του Νίκου Μανιάτη
Πιστεύω οτι σε ο,τι αφορα την πατρίδα και το έθνος δεν πρέπει να μπαίνουν ταμπέλες. Το μόνο που χρειάζεται είναι λογική και ένστικτο. Πχ η Τουρκία. Απαγόρευσαν με απόφαση της Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών την ιστοσελίδα youtube γιατι κάποιοι έβριζαν τον Μουσταφα Κεμαλ Ατατουρκ. Θα μου πείτε τώρα και με το δίκιο σας οτι στην γειτονική χώρα μόνο δημοκρατία δεν έχουν. Όμως όποια ιδεολογία και να ήταν ή καθεστώσα στην γείτονα χώρα την ίδια απόφαση θα είχαν πάρει. Δεν θα αφήσουν κανένα να δηλητηριάσει τα μυαλά των Τούρκων για τον πατέρα τους Ατα-Τουρκ. Λογικό. Η παιδεία καλώς ή κακώς πρέπει να είναι εθνική. Δεν είναι σώφρον να γράφεις για συνωστισμούς στα λιμάνια της Σμύρνης σε βιβλία παιδιών του Δημοτικού, προσπαθώντας να πλάσεις με ένα ψέμα τα μυαλουδάκια τους και να μην έχουν εχθρότητα στον Τούρκο. Αντιστοίχως δεν μπορείς να γράψεις για την σφαγή των Τούρκων αμάχων στην Τρίπολη μετά την Άλωσή της από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη με σκοπό μια επιστημονικά ακριβοδίκαια οπτική των γεγονότων. Μπορείς να την αναφέρεις την σφαγή αυτή σε ένα πανεπιστημιακό σεμινάριο όταν το μετεφηβικό κεφάλι είναι ώριμο αρκετά να καταλάβει οτι πόλεμος χωρίς σφαγές δεν μπορεί να γίνει.Η δική μου λογική και το δικό μου ένστικτο λοιπόν μου φωνάζουν οτι όλοι αυτοί οι λεγόμενοι εκσυγχρονιστές στην πλεοψηφία τους δεν πράττουν εθνικό καλό. Και εαν έχουν ανιδιοτελή κίνητρα και απλώς εκφράζουν μια πανεπιστημιακή αγωνία τους για την πανανθρώπινη ομοιομορφία είμαι υποχρεωμένος να τους σεβαστώ και να τους ακούσω. Εαν με πείσουν με τα επιχειρήματά τους θα ενστερνισθώ αυτά για τα οποία θα με πείσουν. .Εάν όμως ενεργούν ιδιοτελώς και είναι υποκινούμενοι από τον οποιοδήποτε (και πιστέψτε με με λίγη λογική και λίγο ένστικτο είνα πασιφανές ποτε συμβαίνει αυτο) και όταν προσπαθούν εκ των έσω να δηλητηριάσουν την εθνική λειτουργία της παιδείας ή των κοινωνικών δεσμών είναι υποχρεωμένος να τους αντισταθώ.
Π.χ. η απαλοιφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητες. Ειλικρινά ήμουν τελείως ουδέτερος πάνω σε αυτό το θέμα. Παρά ταύτα και με το 90% του ελληνικού λαού αντίθετο στην απαλοιφή, η εκσυγχρονιστική κυβέρνηση δεν προέβη σε δημοψήφισμα. Εδώ οι Ελβετοί τις προάλλες έκαναν δημοψήφισμα για το εαν θα επιτρέψουν να αναγείρονται μιναρέδες στα μουσουλμανικά τεμένη και απέφασισαν αρνητικά.
Τώρα προσπαθούν πάλι οπαδοί του πανπολιτισμού να επιβάλλουν αλλαγή στον Κώδικα περι Ιθαγενείας αλλάζοντας δραστικά το εκλογικό σώμα κατά τουλάχιστον 5 με 6 %. Ούτε για αυτό πρέπει να γίνει δημοψήφισμα;
Στην Ελλάδα του σήμερα καλώς ή κακώς οι εκσυγχρονιστές κατέχουν αυτά τα νευραλγικά πόστα και προσπαθούν αρκετοί ώς άλλοι πεμπτοφαλαγγίτες να πετύχουν τους σκοπούς τους, ενώ στην πραγματική κοινωνία δεν αποτελούν κάν μια ποσοστιαία μονάδα. Ως τί έρχονται λοιπόν να μας αλλάξουν. Ως άλλοι διαφωτιστές ή τελικώς ώς συσκοτιστές; Μιά χαρά ανταπεξήλθαμε ως τώρα.
Περιλήπτικά, μετά το “δυστυχώς επτωχεύσαμεν” και το 1897 έγινε το θαύμα των Βαλκανικών Πολέμων και την Συνθήκης των Σεβρών. Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή την εσωστρέφεια και την πολιτική και στρατιωτική αναταραχή με δικτατορίες, καταφέραμε το Επός του ’40. Η Γαλλία έπεσε σε 12 ημέρες και εμείς πολεμούσαμε Ιταλούς για 6 μήνες και Ιταλούς – Γερμανούς – Βουλγάρους ταυτόχρονα για σχεδόν ένα μήνα. Μετά τον καταστροφικό εμφύλιο που σκότωσε τον ανθό των ελληνικών νιάτων, και ενώ είμαστε ή μόνη χώρα στον κόσμο που δεν πήρε πολεμική αποζημίωση, μέσα σε λίγα χρόνια σταθήκαμε πάλι στα πόδια μας. Μετά από μια επτάχρονη χούντα που άφησε πληγές στο μισό πληθυσμό της χώρας με ανθρωποκυνηγητο και εξορίες, μπήκαμε στην ΕΟΚ. Μετά από την πράσινη δεκαετία του ’80 με αντίθετο ανθρωποκυνηγητό και χρεωκοπία, καταφέραμε με θυσίες στο μέγιστο πάλι βαθμό να μπούμε στην ΟΝΕ και να έχουμε δυνατό και σταθερό νόμισμα. Πόλεμοι, αίμα, φτώχια αλλά νίκες και αυταπάρνηση με τον ορισμό του Ελληνα πάντα ως επιβιώσαντος από τα χειρότερα. Τα καταφέραμε και χωρίς τους εκσυγχρονιστές. Οι ιδεολογίες και τα κόμματα αφορούν τον τρόπο και τον δρόμο που θα ακολουθήσεις για να κάνεις καλό ή κακό στην πατρίδα σου. Το καλό ή το κακό το κρίνεις με την λογική και το ένστικτο.