Γράφει ο Β.Α. Κόκκινος

Ο πατέρας της νίκης των συμμάχων, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, Ουίνστον Τσώρτσιλ, είχε πεί: «Μπορεί να μην είμαι λιοντάρι, αλλά σε μένα ανατέθηκε το έργο να βρυχηθώ». Ο σημερινός Πρωθυπουργός και Αρχηγός της Ν.Δ. αναμφιβόλως έχει το χάρισμα του λόγου και την ικανότητα να εμφανίζεται στο πλήθος ως δυναμικός ηγέτης, ως «λιοντάρι». Με εξαίρεση την συνέντευξή του στην Έκθεση Θεσσαλονίκης του περασμένου έτους, σχεδόν πάντοτε ενθουσιάζει και εμψυχώνει τους οπαδούς του, τους εμπνέει δε αισιοδοξία

Ακολούθως όμως, όταν σβήνουν τα φώτα της δημοσιότητος, συμπεριφέρεται ως φοβισμένο άτομο, που θέλει μεν να εφαρμόσει αυτά που διακηρύσσει, χωρίς όμως να δυσαρεστήσει κανένα. Αλλά ορθή πολιτική, χωρίς να δυσαρεστηθούν οι θιγόμενοι από αυτή, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει.

Κατά τα 5 ½ σχεδόν έτη της διακυβερνήσεώς του ο κ. Καραμανλής είχε σημαντικές επιδόσεις και επιτυχίες. Κυρίως στα εθνικά θέματα:

– Χειρίσθηκε την υπόθεση του ονόματος του κρατιδίου των Σκοπίων ελληνοπρεπώς. Έπεισε τα μέλη του ΝΑΤΟ να αρνηθούν την πρόσκληση της κυβερνήσεως των Σκοπίων στο Βουκουρέστι, για να γίνει η χώρα της μέλος του Οργανισμού τούτου, με το κλοπιμιαίο όνομα της Μακεδονίας. Παρά το γεγονός ότι είχε προαναγγείλει την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ ο κ. Μπούς και η Υπουργός του κ. Ράϊς.

– Στήριξε τους Ελληνοκυπρίους για να απορρίψουν το επαίσχυντο σχέδιο Ανάν.

– Δεν υπεχώρησε στις πιέσεις των Αμερικανών και της Τουρκίας, τόσο επί των μετ΄ αυτής διαφορών μας, όσο και επί του Κυπριακού.

– Προσπάθησε να καταστήσει την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο, με τις συμφωνίες Ελλάδας και Ρωσίας, για τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου.

– Έδωσε σοβαρά προνόμια στις τρίτεκνες οικογένειες, για να ενισχύσει την τεκνοποϊία των Ελλήνων.

– Απεσαφήνισε νομοθετικώς την έννοια του Ασύλου των Α.Ε.Ι., σύμφωνα με το Σύνταγμα.

– Έλαβε κάποια νομοθετικά μέτρα – ανεπαρκή ίσως – για τη βελτίωση της παιδείας.

– Προσπάθησε να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της κοινωνικής ασφάλισης των Ελλήνων.

– Έλαβε μέτρα ενισχύσεως των θιγέντων από τους εμπρησμούς και τις θεομηνίες αγροτών, κ.λ.π.

Όμως δεν αντιμετώπισε, όπως ο νόμος επέβαλε, τους διασαλευτές της δημοσίας τάξεως, τους καταστροφείς, τους εμπρηστές καταστημάτων και αυτοκινήτων, τους αναρχικούς που φθείρουν ή αχρηστεύουν τις πινακίδες κυκλοφορίας στην Αττική, τους καταληψίες εκπαιδευτηρίων, δημοσίων κτιρίων και υπαιθρίων χώρων, και τους επιτιθεμένους κατά της Αστυνομίας. Αντιθέτως εκάλυψε και διετήρησε τον υπουργό εκείνο που προέβη στην ασυγχώρητη και πρωτοφανή τηλεοπτική δήλωση, ότι προτιμά την αστυνομία προπηλακιζομένη και όχι διώκουσα τους παρανομούντες!

