Διεθνή «παράσημα» για τα επίπεδα της πολιτικής ιδίως διαφθοράς, παίρνει πλέον η Ελλάδα. Σε νέα έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας για τη διαφθορά στον ιδιωτικό τομέα (2009), γίνεται εκτενής αναφορά στα δύο σκάνδαλα με τις εντονότερες πολιτικές σκιές: Την υπόθεση Siemens και το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων.

Και στις δύο περιπτώσεις επισημαίνονται τα στοιχεία που συνδέουν τη διαφθορά με συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα και πολιτικά πρόσωπα. Σύμφωνα με την έκθεση, τα μαύρα χρήματα της Siemens διοχετεύχθηκαν στο ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ., στο πλαίσιο της υπογραφής συμβάσεων στον ΟΤΕ και το σύστημα ασφαλείας C4Ι, ενώ υπάρχει και ονομαστική αναφορά στο Θ. Τσουκάτο. Η καταγραφή δεν περιλαμβάνει τις εξελίξεις του 2009, με τη διαφυγή των Χριστοφοράκου -Καραβέλα και όσα έγιναν στο Μόναχο.

Επίσης, εκτιμάται σε 20 εκατ. ευρώ η ζημία των ασφαλιστικών Ταμείων από το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων και γίνεται μνεία στην έκθεση Ζορμπά, που ως επικεφαλής, τότε, της Αρχής καταπολέμησης του βρώμικου χρήματος, είχε μιλήσει για διακίνηση μαύρου πολιτικού χρήματος, εννοώντας την κυβέρνηση της Ν.Δ.

Τα νέα όμως είναι δυσοίωνα και σε διεθνές επίπεδο. Η διαφθορά αναδεικνύεται σε μιά κεντρική και διαρκώς διογκούμενη πρόκληση για την επιχειρηματικότητα και την κοινωνία. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι η αυξανόμενη διαπλοκή των επιχερηματιών με τον πολιτικό κόσμο στις ανπατυσσόμενες και βιομηχανικές χώρες.

Τα ευρήματα της έρευνας, που περιλαμβάνει εκθέσεις από 46 χώρες, είναι εντυπωσιακά:

* Σχεδόν δύο στα πέντε διευθυντικά στελέχη (executives) που ρωτήθηκαν, απάντησαν πως τους ζητήθηκε να πληρώσουν «δωράκι» όταν έκλειναν συμφωνίες με δημόσιους οργανισμούς!

* Ενας στους πέντε υποστηρίζει ότι έχασε δουλειές με το Δημόσιο εξαιτίας δωροδοκίας που έγινε από τον ανταγωνιστή του, ενώ οι μισοί εκτιμούν ότι η διαφθορά ανεβάζει το κόστος των προϊόντων τουλάχιστον κατά 10%!

* Στις αναπτυσσόμενες χώρες μόνο, εκτιμάται ότι διεφθαρμένοι πολιτικοί και κυβερνητικοί αξιωματούχοι παίρνουν «δώρα» συνολικής αξίας μεταξύ 20-40 δισ. δολαρίων ετησίως!

* Η πρακτική αυτή έχει τεράστιες αρνητικές συνέπειες. Προκαλεί ελλείψεις νερού στην Ισπανία, συνθήκες εκμετάλλευσης της εργασίας στην Κίνα, επικίνδυνες κατασκευές σπιτιών στην Τουρκία που καταρρέουν σκοτώνοντας ανθρώπους. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και οι διευκολύνσεις των πληρωμών, τα πολλά μικροποσά που δίνουν οι εταιρείες ώστε να τηρηθούν οι συμφωνίες.

* Τα μισά περίπου διευθυντικά στελέχη από χώρες του ΟΟΣΑ ανέφεραν ότι χρησιμοποιούνται προσωπικές και οικογενειακές σχέσεις για να «κερδηθούν» δημόσια συμβόλαια σε χώρες εκτός ΟΟΣΑ!

* Στο Ηνωμένο Βασίλειο εταιρείες με πολιτικές διασυνδέσεις εκτιμάται ότι «πληρώνουν» περίπου 40% του κεφαλαίου τους, ενώ στη Ρωσία το ποσό αυτό ανεβαίνει στο 80%!

* Μόνο στις Βρυξέλλες, 2.500 οργανισμοί που ασκούν Lobbying (επιρροή) και απασχολούν 15.000 «λομπίστες», ανταγωνίζονται να επηρεάσουν τη πολιτική της Ε.Ε. σε μείζονες αποφάσεις.

Ως απάντηση στις διαδεδομένες πρακτικές της διαφθοράς προτείνονται, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Διαφάνειας, Κ. Μπακούρη, η εφαρμογή της εταιρικής ευθύνης, η υιοθέτηση κώδικα δεοντολογίας και η προστασία των πληροφοριοδοτών.

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