Κ Η Δ Ε Ι Α ακήδευτων επί 35 χρόνια, μαρτυρικών οστών, ενός ακόμη ηρωικού πολεμιστή της Εθνικής Φρουράς, αγνοούμενου από 6ης Αυγούστου 1974 και από τη μάχη – μακελειό Καραβά και Λαπήθου. Σήμερα 11π.μ. στην προσφυγιά: Στον Άγιο Γεώργιο Χαβούζας Λεμεσού.
Του 22χρονου, το ‘74, Μιχαλάκη Α. Αναστασίου από την Αμμόχωστο, του 256 Τάγματος Πεζικού. Τα οστά του βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στη σκλαβωμένη Λάπηθο. Έπεσε μαχόμενος στην τουρκική ενέδρα της Αϊρκώτισσας, στις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες του 1974. Ήταν του λόχου του ηρωικού Ανθυπολοχαγού Σταύρου Μπιτσάκη από τα Χανιά, που επίσης θυσιάστηκε την ίδια μέρα στην ίδια περιοχή. 86 συνολικά αγνοούμενους πολεμιστές έχει η ΕΦ από εκείνη τη μέρα της «εκεχειρίας», που με τις ισχνές και προδομένες δυνάμεις της, αντιμετώπισε στον Καραβά και στη Λάπηθο τη σιδηρόφρακτη 28η Μεραρχία του Αττίλα: Σαράντα εννέα παλικάρια του 256 Τ.Π., άλλα έξι του 286 Μ.Τ.Π. και τριάντα ένα του 70 Τάγμ. Μηχανικού.

Μ Ι Χ Α Λ Ο τον φώναζαν οι οπλαδελφοί του. Ήταν ο «γίγαντας» του δευτέρου λόχου. Δύο μέτρα και τέσσερα εκατοστά ύψος. Και 52 νούμερο άρβυλα. Πολέμησε γενναία και στη μάχη της Λεύκας 20-22/7/74 και στη μάχη στο Αγριδάκι 31/7-1/8/74. Ανδρειωμένοι απέκρουσαν τις πρωινές πεζικές επιθέσεις των Τούρκων στον Καραβά. Με βολή ΠΑΟ-106, ανέκοψαν προσωρινά και την πρώτη φάλαγγα των τουρκικών τανκς. Κατά τη διατεταγμένη σύμπτυξη προς Βαβυλά – Βασίλεια, τους αποδεκάτισε, εκ των νώτων, η αθέατη τουρκική ενέδρα της Αϊρκώτισσας.

Κ Η Δ Ε Υ Ο Ν Τ Α Σ σήμερα τα μαρτυρικά οστά του ηρωικού Μίχαλου, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιζώντων Πολεμιστών 256ΤΠ κ. Μιχ. Πηλαβάκης, σημειώνει στον επικήδειό του: «Την ατίμωση του 1974, την ατίμωση του Ελληνισμού στην Κύπρο, τη συνεχιζόμενη ατίμωση της επί 35 χρόνια τουρκικής κατοχής της πατρίδας μας, η δική μας γενιά δεν στάθηκε ικανή να την ανατρέψει και να την ξεπλύνει ακόμα. Επί 35 χρόνια, ικέτες των κατακτητών, εκλιπαρούμε την καλή προαίρεση των Τούρκων για να περισυλλέξουμε τους ήρωες άταφους νεκρούς μας του 1974. Αποχαιρετώντας σήμερα τα μαρτυρικά οστά του ήρωά μας Μιχάλη Αναστασίου, προσευχόμαστε στον Θεό να φωτίσει επιτέλους το έθνος μας, για ‘να πάρει μιαν ανηφοριά / να πάρει μονοπάτια / να βρει τα σκαλοπάτια / που παν’ στη λευτεριά’. Τότε μόνο θα βρουν ανάπαυση κι οι Ήρωές μας. Όταν, στολισμένη με τις Γαλανόλευκες σημαίες η Αμμόχωστός μας, θα υποδεχθεί στα χώματά της, των ηρωικών παιδιών της τα λείψανα. Μαζί και τα οστά του Μίχαλού μας. Όταν στην απελευθερωμένη Λάπηθο και Καραβά, αντάξιο των Ηρώων μας θα ανεγείρουμε το οφειλόμενο Μνημείο της Θυσίας τους».

ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