Navy Seals στο Αφγανιστάν

Πέρασε στα ψιλά γράμματα, ορισμένων μόνον εφημερίδων, μια εντυπωσιακή εξομολογητική δήλωση του Αμερικανού στρατηγού στο Αφγανιστάν Στάνλευ Μακ Κρίσταλ, προς την εφημερίδα Wall Street Journal.
Στην πολεμική αναφορά του – είπε – που έχει προετοιμάσει για να την υποβάλει στους πολιτικούς του προϊσταμένους, προς ενημέρωσή τους, επί της πορείας του πολέμου στο Αφγανικό μέτωπο, τονίζει πως «οι Ταλιμπάν κερδίζουν τον πόλεμο στο Αφγανιστάν».

Ίσως η δήλωση αυτή να είναι ατυχής. Διότι ο στρατηγός είπε κάτι που θα έπρεπε να αποφευχθεί λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές στο Αφγανιστάν. Και ενώ η κυβέρνηση Ομπάμα επιδιώκει να περάσει στην Αμερικανική κοινή γνώμη τη νέα επιθετική πολεμική στρατηγική της, για το Αφγανικό μέτωπο.
Στις αρχές του Αυγούστου, ο ανωτέρω στρατηγός είχε κληθεί στο Βέλγιο, σε συνάντηση «κεκλεισμένων των θυρών», με τον Αμερικανό υπουργό Εθνικής Αμύνης, Ρόμπερτ Γκέιτς, και τον Αρχηγό του Αμερικανικού Επιτελείου Ναύαρχο Μάικ Μιούλιν. Τότε του ζητήθηκε να μη δώσει στη δημοσιότητα το περιεχόμενο της αναφοράς του αυτής, τουλάχιστον προ των εκλογών στο Αφγανιστάν.
Αν και κατά μία εκτίμηση, η δήλωση αυτή, διευκολύνει τον κ. Ομπάμα να στείλει και άλλους πεζοναύτες στο Αφγανιστάν, για να μεταβάλει το συσχετισμό των δυνάμεων, εν τούτοις έχει την αντικειμενική σημασία της. Αποκαλύπτει την μεγάλη αλήθεια, ότι σε κάθε πόλεμο, για τη νίκη ενός των δύο αντιμαχομένων, δεν αρκεί η υπεροχή σε οπλισμό. Απαιτείται και η γενναιότης, η ευψυχία και το άκαμπτο πείσμα. Αυτό το ξεχνούν οι σχεδιάζοντες επεμβάσεις στους λαούς της γης Αμερικανοί, οι οποίοι ουδέν διδάχθηκαν από την έκβαση του πολέμου στο Βιετνάμ.

Βέβαια, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και ο φερόμενος ως βέβαιος νικητής των προεδρικών εκλογών του Αφγανιστάν Χαμίντ Καρζάι, όπως και πολλοί άλλοι αξιωματούχοι του αφγανικού καθεστώτος, θεωρούν εξασφαλισμένη τη νίκη του τελευταίου. Δεν δίδεται όμως καμία εξήγηση για την καταγγελία των αντιφρονούντων, περί εκτεταμένης νοθείας, με τρία εκατομμύρια περίπου πλαστά ή διπλά εκλογικά βιβλιάρια, ούτε για την αιτία της συμμετοχής στις εκλογές μόνον του 40 έως 50% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων.

Οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά την υποτιθέμενη απελευθέρωση της χώρας από τους Ταλιμπάν, συνεχίζεται η τραγωδία για την πλειονότητα του αφγανικού λαού. Παραλλήλως οι Η.Π.Α. και οι σύμμαχοί τους διαθέτουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια για τη διατήρηση ενός καθεστώτος, υπό απατηλό δημοκρατικό μανδύα, στην πραγματικότητα όμως στηριζόμενο στην αυθαιρεσία και στους ξένους προστάτες του.

Η κυβέρνηση Καρζάι πρωτοστατεί στην διασπάθιση της ανθρωπιστικής βοηθείας, στο εμπόριο του οπίου, που τροφοδοτεί με φθηνή ηρωίνη τις πρωτεύουσες της δύσεως, ενώ παραβιάζει συστηματικώς τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και τους κανόνες της δημοκρατίας.
Μία ομάδα επαναπατρισθέντων Αφγανών επιχειρηματιών, σφετερίζονται τα δισεκατομμύρια, που προορίζονται για την ανοικοδόμηση της χώρας. Αυτοί και εκατοντάδες Αμερικανοί «τεχνοκράτες» σύμβουλοι, τους οποίους ο κ. Ομπάμα επιδιώκει να αυξήσει σε δύο χιλιάδες τουλάχιστον, διαχειρίζονται σήμερα τις τύχες του Αφγανικού λαού.

