Τη Δευτέρα 19 Οκτωβρίου, ο πρωθυπουργός και ΥΠΕΞ Γιώργος Παπανδρέου πραγματοποιεί το πρώτο επίσημο ταξίδι του και επισκέπτεται την Κύπρο.

Στόχος του, όπως ο ίδιος τονίζει, είναι η πιο ενεργή συνεργασία Αθηνών – Λευκωσίας προκειμένου να προχωρήσουν οι διεργασίες για την επίλυση του Κυπριακού σε εύλογο χρονικό διάστημα. Κοινώς, για να έλθει στο τραπέζι ένα σχέδιο επίλυσης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Παρά τους αργούς ρυθμούς και τα επί της ουσίας ανύπαρκτα βήματα προόδου των διμερών συνομιλιών Χριστόφια – Ταλάτ, η ελληνική πλευρά εμφανίζεται “αισιόδοξη” για την τύχη της πρωτοβουλίας που αναλαμβάνει η νέα διακυβέρνηση. Το περίεργο είναι ότι οι αρχιτέκτονες αυτής της πρωτοβουλίας είναι οι ίδιοι που υποστήριξαν μετά πάθους το σχέδιο Ανάν, ένα ομολογουμένως εκτρωματικό για την ελληνοκυπριακή πλευρά σχέδιο, του οποίου η μόνη θετική όψη ήταν ότι γινόταν αποδεκτό από… τους Τουρκοκύπριους!

Η άποψη κύκλων της Αθήνας που θέλουν την επίλυση του Κυπριακού “μοχλό” για την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων είναι γνωστή και αποτελεί κόκκινο πανί για τη Λευκωσία. Όπως κόκκινο πανί είναι και η μετατόπιση του “ενδιαφέροντος” από τη “δίκαιη και βιώσιμη λύση” στο σκέτο “λύση” για να τελειώνουμε μετά από 35 χρόνια… Ο Γ. Παπανδρέου με τον αναπληρωτή ΥΠΕΞ Δ. Δρούτσα γνωρίζουν πολύ καλά όλο το παρασκήνιο, αφού συνεργάστηκαν τότε, όπως και τώρα, για την επίλυση βάσει του σχεδίου Ανάν. Οπότε σήμερα είναι σε θέση να επιχειρήσουν μια νέα προσέγγιση, πιο συμβατή και φυσικά αποδεκτή από τους Κύπριους, ώστε να μην επαναληφθεί το σκηνικό του “Όχι” για δεύτερη φορά. Άλλωστε ο Γ. Παπανδρέου έχει πιστωθεί τη νίκη του Ελσίνκι, της συμφωνίας που έβαλε την Κύπρο στην ΕΕ, γεγονός που εξισορροπεί τη μάλλον ατυχή τοποθέτησή του στο απορριφθέν σχέδιο Ανάν.

Τώρα, στο κρίσιμο ερώτημα τι λέει η κυπριακή ηγεσία, η απάντηση είναι απλή: αν αισθανθεί ότι πιέζεται από την Αθήνα προς τη λάθος κατεύθυνση, κοινώς για επανάληψη του βασικού σχεδίου με μικρές τροποποιήσεις και διορθώσεις, θα αντιδράσει έντονα, στο μέτρο φυσικά της διπλωματικής γλώσσας. Ο Δ. Χριστόφιας δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να συναινέσει σε διαδικασίες που κατά την κρίση του δεν θα οδηγήσουν πουθενά εκτός από τον δικό του πολιτικό εγκλωβισμό. Αντιθέτως, έχει κάθε λόγο να επιδιώξει μία ακόμη στενή συνεργασία με την Αθήνα, αν κρίνει πως αυτή τη φορά υπάρχει συναντίληψη για το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Κοντολογίς, είναι η Αθήνα αυτή που θα πρέπει να πείσει για την ορθότητα των πρωτοβουλιών της… Και φυσικά τη Δευτέρα θα γίνει μόνο η αρχή.

Της Μαριάνας Πυργιώτη
makthes