. με συνέπεια να επιστρέφονται στην Ελλάδα όσοι πρόσφυγες καταφεύγουν μέσω της χώρας μας σε άλλες χώρες-μέλη, γεγονός που ρίχνει όλο το βάρος διαχείρισης των προσφύγων στις χώρες εισόδου στην Ε.Ε. και απαλλάσσει από κάθε βάρος τις χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης.

Για λίγο καιρό αρκετές χώρες ανέστειλαν ή μείωσαν τις επιστροφές προς την Ελλάδα βάσει του Κανονισμού, αλλά πέρσι τους πρώτους δέκα μήνες πραγματοποιήθηκαν σχεδόν 1.000 επιστροφές, 995 για την ακρίβεια, τη στιγμή που η Ελλάδα συνεχίζει να παραβιάζει τις διεθνείς της υποχρεώσεις οι οποίες απαιτούν να παρέχεται στους αιτούντες άσυλο πρόσβαση σε ένα δίκαιο σύστημα ασύλου με πλήρεις δικονομικές εγγυήσεις. Ωστόσο η κατάσταση στο θέμα του ασύλου σήμερα στη χώρα μας είναι χειρότερη από ποτέ, όπως είπε χθες ο επικεφαλής του γραφείου της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Γ. Τσαρμπόπουλος.

Παρά τις θετικές εξαγγελίες, δεν έχει ληφθεί ακόμη κανένα μέτρο με αποτέλεσμα όσοι επιθυμούν να κάνουν αίτηση για άσυλο όχι μόνο να μην έχουν πρόσβαση στη διαδικασία, η οποία παραμένει εξ ολοκλήρου αστυνομική υπόθεση, αλλά να μη λαμβάνουν ούτε καν τη στοιχειώδη προστασία που δικαιούνται μέχρι να εξεταστεί το αίτημά τους.

Αντ’ αυτού κινδυνεύουν ακόμη και με επαναπροώθηση ή απέλαση στην Τουρκία όταν δεν τίθενται υπό κράτηση στα αεροδρόμια και σε άλλους εντελώς ακατάλληλους χώρους. Στην έκθεση δεν παρατίθενται μόνον οι πολλαπλές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υφίστανται στη χώρα μας οι αιτούντες άσυλο, αλλά υπάρχουν και συστάσεις τόσο προς τις χώρες-μέλη της Ε.Ε. όσο και προς τις ελληνικές αρχές για την εφαρμογή ενός δίκαιου συστήματος ασύλου.

Ενδεικτικό είναι ότι ο ένας στους τρεις από τους περίπου 100 που επιστράφηκαν τον περασμένο μήνα στο αεροδρόμιο ανήκει στις ιδιαίτερα ευάλωτες ομάδες: είναι δηλαδή ανήλικοι, οικογένειες ή ασθενείς και παρά την ολιγόμηνη νομική συνδρομή που τους παρέχει η ΜΚΟ «Αίτημα» που φρόντισε να καταθέσει τις αιτήσεις τους, το ραντεβού των ενδιαφερομένων για συνέντευξη είναι για το 2011 χωρίς καμία μέριμνα για το τι θα απογίνουν μέχρι τότε.

ΙΩ.Σ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