Με ένα νέο κέντρο ελέγχου ναυτικής επιτήρησης και παρακολούθησης με την κωδική ονομασία «Μεγάλος Ορίζοντας» (Uzun Ufuk) η Τουρκία ξεκίνησε την επιτήρηση του Αιγαίου με σκοπό σταδιακά να εκτοπίσει τις δυνατότητες της Ελλάδας σε αποστολές έρευνας και διάσωσης, αλλά και να απαλείψει το ελληνικό στρατηγικό-επιχειρησιακό πλεονέκτημα της κυριαρχίας στον νησιωτικό χώρο του Αρχιπελάγους. Πρώτος στόχος οι αποστολές SAR, απώτερος, η ανάκτηση του επιχειρησιακού ελέγχου σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα του Αιγαίου.

Ενώ η Ελλάδα μοιρολογεί για τα οικονομικά της προβλήματα (απίστευτο, αλλά, δυστυχώς αληθινό: Το ΓΕΕΘΑ στα δυσμενή αποτελέσματα των εθνικών κρίσεων και στους λόγους που πρέπει να αποφεύγονται αυτές, έχει περιλάβει και μάλιστα ως πρώτο αποτέλεσμα, την … “απώλεια της ευημερίας των πολιτών”!), η Τουρκία με κατά κεφαλήν εισόδημα το 1/5 του αντίστοιχου ελληνικού, υφαίνει “θηλειά” στη μέση του Αιγαίου.

Είναι σημαντικό το γεγονός πως η Τουρκία εδώ και αρκετό καιρό επιδιώκει να της ανατεθεί πλήρως ο έλεγχος αποστολών SAR στο Αιγαίο εκμεταλλευόμενη βασικές διατάξεις του Δικαίου της Θάλασσας, που ορίζει πως λόγω της ανθρωπιστικής υφής του προβλήματος, η χώρα που διαθέτει τα περισσότερα μέσα αλλά και τη δυνατότητα έγκαιρου και έγκυρου εντοπισμού ενός ναυτικού ή αεροπορικού δυστυχήματος έχει το δικαίωμα να εισέλθει εντός των χωρικών υδάτων άλλου κράτους, που αδυνατεί να προσφέρει άμεσα τη βοήθειά του προς τα θύματα.

Αυτό το κέντρο πέρα του ό,τι αναβαθμίζει δραματικά τις δυνατότητες της Τουρκίας-και θεμελιώνει νομικά στους διεθνούς οργανισμούς τη δυνατότητά της να εισέρχεται έως το κεντρικό Αιγαίο-της επιτρέπει να πετούν επί 24ώρου βάσεως πτητικά μέσα ελέγχου, όπως για παράδειγμα τα UAV Heron τα οποία ουσιαστικά έχουν κατασκευαστεί για ρόλο κατασκόπευσης και όχι επόπτευσης…

Το πρόγραμμα «Μεγάλος Ορίζοντας» είναι ένα σύστημα παρακολούθησης το οποίο είναι ολοκληρωμένο με μια σειρά αισθητήρων τόσο επίγειοι όσο και εναέριοι. Πιο συγκεκριμένα το Ολοκληρωμένο Σύστημα Ναυτικής Παρακολούθησης (IMSS) περιλαμβάνει δίκτυο επίγειων ραντάρ έρευνας επιφανείας, ολοκληρωμένο σύστημα μέτρων υποστήριξης R-ESM και ολοκληρωμένο σύστημα επικοινωνιών και συγχώνευσης δεδομένων για τη δημιουργία μιας ενιαίας τακτικής εικόνας επιχειρήσεων.

Εκτός της Thales-Nederland στην υλοποίηση του συστήματος συμμετείχαν και οι τουρκικές εταιρείες Tubitak-Mam, ITU, Havelsan και Yaltes. Η τελευταία είναι υπεύθυνη στην ανάπτυξη του λογισμικού του συστήματος συγχώνευσης δεδομένων, παρέχει τις οθόνες απεικόνισης και έχει αναλάβει υποκατασκευαστικό έργο στο δίκτυο μεταφοράς δεδομένων και στο σύστημα διαχείρισης και μεταφοράς εικόνας.