Ο αδελφός του προέδρου Μαχμούντ Καρζάι, που είναι ο πλουσιότερος Αφγανός, ελέγχει τη μοναδική τσιμεντοβιομηχανία της χώρας και μονοπωλεί τα κατασκευαστικά συμβόλαια. Ο δε μικρότερος αδελφός του Προέδρου Αχμέτ Ουαλί, έχει ιδρύσει μια οικονομική αυτοκρατορία με επιχειρήσεις και πολλά ακίνητα, φημολογείται δε ότι η επιχείρησή του χρηματοδοτείται από το μεγαλεμπόριο της ηρωίνης.
Η διαφθορά της Κυβερνήσεως Καρζάι και η αποτυχία της να ανοικοδομήσει τη χώρα αυτή είναι ο βασικός λόγος της λαϊκής στηρίξεως των Ταλιμπάν, οι οποίοι από «ηττημένες ομάδες εξορίστων» έχουν εξελιχθεί σε πολιτική δύναμη. Μια δύναμη που απειλεί να νικήσει ολόκληρο το ΝΑΤΟ, παρά την επέκταση του πολέμου έως τα ορμητήρια των ανταρτών μέσα στο Πακιστάν, με τις ευλογίες του κ. Ομπάμα.

Η αύξηση των αμερικανικών στρατευμάτων, αντί να περιορίσει τη δράση των ανταρτών, αυξάνει αυτή. Κατά τους υπολογισμούς ειδικών, από το 2001 ως σήμερα ο πόλεμος του Αφγανιστάν έχει ήδη κοστίσει στους αμερικανούς φορολογουμένους 225 δισεκατομμύρια δολάρια. Υπολογίζεται δε ότι το νέο σχέδιο του κ. Ομπάμα θα κοστίσει άλλα 100 δισεκατομμύρια δολάρια για τις ανάγκες του 2010.

Ερωτάται: Μήπως μέρος μόνον των χρημάτων τούτων θα αρκούσε για την ανοικοδόμηση του Αφγανιστάν και τη νόμιμη επαναλειτουργία της δημοκρατίας; Ποιες σκοτεινές δυνάμεις οδηγούν άραγε τους διαχειριστές της τύχης των λαών σε τόσο εσφαλμένες και άδικες εκτιμήσεις; Και πώς είναι δυνατόν ένας επιτυχημένος και καλής φήμης νομικός, όπως ήταν ο κ. Ομπάμα, να ανέχεται και υποστηρίζει καθεστώτα, που ευνοούν την καλλιέργεια και διάδοση ναρκωτικών, με τα οποία οι λαοί καταστρέφονται, περιερχόμενοι σε εκφυλισμό, παρακμή και αυτοδιάλυση;

Επομένως, ένας μικρός λαός, όπως είναι ο ελληνικός, με μεγάλη ιστορία, με μεγίστη προσφορά στα πνευματικά αποθέματα της ανθρωπότητας, αλλά και με μεγάλη συμβολή στην έκβαση του τελευταίου παγκοσμίου πολέμου, κατά τον οποίον κρίθηκαν η ελευθερία και η δημοκρατία των λαών, πρέπει να υποτάσσεται στη βούληση των ισχυρών της ημέρας ή αντιθέτως να βροντοφωνεί την προσφορά του και την συμβολή του στην πρόοδο της ανθρωπότητας, εμμένων ανυποχωρήτως στα δίκαιά του και αξιώνων το σεβασμό τους και την υποστήριξή τους από όλους;

Μια πολιτική ηγεσία, έχουσα το σθένος να τηρήσει την άνω στάση, θα ήθελε και θα υπεστήριζε ομοψύχως η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού. Διότι οι Έλληνες απεχθάνονται την υποταγή. Όπως δε είπε ο αείμνηστος Γ. Παπανδρέου, ουδέποτε κάνουν επιλογή τυράννων. Αρνούνται την τυραννία. Αυτό απέδειξαν κατά την διαδρομή των αιώνων με την ιστορία τους.

του Βασίλη Κόκκινου

Πηγή xronos.gr