Ανέχθηκε τη δυσλειτουργία του θεσμού της Δικαιοσύνης, που αποτελεί συστατικό στοιχείο της Δημοκρατίας και της οικονομικής σταθερότητος. Διότι χωρίς αρτίως λειτουργούσα Δικαιοσύνη, οι κοινωνίες δεν ευδοκιμούν, οι πολίτες δεν αισθάνονται ασφαλείς και ουδείς επενδυτής διακινδυνεύει τα χρήματά του. Η Ποινική Δικαιοσύνη στη χώρα μας είναι βραδύτατη έως και ανύπαρκτη, η δε πολιτική οικτρώς χωλαίνουσα. Οι υποθέσεις Ενοχικού Δικαίου στο Πρωτοδικείο Αθηνών προσδιορίζονται προς συζήτηση μετά δύο έτη (ήτοι το 2011)! Επομένως για να έχει κανείς αμετάκλητη απόφαση, με τους καλύτερους οιωνούς, θα χρειασθούν 4 έως 6 έτη. Στις δε διοικητικές υποθέσεις για να έχει απόφασει του Συμβουλίου της Επικρατείας απαιτούνται συχνά 10 έως 12 έτη.

Δεν εξυγιάνθηκε το σωφρονιστικό σύστημα. Με αποτέλεσμα επικίνδυνοι εγκληματίες να ευρεθούν περιέργως στον Κορυδαλλό και να μπορέσουν να δραπετεύσουν με ελικόπτερο. Συγκροτούνται Επιτροπές φίλων και συντάσσονται συνήθως περιττά νομοσχέδια, αλλά δεν λαμβάνονται πρακτικά και αποτελεσματικά μέτρα, για την εφαρμογή της κειμένης νομοθεσίας. Και τούτο, διότι ερωτώνται συνήθως ως σύμβουλοι εκείνοι οι οποίοι χαϊδεύουν τα ώτα των κυβερνώντων και όχι οι ειδήμονες που διαθέτουν γνώση και πείρα γεγονότων, προσώπων και καταστάσεων.

Καμία σχεδόν από τις σκανδαλώδεις υποθέσεις που έχουν προκαλέσει την αγανάκτηση των πολιτών δεν έφθασε ακόμη στο ακροατήριο. Οι υποθέσεις του Χρηματιστηρίου Αθηνών είχαν οικτρό τέλος. Καθυστέρησε αδικαιολογήτως η σύγκληση της Ολομέλειας του Εφετείου Αθηνών κατ΄ άρθρ. 29 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Το ίδιο έγινε και στην υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών, σε βάρος και αυτού του Πρωθυπουργού της Χώρας.

Η επικοινωνιακή πολιτική της Κυβερνήσεως ήταν ανεπαρκέστατη. Δεν ηδυνήθη να προβάλει ούτε αυτό το κυβερνητικό έργο. Οι συνέπειες είναι προφανείς. Ο λαός εκπλήσσεται όταν γίνεται υπόμνηση ορισμένων έργων της Κυβερνήσεως, τα οποία αγνοούσε. Είναι αδικαιολόγητη η παράλειψη αξιοποιήσεως στον τομέα της επικοινωνίας αξίων και ικανοτάτων στελεχών της Κυβερνήσεως, όπως είναι για παράδειγμα ο πρώην Υπουργός, δημοσιογράφος και δικηγόρος, Π. Παναγιωτόπουλος.

Η υπουργός Παιδείας καθυστέρησεν αδικαιολογήτως την απόσυρση του γνωστού βιβλίου ιστορίας της Ε΄ δημοτικού, όπου οι σφαγές των Ελλήνων της Μικράς Ασίας στη Σμύρνη, εμφανίσθηκαν ως «θάνατοι εκ του συνωστισμού του πλήθους». Παρόμοιες πλαστογραφίες της Ιστορίας δεν γίνονται ανεκτές από τον ελληνικό λαό. Επακολούθησαν περιττές συζητήσεις, με εκείνους που ήταν αδύνατο να συμφωνήσουν, για να προωθηθεί ένα μετριώτατο νομοσχέδιο περί Παιδείας, αντί να ληφθούν αποφασιστικά μέτρα για την απαγόρευση των καταλήψεων και τη μη συμμετοχή των φοιτητών στις διαδικασίες αναδείξεως των καθηγητών και των πρυτανικών αρχών.

