Του Μάκη ΜΑΪΛΗ

Το δημοσίευμα – που αναγγέλλεται στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας – υπογράφει ο γνωστός αντικομμουνιστής Νίκος Μαραντζίδης (διδάσκει τα παιδιά μας στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας) και ένας ακόμη, ο Κ. Τσίβος, υπάλληλος της ελληνικής πρεσβείας στην Τσεχία, ενώ τη συνδρομή του έδωσε και ο επίσης γνωστός και μη εξαιρετέος καθηγητής (προέλευσης ΗΠΑ) Στάθης Καλύβας.

Σε αυτά πρέπει να προστεθεί ότι το πρόγραμμα πρόσβασης στα Τσεχοσλοβακικά αρχεία, στα οποία στηρίζεται το δημοσίευμα, χρηματοδοτήθηκε από το αμερικανικό πανεπιστήμιο του Γιέιλ, δηλαδή άμεσα ή έμμεσα από τις αμερικανικές υπηρεσίες. Και μόνο αυτό λέει πολλά…

Το άρθρο, λοιπόν, που αναφέρεται στο ΚΚΕ, έχει τον τίτλο «Οι κόκκινοι κατάσκοποι». Και επαναφέρει όσα «εύοσμα» ακούστηκαν από τα στρατοδικεία σκοπιμότητας και από τους ασφαλίτες κατηγόρους των κομμουνιστών και που μπορεί να διαβάσει καθένας στις εφημερίδες της δεκαετίας του 1950, στις δίκες χιλιάδων κομμουνιστών, που δικάστηκαν και εκτελέστηκαν με τον Μεταξικό νόμο 375/1936 «περί κατασκοπείας». Τίποτα διαφορετικό στο δημοσίευμα του ΒΗΜΑΤΟΣ από τις δικογραφίες που συντάσσονταν στο Γενικό Επιτελείο Στρατού και στις Ασφάλεια Αθηνών – ΚΥΠ. Και όπως υπογραμμίζει ο Μαραντζίδης, «η κατασκοπική δράση του ΚΚΕ …κάθε άλλο παρά “κατασκευή της ΚΥΠ” υπήρξε, όπως θέλησε να την παρουσιάσει η προπαγάνδα του ΚΚΕ»!

Και συνεχίζει ο προβοκάτορας Μαραντζίδης:
«Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ να οργανώνει ένα πολιτικό κόμμα υπηρεσίες κατασκοπείας και σαμποτάζ εις βάρος της ίδιας του της χώρας μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο αν αντιληφθούμε το ελληνικό κομμουνιστικό κόμμα ως μέρος του διεθνούς κομμουνιστικού συστήματος, ως έναν κρίκο αυτής της αλυσίδας που επιδίωξε με συστηματικότητα και σταθερότητα τη με κάθε μέσο ανατροπή του καπιταλιστικού στρατοπέδου και την εγκαθίδρυση κομμουνιστικών καθεστώτων παντού.

Η δράση αυτή του ΚΚΕ κατά τα χρόνια του Εμφυλίου και τα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια συνέβαλε αναμφίβολα στην ενίσχυση των αμυντικών και αυταρχικών αντανακλαστικών του μετεμφυλιακού κράτους».

Αυτός ο καθηγητής, λοιπόν, που μαζί με τον Στ. Καλύβα δεν δίστασαν να εμφανίσουν τους ταγματασφαλίτες ως αθώα θύματα του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, ως κυνηγημένους που εντάχθηκαν στα Τάγματα Ασφαλείας, για να γλιτώσουν από τη σφαγή (!), αυτός λοιπόν δεν διστάζει και τώρα, μαζί με τον υπάλληλο της πρεσβείας, να παρουσιάσει τις διώξεις και τη δολοφονία χιλιάδων κομμουνιστών, ΕΑΜιτών και άλλων αγωνιστών ως αποτέλεσμα των αμυντικών αντανακλαστικών(!) του αστικού κράτους, αθωώνοντας έτσι τον εκ φύσεως αντιλαϊκό κατασταλτικό χαρακτήρα και ρόλο του και τους απηνείς διωγμούς που οργάνωσε μαζί με τους Εγγλέζους και τις ΗΠΑ κατά του ΕΑΜ και του ΚΚΕ. Και αποδίδει στους λαϊκούς αγωνιστές υπαιτιότητα για το θάνατό τους!