Μια απλή σύγκριση αρκεί για να συνειδητοποιήσει κανείς τις τεράστιες διαφορές του Ελληνικού με το Τουρκικό κέντρο έρευνας και διάσωσης…

Συνολικά το πρόγραμμα «Μεγάλος Ορίζοντας» περιλαμβάνει αριθμό επίγεια εγκατεστημένων ραντάρ έρευνας επιφανείας, συστήματα μέτρων υποστήριξης, διάταξη οπτικών μέσων επιτήρησης (LLTV/IR), συνεργασία μέσω ασφαλούς δικτύου επικοινωνιών και μεταφοράς δεδομένων με σκάφη επιφανείας του ναυτικού και της ακτοφυλακής, μη επανδρωμένα ιπτάμενα σκάφη HERON (UAV) και αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας CN-235 MPA.
Μια απλή σύγκριση αρκεί για να συνειδητοποιήσει κανείς τις τεράστιες διαφορές του Ελληνικού με το Τουρκικό κέντρο έρευνας και διάσωσης…
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Έρευνα και Διάσωση στο Αιγαίο
Η έρευνα και διάσωση για αεροπορικά ατυχήματα διέπεται από τη Σύμβαση του Σικάγου και τους Κανονισμούς του ICAO. Η Ελλάδα κατά την υπογραφή της Σύμβασης δήλωσε ότι η περιοχή ευθύνης της για τη ναυτική έρευνα και διάσωση συνέπιπτε με το FIR Αθηνών, όπως άλλωστε είχε ήδη κοινοποιήσει και στον προγενέστερο του ΙΜΟ Διεθνή Διακυβερνητικό Ναυτιλιακό Συμβουλευτικό Οργανισμό ήδη από το 1975. Έτσι, σύμφωνα με το οικείο Παράρτημα (Annex 12) της Σύμβασης του Σικάγου του 1944 για την Πολιτική Αεροπορία (ICAO), η ελληνική περιοχή έρευνας και διάσωσης σε περίπτωση αεροπορικού ατυχήματος (SAR) συμπίπτει με την περιοχή του FIR Αθηνών.

Όσον αφορά τα ναυτικά ατυχήματα, το θέμα ρυθμίζεται από την διεθνή Σύμβαση του Αμβούργου του 1979 για την θαλάσσια έρευνα και διάσωση. Η Ελλάδα κύρωσε την σύμβαση αυτή το 1989 και με την ευκαιρία της κύρωσης έχει δηλώσει ότι θα ασκεί θαλάσσια έρευνα και διάσωση σε όλο τον χώρο του FIR Αθηνών, σύμφωνα και με την σχετική ανακοίνωση στην οποία είχε προβεί και προς τον ΙΜΟ και την πρακτική που ακολουθούσε αδιαλείπτως ήδη από το 1975. Τούτο αντικατοπτρίζει την γεωγραφική και πολιτική πραγματικότητα στην περιοχή και επιτρέπει την πλέον αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών για την σωτηρία της ανθρώπινης ζωής.

Επίσης, η γενική διεθνής πρακτική αλλά και οι συστάσεις του ΙΜΟ και του ICAO που περιλαμβάνονται στο Διεθνές Εγχειρίδιο Αεροναυτιλιακής και Θαλάσσιας Ερευνας και Διάσωσης (International Aeronautical and Maritime Search and Rescue Manual, IAMSAR Manual) προκρίνουν την υιοθέτηση ταυτόσημων περιοχών για τη ναυτική και την αεροπορική έρευνα και διάσωση, κατά τρόπο που να συμπίπτουν με τα όρια των FIR.