Στη συνέχεια ανέλαβε το υπουργείο Παιδείας ένας νεαρός υπουργός, στερούμενος πείρας και γνώσεων, για τα θέματα του υπουργείου του, ο οποίος αναλώθηκε σε ατέρμονες συζητήσεις με τους ενδιαφερομένους «από μηδενική βάση». Αντί να επιδιώξει την ταχύτατη νομοθετική ρύθμιση των θεμάτων. Διότι μπορούσε να ζητηθεί η γνώμη των ενδιαφερομένων εντός 15 ημερών. Δεν ήταν καν αναγκαίες οι συζητήσεις με εκείνους που λόγω θεωρητικών ή προσωπικών εμμονών τους ή εξ ιδιοτελείας θέλουν να διατηρηθεί η αθλία κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ανωτάτη Παιδεία.

Με άλλα λόγια στα περισσότερα προβλήματα η κυβέρνηση επέδειξε, ατολμία, αναβλητικότητα και διάθεση εξισορροπήσεως των αντιθέτων απόψεων, αντί της προωθήσεως ορθών λύσεων επ΄ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου και της πατρίδος, χωρίς να υπολογίζονται οι αντιδράσεις εκείνων που θίγονται από τις ορθές λύσεις.

Ο κ. πρωθυπουργός, πριν απευθυνθεί προς τον ελληνικό λαό από την Θεσσαλονίκη, θα έπρεπε να κάνει μία βόλτα στην Πεντέλη, για να δεί πώς κατήντησε το Αττικό τοπίο, εκ της παραλείψεως των αρμοδίων να χρησιμοποιήσουν μονάδες Στρατού για τη πρόληψη των πυρκαϊών και την προστασία των δασών, με περιπολίες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Είναι αδικαιολόγητη η παράλειψη των αναγκαίων μέτρων προλήψεως μετά τις καταστροφές του 2007 και τις εμπειρίες που αυτές μας άφησαν.

Δεν αρκούν οι έπαινοι εκείνων που πράττουν το καθήκον τους και διακινδυνεύουν για την κατάσβεση των πυρκαϊών. Χρειάζονται και αυστηρές κυρώσεις γι΄ αυτούς οι οποίοι παραλείπουν τα ενδεδειγμένα μέτρα προλήψεως. Και είναι οι αρμόδιοι υπουργοί, οι οποίοι δεν εξετάζουν καν τα υπό του Τύπου προτεινόμενα προληπτικά μέτρα, αλλά ασχολούνται μόνο πώς θα βελτιώσουν το πολιτικό τους προφίλ και θα εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους.

Οι υποσχέσεις για μελλοντική περιστολή της σπατάλης στο δημόσιο τομέα, χάνουν τη σημασία τους, όταν διατηρούνται ακόμη και σήμερα πολλοί περιττοί ειδικοί σύμβουλοι, χωρίς ουσιαστική προσφορά υπηρεσιών σε ορισμένες ζημιογόνες ΔΕΚΟ, που χρηματοδοτούνται από το Ελληνικό Δημόσιο.

Ήταν λάθος η εξαγγελία των περικοπών των ήδη χαμηλών μισθών και συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων. Οι περικοπές πρέπει να γίνουν στις υπερβολικές αποδοχές και τις συντάξεις των υπαλλήλων δημοσίων επιχειρήσεων και υπηρεσιών, που λειτουργούν με μορφή ανωνύμου εταιρείας. Οδηγοί αυτοκινήτων, στις επιχειρήσεις αυτές, έχουν αποδοχές μεγαλύτερες των γενικών διευθυντών του δημοσίου και των στρατηγών. Εξάλλου πριν περικοπούν οι αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, θα έπρεπε να περικοπούν οι αποδοχές των βουλευτών και να περιορισθεί ο αριθμός τούτων. Διότι αρκεί ο αριθμός των διακοσίων βουλευτών για να λειτουργήσει αρτίως το Κοινοβούλιο. Άλλωστε άλλα κράτη με τον πληθυσμό της Ελλάδος, έχουν πολύ μικρότερο αριθμό βουλευτών.

