Ύποπτος λόγω βεβαρημένου, υπέρ Σχεδίου Ανάν, ο εκλεγείς προχθές εν Ελλάδι πρωθυπουργός μας κ. Γ. Α. Παπανδρέου, ποιας άραγε «σχολής» στελέχη του θα επιλέξει, κατά τον σχηματισμό της κυβερνήσεώς του, (α) για το υπουργείο Εξωτερικών και (β) για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ουτώς ώστε να οσφρανθεί ίσως ο Ελληνισμός του «ΟΧΙ» (1) πώς σχεδιάζει να αντιμετωπίσει τον τουρκικό επεκτατισμό στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στη Δ. Θράκη και (2) πώς θα χειριστεί το απονεκρωθέν, αρχικά υπό του ιδίου ως υπ.Εξ. του Κ. Σημίτη, «Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας-Κύπρου»;

Ειρήσθω:Υπεραιωνόβια ελληνική στρατηγική ηλιθιότης
Α Ρ Χ Ι Τ Ε Χ Ν Ι Τ Η Σ της διχοτόμησης της Κύπρου προς διαιώνιση της εδώ βρετανικής αποικιοκρατικής παρουσίας και στυγνός δήμιος του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης του κυπριακού λαού υπήρξε, ως υπουργός Άμυνας (1954), υπουργός Εξωτερικών (1955) και πρωθυπουργός (1957-1963) της Βρετανίας, ο Χάρολντ Μακμίλαν (1894-1986). Στο ομώνυμο απεχθές «Σχέδιο Μακμίλαν» του 1958 εντοπίζονται και οι βαθύτερες ρίζες του απεχθέστερου «Σχεδίου Ανάν» 2002-2004. Αρχιτεχνίτης και της δόλιας, εναντίον του Ελληνισμού, υποκίνησης της Τουρκίας. Και αναγόρευσης της Άγκυρας ως «συνεταίρου» στο Κυπριακό, με την «προπατορική» παγίδα της Τριμερούς του Λονδίνου της 29ης Αυγούστου 1955, όπου πέτυχε να σύρει τους ανεπαρκέστατους της Βασιλικής Κυβερνήσεως της Ελλάδος. Με το «Σχέδιο Μακμίλαν» εκβίασε και ρυμούλκησε τον Ελληνισμό στις επάρατες Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959.

Κ Α Τ Α τη διάρκεια των τριήμερων διαπραγματεύσεων που είχε στην Αθήνα 7-9 Αυγ. 1958 με τον τότε πρωθυπουργό Κων. Καραμανλή και τον υπ.Εξ. Ευ. Αβέρωφ, όπου θυμήθηκε για τους «προξένους» και τον… Θουκυδίδη(!), ο Μακμίλαν είχε πει στον Καραμανλή: «Είπατε ότι αι δύο κυβερνήσεις (Τουρκίας & Ελλάδος) δέον να μην αναμειχθούν και ότι τα 80% των Κυπρίων θα έπρεπε να έχουν περισσότερον λόγον. Εάν η Κύπρος ευρίσκετο δυτικώς της Ελλάδος και όχι εις μίαν στρατηγικήν διά την Τουρκίαν θέσιν, θα σας την είχομεν παραχωρήσει, ως επράξαμεν προκειμένου περί των Ιονίων νήσων. Οφείλομεν όμως να αντιμετωπίσωμεν την πραγματικότητα» (Αρχείο Καραμανλή, τ.3, σελ.197).

Κ Α Ι ΤΟΤΕ και έκτοτε και τώρα, οι ιθύνοντες σε Αθήνα και Λευκωσία, παρ’ ότι όμαιμοι κι ομόγλωσσοι απόγονοι του Θουκυδίδη, ουδέποτε στρατήγησαν επίμονη, ανυποχώρητη, έμπρακτη, πειστική κι αξιοσέβαστη στρατηγική του Ελληνισμού και δη «ανατολικώς της Ελλάδος». Και τότε και έκτοτε και τώρα, τη στρατηγική θέση και αξία της Κύπρου, γεγραμμένη από τις 5 Αυγούστου 1878 διά χειρός Βρετανού πρωθυπουργού Βενιαμίν Ντισραέλι (1804-1881), εισέτι επαναλαμβανόμενη ακόμα και διά στόματος του ενταύθα υπάτου αρμοστού Πίτερ Μίλετ (ΡΙΚ 1.10.2008 στον Κ. Γενάρη), η Αθήνα και η Λευκωσία την εγκαταλείπουν ΠΡΑΚΤΙΚΑ στη Βρετανία και στην Τουρκία. Η υπεραιωνόβια των Ελλήνων, αδιόρθωτη δυστυχώς και αυτοκαταστροφική, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ, εκφράζεται και εξικνείται μέχρι την απονέκρωση του «Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας – Κύπρου» και τη… διεκδίκηση της «Αποστρατικοποίησης» (όχι της Τουρκίας και της Βρετανίας, αλλά της… Κύπρου)! Ό,τι πάθουμεν εν που την τζιεφαλήν μας, διαλαλεί η παρ’ ημίν διάλεκτος και προσθέτει τουρκοελληνιστί: Έτσι κκελλέ, έτσι ξιουράφιν θέλει…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΡ 6.10.09

Ύποπτος λόγω βεβαρημένου, υπέρ Σχεδίου Ανάν, ο εκλεγείς προχθές εν Ελλάδι πρωθυπουργός μας κ. Γ. Α. Παπανδρέου, ποιας άραγε «σχολής» στελέχη του θα επιλέξει, κατά τον σχηματισμό της κυβερνήσεώς του, (α) για το υπουργείο Εξωτερικών και (β) για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ουτώς ώστε να οσφρανθεί ίσως ο Ελληνισμός του «ΟΧΙ» (1) πώς σχεδιάζει να αντιμετωπίσει τον τουρκικό επεκτατισμό στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στη Δ. Θράκη και (2) πώς θα χειριστεί το απονεκρωθέν, αρχικά υπό του ιδίου ως υπ.Εξ. του Κ. Σημίτη, «Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας-Κύπρου»;
Λάζ.Α.Μαύρος

ΣΗΜΕΡΙΝΗ