Οι Ρώσοι ξέρουν να παίζουν σκάκι πολύ καλά. Ταξιδεύουν σε όλη την Ευρώπη και κλείνουν οικονομικές συμφωνίες με όλους τους «παίκτες», την Ιταλία, τη Γερμανία και άλλες χώρες. «Για την Τουρκία όμως, αν και η ρωσική ελίτ δεν την εμπιστεύεται, καθώς είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωατλαντικής Συμμαχίας, γνωρίζει ότι αποτελεί τη «δίοδο» για τα σχέδιά της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή», καταλήγει η Χαμπιμπέ Οζντάλ.

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Η πρόσφατη επίσκεψη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Μόσχα στα μέσα Ιανουαρίου σφράγισε όχι μόνον αυτήν την αλληλοεξαρτώμενη σχέση, αλλά έβαλε και τη βούλα σε μια πολλαπλών διαστάσεων διακρατική συμφωνία με σημείο αιχμής την κατασκευή πυρηνικού σταθμού στην Τουρκία.

Η Τουρκία ήδη έχει μία σχέση εξάρτησης από τη Ρωσία. Τα δύο τρίτα του φυσικού αερίου και το ένα τρίτο του πετρελαίου της εισάγονται από τη Ρωσία. Αλλά και αντίστροφα. Η Ρωσία εξαρτάται κατά πολύ από την Τουρκία, καθώς μετά τη Γερμανία είναι ένας από τους δύο καλύτερους ενεργειακούς πελάτες της.

Αν και πολλοί ισχυρίζονται ότι η Τουρκία είναι εκείνη που εξαρτάται περισσότερο από τη Μόσχα, η «εξάρτηση» μάλλον είναι αμοιβαία. Η αλήθεια είναι ότι η Ρωσία «χρησιμοποιεί» την Τουρκία για να πετύχει τους πολιτικούς στόχους της στην περιοχή. Για παράδειγμα, ο αγωγός South Stream, που αποτελεί τον παρακαμπτήριο του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. «Ο αγωγός αυτός μόνο μέσω Τουρκίας μπορεί να περάσει στη Μαύρη Θάλασσα», υποστηρίζει ο Χακάν Ακσάι, ανταποκριτής τουρκικών μέσων, που έζησε στη Μόσχα πάνω από 30 χρόνια. «Η Μόσχα δε θα άντεχε να χάσει μία τέτοια συνεργασία», υποστηρίζει.

«Ενεργειακή» επίσκεψη
Η ακύρωση του διαγωνισμού για την ανάληψη εκ μέρους της Ρωσίας του έργου της κατασκευής πυρηνικού σταθμού στην Τουρκία, δυσαρέστησε πριν από λίγους μήνες το Κρεμλίνο, αλλά δεν το πτόησε. «Οι Ρώσοι δε θύμωσαν, αλλά πίεσαν τώρα τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατό η διαδικασία. Είναι ενθουσιασμένοι με την ιδέα της κατασκευής ενός πυρηνικού σταθμού στην Τουρκία, καθώς το συγκεκριμένο έργο θα αυξήσει τα κέρδη της Ρωσίας και θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για άλλες παρόμοιες επενδύσεις στην ευρύτερη περιοχή», εκτιμά στον «ΑτΚ» ο Χασάν Σελίμ Οζερτέμ, ενεργειακός αναλυτής της δεξαμενής σκέψης «USAK».

Ποια είναι η πολιτική της Ρωσίας αναφορικά με τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη;

Αποτελεί ένα άλλο παράδειγμα της επιθυμίας της Ρωσίας να γίνει ηγεμόνας στα Βαλκάνια μέσω της ενέργειας. Εξάλλου, η Ρωσία συσσώρευσε αρκετό ρευστό με την έκρηξη της τιμής του πετρελαίου, πριν ξεσπάσει η παγκόσμια οικονομική κρίση. Με αυτά τα χρήματα θέλει να προχωρήσει σε επενδύσεις τέτοιες που θα φέρουν τη Ρωσία σε πλεονεκτική θέση στον κόσμο, χωρίς μάλιστα να δημιουργηθεί πληθωρισμός στη χώρα.

Από την άλλη πλευρά βέβαια, υποστηρίζει ο Χακάν Ακσάι, η συνεργασία αυτή ενδέχεται να δημιουργήσει μεγαλύτερη εξάρτηση της Τουρκίας από το βόρειο γείτονά της.

Ενέργεια και πολιτική
Στη διάρκεια της συνάντησης Ερντογάν-Πούτιν στη Μόσχα, εκτός από το… τσάι που ήπιαν συζητώντας ενεργειακά και οικονομικά θέματα, στο τραπέζι έπεσε και η πολιτική. Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προσπάθησε να λάβει την υποστήριξη του Βλαντίμιρ Πούτιν στις προσπάθειες της Τουρκίας για σταθεροποίηση της κατάστασης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, αλλά και στο Δημοκρατικό Ανοιγμα που περιλαμβάνει Αρμενία, Κουρδικό και Κύπρο, αλλά μάλλον βάρεσε… τοίχο!

«Ο Πούτιν έχει μια διαφορετική προσέγγιση και εξήγησε στο συνομιλητή του ότι το να προσπαθεί να λύσει διαφορετικά προβλήματα με ένα πακέτο, δεν είναι σωστή πολιτική», σύμφωνα με τη Χαμπιμπέ Οζντάλ, ειδική στις ρωσοτουρκικές σχέσεις του «USAK». «Ειδικά στο Κυπριακό, Ρωσία και Τουρκία έχουν τελείως διαφορετικές απόψεις».

Οι Ρώσοι ξέρουν να παίζουν σκάκι πολύ καλά. Ταξιδεύουν σε όλη την Ευρώπη και κλείνουν οικονομικές συμφωνίες με όλους τους «παίκτες», την Ιταλία, τη Γερμανία και άλλες χώρες. «Για την Τουρκία όμως, αν και η ρωσική ελίτ δεν την εμπιστεύεται, καθώς είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωατλαντικής Συμμαχίας, γνωρίζει ότι αποτελεί τη «δίοδο» για τα σχέδιά της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή», καταλήγει η Χαμπιμπέ Οζντάλ.