Τέλος, ο κ. πρωθυπουργός όφειλε να εξηγήσει γιατί η κυβέρνησή του ανέχθηκε να εκφύγουν της αποστολής τους, οριζομένης στο άρθρο 15 § 2 του Συντάγματος, η ραδιοφωνία και η τηλεόραση. Είναι κοινός τόπος, ότι έχουν μεταβληθεί σε εστίες παραπληροφορήσεως, προπαγάνδας, απαξιώσεως των αρχών και αξιών του Ελληνισμού, σπιλώσεως υπολήψεως πολιτών και περιέργου προβολής των κακοποιών, των διεστραμμένων και των εγκληματιών.
Δεν αρκεί η αόριστη αναγνώριση σφαλμάτων. Συνεχίζονται οι εσφαλμένες επιλογές και δεν αποκηρύσσεται ως μέγα λάθος ο αποκλεισμός των πολιτών που διαθέτουν γνώσεις, πείρα και ικανότητες, χάριν των νεωτέρων, των απείρων, των επιπολαίων και ιδιοτελών νέων, τους οποίους επιλέγει το περιορισμένης αντιλήψεως και γνώσεων πρωθυπουργικό περιβάλλον.

Η προσφυγή σε πρόωρες εκλογές, τις οποίες απέκρουσε η πλειονότητα του ελληνικού λαού, δεν είναι «πράξη ευθύνης», αλλά ανευθυνότητος και αδυναμίας. Ο ηγέτης αγωνίζεται να επιβάλλει τις επωφελείς για το λαό και τη χώρα λύσεις, χωρίς να ενδιαφέρεται αν θα συμφωνούν ή όχι γι΄ αυτές, οι συνήθως ψευδείς και πεποιημένες δημοσκοπήσεις, κατά παραγγελία καναλαρχών.

Πάντως ήταν ορθή η απόφαση του κ. Καραμανλή να αποκλεισθούν από τους συνδυασμούς εκείνοι των οποίων αναμείχθηκαν τα ονόματα σε πράξεις ή παραλήψεις, που θεωρήθηκαν ως σκάνδαλα από το λαό. Στην επιλογή όμως των υποψηφίων χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή, έρευνα και σύνεση. Ο θεσμός των βουλευτών επικρατείας δεν έγινε για να αποφεύγουν την εκλογική αναμέτρηση στελέχη του κόμματος, αλλά για να προσελκύονται στην πολιτική πρόσωπα εξειδικευμένων γνώσεων, με εξαιρετικές ικανότητες, ήθος και μεγάλη πείρα. Ο λαός ευλόγως παρεξηγεί τους πολιτικούς, οι οποίοι επείγονται να πλουτίσουν και δεν δικαιολογεί εύκολα αυτούς, οι οποίοι, ενώ εισέρχονται στην πολιτική πένητες, εμφανίζονται αργότερα ιδιοκτήτες 30 έως 50 ακινήτων και ζουν ως μεγιστάνες.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως έχει σημειώσει αξιόλογη πρόοδο στην εξοικείωσή του με την ελληνική γλώσσα και τον χειρισμό της. Ορθότατα αντέδρασε αποκλείσας από τους συνδυασμούς τους πολιτικούς εκείνους οι οποίοι είχαν ανάμειξη σε υποθέσεις που σχολιάσθηκαν ως σκάνδαλα ή επέδειξαν προκλητικές κοινωνικές συμπεριφορές. Δεν διευκρίνισε όμως πώς θα αντιμετωπισθούν οι συνέπειες της διεθνούς οικονομικής κρίσεως, ούτε πώς θα εξυγιανθεί η ήδη νοσούσα ελληνική οικονομία. Πάντως θα είναι επιτυχία του, στην περίπτωση που ο λαός τον αναδείξει ως νικητή, αν εξασφαλίσει ως διαχειριστή της οικονομίας πρόσωπο εγνωσμένης πείρας και εντιμότητας.

