της Ελίνας Γαληνού
Είναι πράγματι “εκπληκτικός” ο ζήλος που επιδεικνύει η κυβέρνηση σε μερικά πράγματα, αλλά ακόμα περισσότερο εκπληκτική είναι η “ιεράρχηση” προτεραιοτήτων που ακολουθεί, βάσει μιας λογικής που μοιάζει εντελώς αδιευκρίνιστη…Γνωρίζουμε βεβαίως, ότι η χώρα έχει επιβεβλημένες υποχρεώσεις όσον αφορά την τακτοποίηση των δημοσιονομικών της, πράγμα που επιχειρεί τώρα η κυβέρνηση να πράξει (ύστερα από έξη μήνες διακυβέρνησης), θεσπίζοντας τα σχετικά μέτρα. Και γνωρίζουμε ακόμα ότι μια από τις συστάσεις που έγιναν στην Ελλάδα από την πλευρά των Βρυξελλών, είναι η περικοπή κρατικών δαπανών..
Υπό το επιχείρημα λοιπόν της επιβεβλημένης περικοπής αυτών των κρατικών δαπανών που μέχρι τώρα συντελούντο στο ελληνικό κράτος, αποφασίστηκε να ματαιωθούν για φέτος οι εορταστικές εκδηλώσεις που γίνονται κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου στις ελληνικές πρεσβείες του εξωτερικού. Η σχετική εγκύκλιος μέσω της οποίας διαμηνύεται ότι “λόγω της παρούσης οικονομικής συγκυρίας”, ματαιώνονται για φέτος οι εορταστικές εκδηλώσεις της εθνικής μας επετείου, έχει σταλεί ήδη στις πρεσβείες μας εδώ και ένα μήνα. Αρα αυτή ήταν η πρώτη επίσημη περικοπή κρατικών δαπανών, ενώ ακόμα δεν είχαν ανακοινωθεί τα νέα μέτρα!!!
Στην συγκεκριμένη εγκύκλιο μάλιστα, γίνεται σαφές ότι η απόφαση αυτή λαμβάνεται μέσα στα πλαίσια γενικής προσπάθειας εξοικονόμησης κάποιων οικονομικών πόρων, αλλά όχι μόνον. Το κείμενο της εγκυκλίου όσον αφορά την αιτιολογία της απόφασης αυτής, συμπεριλαμβάνει επίσης την φράση ” και για λόγους συμβολισμού”…Τι σημαίνει αυτό; Μήπως εννοείται ότι είναι καλύτερα να αποφευχθεί η αναμόχλευση παθών εθνικού χαρακτήρα που ενδεχομένως θα υποκινούσε η γιορτή της 25ης Μαρτίου στις πρεσβείες μας; Η μήπως οι εθνικές επέτειοι δεν είναι της μόδας και η Ελλάδα ακολουθεί “τα μοντέρνα ρεύματα”; Μάλλον έτσι…Διότι αν το θέμα ήταν καθαρά οικονομικό, προς τι η αναφορά σε “λόγους συμβολισμού” και μάλιστα, σε μια εποχή που η χώρα μας βάλλεται πανταχόθεν από επιθέσεις αλλοτρίων συμφερόντων; Και απ΄ότι εκτιμάται, το οικονομικό κέρδος που θα αποκομίσουμε σαν χώρα απ΄αυτήν την “περικοπή δαπάνης”, μάλλον δεν θα είναι ουσιώδες. Επειτα, οι εορτασμοί θα μπορούσαν να γίνουν έστω και με πιό λιτό τρόπο ή να υποστηριχτούν από την ιδιωτική πρωτοβουλία και την ελληνική ομογένεια μέσω ενισχύσεών τους στις κατά τόπους πρεσβείες μας. Έφ΄όσον όμως η εγκύκλιος θέτει και “λόγους συμβολισμού”, κάθε τέτοια κίνηση αποθαρρύνεται αφού ο εορτασμός ουσιαστικά “δεν συνιστάται” από το ΥΠ.ΕΞ.
Ομως οι εκδηλώσεις αυτές έχουν μεγάλη σημασία ιδιαίτερα για τις περιοχές που ζούν ομογενείς μας, δεδομένου ότι ενισχύουν την εθνική ομοψυχία καθώς και την παρουσία και το κύρος της χώρας μας. Επιτέλους, αν κάποιοι ενοχλούνται με την μνημείωση των αγώνων για την ελευθερία μας, για τον ελληνισμό η μνήμη αυτή είναι ύψιστη τιμή. Διότι τα σύνορα της χώρας μας, ούτε τα κλέψαμε ούτε μας τα χάρισε κανείς. Είναι πληρωμένα με το αίμα των προγόνων μας που στις 25 Μαρτίου του 1821, σήκωσαν τα λάβαρα της λευτεριάς με συγκλονιστική εθνική ομοψυχία και ξεκίνησαν τον υπέρ της Ανεξαρτησίας Αγώνα. Αυτές οι μνήμες τρέφουν την εθνική μας συνείδηση, ώστε να διαιωνίζεται ακατανίκητη απέναντι στις εκάστοτε επιβουλές και τα αλλότρια συμφέροντα που επιδιώκουν να την ισοπεδώσουν.