Τουρκικές διεκδικήσεις
H Τουρκία, αντιτασσόμενη στην ελληνική δήλωση, κατά τη διάρκεια σύσκεψης της υποεπιτροπής του ΙΜΟ για θέματα ασφάλειας της ναυσιπλοΐας δήλωσε από πλευράς της ότι οι περιοχές ευθύνης για ναυτική έρευνα και διάσωση στην ανοιχτή θάλασσα πρέπει να οριοθετούνται με συμφωνία των ενδιαφερομένων παράκτιων κρατών και ταυτόχρονα κατέθεσε χάρτη με το Αιγαίο διαμοιρασμένο, ως ενδεικτικό των ορίων των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των τουρκικών υπηρεσιών. Η τουρκική δήλωση απερρίφθη από την Ελλάδα δυο μέρες αργότερα, επίσης κατά τη διάρκεια της προαναφερόμενης συσκέψεως.

Επιπλέον, η Τουρκία με τον Κανονισμό 88/1988 οριοθέτησε περιοχή ευθύνης της για παροχή υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης σε κινδυνεύοντα “αεροπορικά και θαλάσσια μέσα”, η οποία περιλαμβάνει τμήμα του FIR Αθηνών μέχρι το μέσο περίπου του Αιγαίου, εγκλωβίζοντας μεγάλο τμήμα της ελληνικής επικράτειας εντός της τουρκικής περιοχής έρευνας και διάσωσης και αγνοώντας ότι οι περιοχές αεροπορικής έρευνας και διάσωσης απαιτούν απόφαση των αρμοδίων οργάνων του ICAO. Η περιοχή αυτή περιλαμβάνει επίσης ένα τεράστιο κομμάτι της Μαύρης Θάλασσας και ένα τμήμα της ανατολικής Μεσογείου το οποίο περιέκλειε τα παράλια των κατεχόμενων της Κύπρου.

Ποιος έχει δίκιο;
Στις 7 Απριλίου 1989, ο ICAO επιβεβαίωσε ότι οι περιοχές ευθύνης της Ελλάδος και της Τουρκίας σχετικά με την αεροναυτική έρευνα και διάσωση παραμένουν αμετάβλητες, όπως αυτές έχουν ορισθεί και συμφωνηθεί στο πλαίσιο του Οργανισμού. Επίσης, η πρόσφατη τροποποίηση του Annex 12 του ICAO για την Έρευνα και Διάσωση διατηρεί την αρχή του καθορισμού περιοχών ευθύνης με περιοχικές συμφωνίες, πράγμα που επιβεβαιώνει εμμέσως την ελληνική αρμοδιότητα για αεροπορική έρευνα και διάσωση σε ολόκληρο το FIR Αθηνών.

Παρόλα αυτά, τα τουρκικά πλοία ουδέποτε αναγνώρισαν τις ελληνικές επιχειρήσεις SAR στην θάλασσα. Έτσι σε περίπτωση ατυχήματος όχι μόνο δεν καλούν σε βοήθεια τις ελληνικές αρχές, αλλά σαμποτάριζαν το έργο της διάσωσης τους διακινδυνεύοντας την ζωή τους, ώστε να κατηγορήσουν έπειτα την Ελλάδα για αναξιοπιστία και κακή διεκπεραίωση του έργου της Έρευνας και Διάσωσης.
Γ.Ανδρουλάκης – 27 Αυγούστου 2007
ellinikos-stratos.com

Σάββατο, 14 Φεβρουαρίου 2009
ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΥΠΕΡΟΠΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΩΣΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσιεύσεις η Τουρκία εξοπλίζεται με σύγχρονα μέσα στον τομέα της έρευνας και διάσωσης προκειμένου να δημιουργήσει νέα δεδομένα και να αμφισβητήσει το δικαίωμα της Ελλάδας στην έρευνα και διάσωση στο Αιγαίο και μέσω αυτών να προωθήσει την μακρόχρονη στρατηγική της που αποσκοπεί στην διχοτόμηση του.

Την απειλή συνθέτει κυρίως η τουρκική υπεροπλία στα εναέρια μέσα έρευνας και διάσωσης και στο σύγχρονο δορυφορικό σύστημα έρευνας και διάσωσης COSPAS-SARSAT.