Δεν αρκούν οι αοριστολογίες. Οφείλει να δηλώσει ποία στάση θα τηρήσει στα εκκρεμή εθνικά θέματα του ονόματος των Σκοπίων, της Θράκης, της Κύπρου και των διαφορών μας με την Τουρκία. Θα τηρήσει την εθνική γραμμή του κ. Καραμανλή ή θα ακολουθήσει τις συστάσεις των Αμερικανών, όπως έπραξε και με το Σχέδιο Ανάν; Θα σεβασθεί τις συμφωνίες Ελλάδος και Ρωσίας; Θα προτάξει τα ελληνικά συμφέροντα των Αμερικανικών; Δεν τίθεται μεν ως ζήτημα από τα ΜΜΕ, αλλά ο λαός ενδιαφέρεται να μάθει, εάν ο κ. Παπανδρέου εξακολουθεί ή όχι να είναι και πολίτης των Η.Π.Α. και αν έχει Αμερικανικό διαβατήριο, θεωρηθέν στο Λονδίνο, ισχύον δε ακόμη και σήμερα.

Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι νέο, αν δεν αποκηρύσσει ορισμένες πράξεις του παλαιού, που θεωρήθηκαν και ήσαν κραυγαλέα σκάνδαλα (π.χ. Κουτσονόμος). Δεν αρκεί η κριτική της σημερινής κυβερνήσεως για να προσελκυσθούν αναποφάσιστοι. Απαιτείται και εξαγγελία συγκεκριμένων και αποτελεσματικών μέτρων. Είναι αναγκαία η κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών μεταξύ των αυτοαποκαλουμένων ως σοσιαλιστών και διαβιούντων ως καπιταλιστών αφ΄ ενός και των κεντροδεξιών που είναι συνήθως έντιμοι και αγνοί βιοπαλαιστές αφ΄ ετέρου. Οι γραμμές αυτές ευθύνονται για την ύπαρξη έως τώρα σταγονιδίων του εμφυλιοπολεμικού κλίματος.
Ο κ. Παπανδρέου έχει πολλά άξια και πεπειραμένα στελέχη στο κόμμα του. Όταν καταφεύγει σε απρόσμενες και απρόβλεπτες επιλογές απείρων και αγνώστων προσώπων απογοητεύει και φοβίζει τους σκεπτόμενους οπαδούς του. Υποψήφιοι βουλευτές πρέπει να επιλέγονται μεταξύ των αρίστων πολιτών, που διαθέτουν γνώσεις, πείρα και δυνατότητα προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο και όχι μεταξύ εκείνων που δεν έχουν τα προσόντα αυτά, αλλά είναι απλώς γενικώς αναγνωρίσιμοι. Η άποψη ότι πρέπει να εκπροσωπούνται όλες οι τάσεις της κοινωνίας στη Βουλή είναι εσφαλμένη. Οδηγεί δε στο παράλογο να πρέπει να εκπροσωπούνται και οι εγκληματίες του Κορυδαλλού, οι άνθρωποι της νύχτας και οι τρόφιμοι των ψυχιατρείων.

Οι αρχηγοί των λοιπών κομμάτων δεν διεκδικούν την εξουσία. Ως εκ τούτου έχουν την δυνατότητα να προβαίνουν ακινδύνως σε διακηρύξεις ευχάριστες προς τους οπαδούς τους. Χαρακτηρίζονται όμως από την αντικειμενικότητά τους στις επιλογές των υποψηφίων τους. Αυτές πρέπει να αποβλέπουν μόνο στο κοινωνικό όφελος και όχι στην προσέλκυση ψήφων περιθωριακών.

Ο λαός θα αποφανθεί τελικώς ποιος από τους δύο αρχηγούς των κομμάτων εξουσίας παρέχει εχέγγυα έντιμης διαχειρίσεως των εθνικών θεμάτων και των προβλημάτων αυτού και του Έθνους.

Πηγή xronos.gr