Από την άλλη, οι ίδιοι προβοκάτορες, χαρακτηρίζουν το ΚΚΕ ως κόμμα κατασκοπείας, ως κόμμα που στράφηκε κατά των συμφερόντων της χώρας, ας είναι το ΚΚΕ που έδωσε στον αγώνα για τα λαϊκά συμφέροντα χιλιάδες και χιλιάδες από τα καλύτερα παιδιά του. Αξιος ο μισθός των προβοκατόρων…

Στη διάρκεια της πολύχρονης παρανομίας του (περισσότερα από 40 χρόνια συνολικά το ΚΚΕ ήταν παράνομο) το Κόμμα μας υποχρεώθηκε να δρα με αντίστοιχο τρόπο, τέτοιον που επέβαλαν οι συνθήκες. Και φυσικά δεν διανοήθηκε ούτε στιγμή να απολογηθεί στους παντοειδείς διώκτες του για τις όποιες μορφές δράσης αποφάσιζε να χρησιμοποιήσει, είτε αυτές αφορούσαν ασυρμάτους, πλαστές ταυτότητες και διαβατήρια, τυπογραφεία και πολυγράφους, ακόμα και όπλα, είτε και οτιδήποτε άλλο έκρινε.

Η παράνομη δράση του ΚΚΕ συγκροτεί πολλές από τις καλύτερες σελίδες της πολυκύμαντης πορείας του, για τις οποίες οι νεότεροι κομμουνιστές είναι περήφανοι. Και όχι μόνο δεν απολογούμαστε, αλλά και τις υπερασπίζουμε από τις επιθέσεις ισχυρότατων ιμπεριαλιστικών κρατών, συμπεριλαμβανομένου και του ελληνικού. Δήλωση μετανοίας το ΚΚΕ δεν υπέγραψε και ούτε τους φοβάται. Πόσο μάλλον το ΒΗΜΑ και τους Μαραντζίδηδες…

Στην παράνομη σκληρή ζωή του – αλλά και στη νόμιμη – το ΚΚΕ είχε την πολύμορφη συμπαράσταση και βοήθεια αδελφών Κομμουνιστικών Κομμάτων, εξουσίας και μη. Τη βοήθειά τους είχε και κατά την περίοδο του ένοπλου αγώνα 1946 – 1949 και αργότερα. Πολύ μεγάλη ήταν και η βοήθεια που προσέφεραν τα σοσιαλιστικά κράτη στους πάνω από 60.000 πολιτικούς πρόσφυγες, που εγκαταστάθηκαν εκεί, μετά την υποχώρηση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Αυτά τα κράτη και τα αντίστοιχα Κομμουνιστικά Κόμματα ήταν φίλοι του ελληνικού λαού. Αντίπαλοι ήταν με το ελληνικό κράτος και τα αστικά κόμματα.
Το ΚΚΕ είναι περήφανο για τη διεθνιστική αλληλεγγύη και βοήθεια που δέχτηκε και που έδωσε. Αυτό κάνει επί 91 χρόνια και αυτό θα συνεχίσει να κάνει στον αιώνα τον άπαντα, αντιπαλεύοντας τον αντικομμουνιστικό οχετό κάθε μορφής και προέλευσης.
Εχει σημασία να δει κανείς σε ποια πολιτική στιγμή ξετυλίγεται ο παραπάνω χυδαίος αντικομμουνισμός και η βρώμικη συκοφαντία, ως συνέχεια της ίδιας που ξεκίνησε πριν από δυο χρόνια.