Όπως προκύπτει και από μελέτη Ελληνικού Γενικού Επιτελείου έναντι των 16 ελικοπτέρων και αεροσκαφών που διατίθενται από ελληνικής πλευράς στον τομέα της έρευνας και διάσωσης η Τουρκία διαθέτει 56 αντίστοιχα μέσα

Πλέον των ανωτέρω μέσων η Τουρκια φρόντισε και απέκτησε και σύγχρονη δορυφορική τεχνολογία και το κατάλληλο σύστημα επίγειας λήψης δορυφορικών ειδοποιήσεων κινδύνου COSPAS-SARSAT.

Η Ελλάδα από το 2004 ξεκίνησε την διαδικασία απόκτησης του ιδίου συστήματος αλλά έπειτα από διάφορες αναβολές του διαγωνισμού μέχρι σήμερα δεν έχει εξασφαλισθεί ο απαιτούμενος εξοπλισμός.

Η πρώτη φορά που οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις χρησιμοποίησαν το δορυφορικό σύστημα COSPAS-SARSAT σε άσκηση έρευνας και διάσωσης έγινε στις 12 Ιουνίου 2006 σε θαλάσσια περιοχή βορείως της Κύπρου.

Την διοίκηση και τον τακτικό έλεγχο είχε ο Αντιναύαρχος Α.Γκουμούσογλου επί της φρεγάτας Zafer και σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ είχε μεγάλη επιτυχία ενώ δοκιμάσθηκαν όλα τα είδη δορυφορικών πομπών εκπομπής σήματος κινδύνου.

Το Δορυφορικό Σύστημα Έρευνας και Διάσωσης COSPAS-SARSAT λειτουργεί με 20 δορυφόρους, 38 δορυφορικούς σταθμούς εδάφους(LUT) , 24 κέντρα έλεγχου αποστολής(MCC) , 590.000 πομπούς εντοπισμού νέας τεχνολογίας (406ΜΗz) με ακρίβεια εντοπισμού 10μ και 156.000 πομπούς εντοπισμού παλαιάς τεχνολογίας (121,5 MHz) με ακρίβεια εντοπισμού 2 μιλίων.

Συμμετέχουν 32 χώρες μεταξύ των οποίων η Τουρκία και η Ελλάδα και από τότε που άρχισε να λειτουργεί έχουν διασωθεί 18.500 άνθρωποι.

Η Τουρκία από τον Φεβρουάριο του 2006 κατάφερε να έχει τον πρώτο λόγο στη δορυφορική έρευνα και διάσωση( υπ αριθμό 18 ανακοινωθέν τύπου Φεβ 2006 του Διεθνούς Οργανισμού Έρευνας και Διάσωσης) θέτοντας σε λειτουργία Δορυφορικό Σταθμό Εδάφους(LUT), και Κέντρο Ελέγχου Αποστολής (MCC) στην Άγκυρα.

Επικαλούμενοι την απουσία ανάλογης δορυφορικής τεχνολογίας από την Ελλάδα οι Τούρκοι πέτυχαν να εγκρίνει ο Διεθνής Οργανισμός για την Έρευνα και Διάσωση την εκχώρηση στην Τουρκία περιοχή ευθύνης στο Αιγαίο

Μετά από αυτή την δυσμενέστατη εξέλιξη για τα εθνικά συμφέροντα και ενώ θα περίμενε κάνεις κάποια μορφή αντίδρασης συνεχίζει να καθυστερεί από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας η υλοποίηση του διαγωνισμού αγοράς των υλικών για την λειτουργία Ελληνικού Δορυφορικού σταθμού εδάφους(πρώτη προκήρυξη το2004) ενώ το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ανακοίνωσε την πρόθεση αγοράς από την Γαλλία ελικοπτέρων έρευνας και διάσωσης όταν οκτώ ελικόπτερα έρευνας και διάσωσης τύπου Dauphin τα οποία αγοραστήκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 παραμένουν αναξιοποίητα.
Χρήστος. Κουτσογιαννόπουλος
Ταξίαρχος(ε.α)
Πρώην Δντης Διεθνών Σχέσεων ΥΠΕΘΑ
http://geopolitics-gr.blogspot.com/