Το Κρεμλίνο δεν κρύβει ότι ανησυχεί σφοδρά για την προβληματική κατάσταση του ρωσικού Βορείου Καυκάσου, του “μαλακού υπογάστριου” της Ρωσίας και μία από τις πιο καθυστερημένες οικονομικά περιφέρειές της, που παραμένει βυθισμένη στη διαφθορά, το έγκλημα και τη βία.

ΜΟΣΧΑ
Του Γιώργου Σινανίδη

“Η τρομοκρατία συνεχίζει να είναι η πιο σοβαρή απειλή για την κοινωνία μας”, παραδέχθηκε ο πρόεδρος Μεντβέντεφ μιλώντας προχθές σε σύσκεψη επιτελών της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB). Η ρωσική ηγεσία, όπως και η κοινή γνώμη της χώρας, παρακολουθούν τις πολυάριθμες και σχεδόν καθημερινές επιθέσεις να επεκτείνονται πλέον πολύ πέραν της Τσετσενίας και να αγκαλιάζουν άλλοτε φιλήσυχες περιοχές, όπως τις γειτονικές της ισλαμικές δημοκρατίες Ιγκουσετία και Νταγκεστάν. Την ίδια στιγμή οι ισλαμιστές οπλαρχηγοί, που μοιάζουν να αναγεννώνται από την τέφρα των συντρόφων τους, συνεχίζουν να διακηρύττουν τη δημιουργία του “Χαλιφάτου του Καυκάσου”, με ολοφάνερες τις διασυνδέσεις τους με ξένους χρηματοδότες και με παρακλάδια της διεθνούς τρομοκρατίας. Σύμφωνα με τους υπεραισιόδοξους τοπικούς ηγέτες, όπως ο τσετσένος πρόεδρος Καντίροφ, “οι παραπλανημένοι αντάρτες δεν είναι περισσότεροι από εκατό”. Όμως ο υποστηρικτής τους Βαχά Ουμάροφ δήλωσε πρόσφατα στο Reuters από την Κωνσταντινούπολη, όπου διαμένει, ότι υπό τις διαταγές του αδερφού του και “ηγέτη των μουτζαχεντίν”, Ντόκου Ουμάροφ, βρίσκονται 3.000-5.000 εξοπλισμένοι και αποφασισμένοι άνδρες.

“Φιλελευθερισμός” και πάταξη των συμμοριτών
Ξεχνώντας τα πειράματα με τον “φιλελευθερισμό”, με τον οποίο ερωτοτροπεί επί Μεντβέντεφ το Κρεμλίνο όταν πρόκειται για την υπόλοιπη χώρα, ο ρώσος ηγέτης ζήτησε από τη “σιδηρά χείρα” του κράτους να παταχθούν όλα τα φαινόμενα αμφισβήτησης της ρωσικής κυριαρχίας στην περιοχή και προπαντός η δράση του ολιγάριθμου αλλά επίμονου αντάρτικου, που επιτίθεται συστηματικά εναντίον κρατικών οργάνων και υπηρεσιών ασφαλείας. “Να εξουδετερώνετε μεθοδικά και σε κάθε βήμα το συμμορίτικο παρακράτος, τους ιδεολόγους και τους εκτελεστές των τρομοκρατικών επιθέσεων”, είπε στους επιτελείς ασφαλείας ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, χωρίς να ξεχάσει και τη δράση “ξένων μυστικών υπηρεσιών”, που υπονομεύουν “το αδιαπέραστο των κρατικών συνόρων μας” και “εποφθαλμιούν εν γένει τις βιομηχανικές μας ανακαλύψεις και τις εγγυήσεις της οικονομικής μας ασφάλειας”.

Αρκετοί σχολιαστές και η φιλελεύθερη ρωσική αντιπολίτευση εξέφρασαν απογοήτευση γιατί η ρητορική Μεντβέντεφ “μοιάζει τόσο πολύ με την πολιτική Πούτιν στην περιοχή”, που έδωσε προβάδισμα στις μυστικές υπηρεσίες, ειδικά μετά τα μεγάλα τρομοκρατικά χτυπήματα, τα οποία σημάδεψαν τη ρωσική κοινή γνώμη, όπως η πολυαίμακτη κατάληψη του σχολείου στο Μπεσλάν. Αλλά και γιατί το Κρεμλίνο συνεχίζει να στηρίζει ηγέτες όπως τον πρόεδρο της Τσετσενίας Αχμάντ Καντίροφ, ο οποίος αρέσκεται να δηλώνει ότι δεν έχει πειράξει στη ζωή του “ούτε κατσαρίδα”, αλλά η προεδρία του βρίθει από σκληρή έως αυταρχική αντιμετώπιση των διαφωνούντων και συνέπεσε με δεκάδες απαγωγές και ανεξιχνίαστες δολοφονίες συμπαθούντων προς τους αυτονομιστές.