Είναι η στιγμή που εμφανίστηκε και διαρκεί η καπιταλιστική οικονομική κρίση, η φάση που το αστικό πολιτικό σύστημα συναντά δυσκολίες στη λειτουργία του. Είναι η στιγμή που η επίθεση κατά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων εντείνεται και απλώνεται η δυσαρέσκεια. Ο στόχος τους, λοιπόν, είναι το ΚΚΕ, ακριβώς επειδή ανησυχούν μην ξεσπάσει η λαϊκή αντίδραση.

Αυτόν το στόχο υπηρετούν και τα συνεχή δημοσιεύματα του ΒΗΜΑΤΟΣ για το σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότοφ, το οποίο μάλιστα εμφανίζουν ως την αιτία που ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος! Με αυτήν την παραχάραξη της Ιστορίας ΤΟ ΒΗΜΑ συντονίζεται απόλυτα με την αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ. Και προκειμένου να αθωώσει τα άλλα ιμπεριαλιστικά κράτη (Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ), που οι αντιθέσεις τους με τις Γερμανία του Χίτλερ – Ιαπωνία οδήγησαν στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, παρουσιάζει με μια ταχυδακτυλουργία ως υπεύθυνη τη Σοβιετική Ενωση, που και οι δύο ιμπεριαλιστικές πλευρές – και η φασιστική και η «δημοκρατική» – ήθελαν να εξοντώσουν.

Μια που ο Ν. Μαραντζίδης ασχολείται με την Ιστορία και συχνά γράφει στις εφημερίδες του Συγκροτήματος, ίσως κάπου θα διάβασε για τα έργα και τις ημέρες των εφημερίδων ΒΗΜΑ και ΝΕΑ (παλιότερα ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΒΗΜΑ και ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ), ιδιαίτερα για το ρόλο αυτών των εφημερίδων στην Κατοχή. Τότε που ο ιδρυτής τους Δημ. Λαμπράκης την κοπάνησε στην Αίγυπτο, όλα τα χρόνια που οι κομμουνιστές έχυναν ποταμούς αίματος, ενώ οι εφημερίδες του συνέχισαν να κυκλοφορούν υμνώντας τους Γερμανούς και Ιταλούς κατακτητές…
Ισως ακόμα να διάβασαν συνολικά για το ρόλο των εφημερίδων του Συγκροτήματος Λαμπράκη κατά τον 20ό αιώνα. Θα είδαν οπωσδήποτε ότι δεν απουσίασε από καμιά αντιλαϊκή συνωμοσία, αντίθετα πάντα πρωτοστατούσε. Και έπαιζε επιδέξια τον ταξικό ρόλο του, ως Συγκρότημα στήριξης της αστικής εξουσίας. Αλλοτε ο ρόλος των δύο εφημερίδων ήταν ωμά αντικομμουνιστικός και άλλοτε ευέλικτα. Αν και όργανα των κομμάτων των «Φιλελευθέρων», πήγαν και με τον Παπάγο όταν χρειάστηκε, κατά του Πλαστήρα (κυριολεκτικά «τι Πλαστήρας τι Παπάγος»), αλλά και στήριξαν στην πρωθυπουργία τον Ιωάννη Μεταξά, πάλι όταν χρειάστηκε. Ενώ το 1965, αν και υποστηρικτές του Γεωργίου Παπανδρέου και της Ενωσης Κέντρου, στήριξαν τους λεγόμενους αποστάτες. Ηταν τότε που οι οπαδοί του Κέντρου έκαιγαν στους δρόμους ΤΑ ΝΕΑ.
Ας γράψει κάτι απ’ αυτά ο Μαραντζίδης, μαζί με τον άλλον, τον υπάλληλο της ελληνικής πρεσβείας στην Τσεχία…