Ένα σκληρό γεωπολιτικό πόκερ παίζεται τα τελευταία δύο χρόνια στο λιμάνι του Πειραιά. Τεράστιες δυνάμεις, πολιτικές και επιχειρηματικές έχουν διασταυρώσει τα ξίφη τους.

Ένα πολυεθνικό μωσαϊκό συμφερόντων έχει στρέψει το βλέμμα του πάνω από τα ελληνικά λιμάνια. Έλληνες, Κινέζοι, Αμερικάνοι, Ισραηλινοί, Γάλλοι Άγγλοι αλλά και Ρώσοι, λαμβάνουν, ο ένας μετά τον άλλο, θέσεις, για να διεκδικήσουν κομμάτι από την πίτα των εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, που θα διανεμηθεί.

Ενώ οι κινέζοι μπήκαν, μέσω της Cosco στον Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων για 35 χρόνια, την ίδια ώρα τα επιχειρηματικά σχέδια, σε ορισμένες περιπτώσεις θυμίζουν σενάρια από ταινίες διπλωματικής κατασκοπείας.

Τα ζητήματα είναι τρία και αφορούν:

– Πρώτον, τον κώδικα ασφαλείας που τίθεται σε εφαρμογή σταδιακά σε όλα τα λιμάνια του κόσμου,

– Δεύτερον, την εμμονή των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής να ελέγχουν δικοί τους άνθρωποι αλλά με έξοδα άλλων κρατών προέλευσης, όλα τα φορτία που έχουν προορισμό την χώρα τους, και
– Τρίτον το μεγάλο “πάρτι” που θα στηθεί για τα έργα επέκτασης και τεχνολογικής αναβάθμισης των Σταθμών Εμπορευματοκιβωτίων των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.

Ο εκσυγχρονισμός του λιμανιού του Πειραιά και η επέκταση της δυναμικότητάς του έχει από την μία κεντρίσει το ενδιαφέρον των μεγαλύτερων ναυτιλιακών εταιρειών στον κόσμο, αφού θα εντείνει τον λιμενικό ανταγωνισμό στην περιοχή, αλλά από την άλλη προβληματίζει το γεγονός ότι θα το διαχειρίζονται κινεζικών συμφερόντων εταιρεία.

Του Μηνά Τσαμόπουλου
axiaplus.gr