Δημιουργία έργων και θέσεων εργασίας
Όμως αυτή είναι η μισή αλήθεια. “Στον Καύκασο για τη Ρωσία δεν μπορεί να υπάρξει άλλη πολιτική εκτός από τον συνδυασμό στρατιωτικής επιβολής, τάξης και σιδηράς πειθαρχίας, που σέβονται οι λαοί της περιοχής, με ευκαιρίες οικονομικής ανάπτυξης και αντιμετώπισης της χρονίζουσας ανεργίας, ειδικά για τους νέους”, εκτιμά ο αναλυτής Βιτάλι Τρετιακόφ, και το Κρεμλίνο μοιάζει να προσπαθεί να ακούσει τις συμβουλές του. Ο Μεντβέντεφ ζήτησε να ελεγχθεί η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, που προορίζεται για την ανοικοδόμηση της Τσετσενίας και για τη δημιουργία έργων και θέσεων εργασίας στην ευρύτερη περιοχή, όμως η αποστολή αυτή δείχνει προς το παρόν ανυπέρβλητη ακόμη και για τα μέσα και τα σχετικώς καλοπληρωμένα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών του κέντρου.

Η ρωσική ηγεσία επενδύει τις τελευταίες ελπίδες της στη διοικητική αναμόρφωση της ευρύτερης περιοχής και στη δημιουργία της νέας ομοσπονδιακής περιφέρειας του Βορείου Καυκάσου, επικεφαλής της οποίας διορίστηκε από τον πρόεδρο Μεντβέντεφ ο Αλεξάντρ Χλαπόνιν, δοκιμασμένος κυβερνήτης της περιφέρειας του Κρασναγιάρσκ στη Σιβηρία. Ο Χλαπόνιν τέθηκε απευθείας υπό την επίβλεψη του πρωθυπουργού Βλαντιμίρ Πούτιν και αναβαθμίστηκε σε αντιπρόεδρο της ρωσικής κυβέρνησης, σημάδι της αποφασιστικότητας που θέλει να δείξει το Κρεμλίνο στο “ξερίζωμα” των αιτίων που γεννούν το τρομοκρατικό φαινόμενο στον Καύκασο. “Χρειαζόμαστε πιο πολύ τις οικονομικές μεθόδους κι έναν κυβερνήτη-μάνατζερ, όχι τους στρατηγούς-κυβερνήτες της τσαρικής εποχής, για να πολεμήσουμε τη ριζωμένη τάση για τη διαφθορά και τις συμμορίες” είπε ο Μεντβέντεφ επιλέγοντας τον Χλαπόνιν, πάνω στον οποίον πέφτει το βάρος να λύσει εθνοτικά και οικονομικά προβλήματα και μίση που συσσωρεύονται επί δεκαετίες, αν όχι επί αιώνες.

Το ενδιαφέρον της Τουρκίας και της Γεωργίας
Στο παιχνίδι της κυριαρχίας στον Καύκασο παραμένει υψηλό το ενδιαφέρον και της Τουρκίας, η οποία χαμήλωσε τα τελευταία χρόνια τους τόνους και την εμπλοκή της στις ισλαμιστικές οργανώσεις της περιοχής, επαναφέρει όμως με κάθε ευκαιρία τη διατύπωση των συμφερόντων της. “Είναι ένα από τα θέματα που συζητούν Μόσχα και Άγκυρα, χωρίς να λείπουν οι τριβές”, εκτιμούν καλά πληροφορημένες πηγές, που θυμίζουν ότι οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες επανειλημμένως έχουν υποδείξει ή συλλάβει τούρκους πολίτες με ενεργό συμμετοχή στο ένοπλο αυτονομιστικό αντάρτικο στην Τσετσενία.
Παρών στην υπόθεση του Καυκάσου φιλοδοξεί να είναι και ο γεωργιανός πρόεδρος Σαακασβίλι, τελευταίο δημιούργημα του οποίου είναι και το παγκαυκασιανό τηλεοπτικό δίκτυο “Πέρβι Καφκάσκι”, που άρχισε να εκπέμπει δορυφορικά με έδρα την Τιφλίδα και φημολογούμενους πάτρωνες πολύ δυτικότερα. Στις 28 Ιανουαρίου η γαλλική ιδιοκτησία του δορυφόρου Eutelsat διέκοψε τη δοκιμαστική μετάδοση του δικτύου λόγω “λήξης της συμφωνίας”, αν και οι δημιουργοί του βλέπουν “πιέσεις της Ρωσίας προς τη Γαλλία” για να διακοπεί η εκπομπή τού κατά βάση αντιρωσικού προγράμματος.

Σε “αντίποινα” προς την Τιφλίδα το Κρεμλίνο ζήτησε από τις υπηρεσίες του να ισχυροποιηθεί “η οριοθέτηση των συνόρων Αμπχαζίας και Νότιας Οσετίας”, των δύο πρώην γεωργιανών δημοκρατιών, που αποσχίστηκαν οριστικά μετά την επίθεση των δυνάμεων του Σαακασβίλι εναντίον τους τον Αύγουστο του 2008 και πατρονάρονται από τη Μόσχα ως ανεξάρτητα κράτη. Φύσει και θέσει ο Καύκασος ήταν και παραμένει ανήσυχος και στρατηγικός…

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-makthes.gr