“Γεια σου μαμά, θα είναι πολύ σκληρό να το διαβάσεις αυτό, αλλά το γράφω ξέροντας ότι θα το διαβάζεις κάθε φορά που δεν θα αντέχεις την πίκρα ( γι’ αυτό μαμά μην το βρέχεις με δάκρυα!! ) και ελπίζω να σε βοηθά να την ξεπερνάς.

Κατ΄αρχήν, γαμώτο, χτυπήθηκα!!

Τώρα που το είπα, μπορώ να σας πω πράγματα που ελπίζω να έχω ξεκαθαρίσει, αν όχι, τώρα νομίζω ότι θα τα ξεκαθαρίσω.

Σε όλη μου τη ζωή ήσασταν δίπλα μου σε όλες τις τις εύκολες και τις δύσκολες στιγμές, όπως ένας γάμος στις ωραίες και στις άσχημες στιγμές.
Χωρίς εσάς πιστεύω ότι δεν θα κατάφερνα να πετύχω ότι πέτυχα.

Πέθανα, κάνοντας αυτό που γεννήθηκα να κάνω, ήμουν χαρούμενος και αισθανόμουν όμορφα για τον εαυτό μου, παρ’ όλο που ο Στρατός δυστυχώς ήταν το τελευταίο πράγμα που έζησα, αλλά ήταν και αυτός που με διαμόρφωσε, γι’ αυτό σας παρακαλώ να μην τον μισήσετε.

Ένα πράγμα που δε γνωρίζετε, είναι ότι αστειευόμουνα όταν έλεγα ότι η ζωή μου άρχισε στο Στρατό. Αυτό είναι λάθος, ΠΟΛΥ μεγάλο λάθος, η ζωή μου άρχισε ΠΟΛΥ καιρό πριν από το Στρατό αλλά (φυσικά) καταλαβαίνετε τι εννοώ.
……….

Αν είχα μια ευχή σε αυτή τη ζωή, ήταν να μπορέσω να πω ότι πήγα και έκανα πράγματα που πολλοί δεν θα επιχειρούσαν να κάνουν. Και η άφιξή μου στο Αφγανιστάν εκπλήρωσε αυτό το όνειρο, το στόχο μου.

Ξέρω, είμαι μικρός και αυτό ως γονείς θα σας ραγίζει την καρδιά, αλλά πρέπει να βρείτε τη δύναμη που βρήκα και εγώ να κάνετε το αδύνατο δυνατό.

Όπως γράφω αυτό το γράμμα σας βλέπω να κλαίτε και να θρηνείτε αλλά αν έιχα μιαν ευχή στη μετά θάνατον ζωή μου θα ήταν να σταματήσετε το κλάμα σας και να συνεχίσετε να ονειρεύεστε (όπως έκανα και ‘γω)γιατί αν σας έβλεπα θα ράγιζε η δική μου καρδιά.

Λοιπόν σκουπίστε τα δάκρυά σας και πάρτε λίγο θάρρος για χάρη των φίλων σας και της υπόλοιπης οικογένειας που σας χρειάζονται τώρα.

Θέλω απ’ όλους σας, να πραγματοποιήσετε ένα όνειρό σας και στο τέλος να απολαύσετε την ολοκλήρωση και το κατόρθωμα για να καταλάβετε πώς εγώ ένοιωσα όταν πέθανα.

[Στα αδέρφια του] Είσαστε και οι δύο – και θα συνεχίσετε να είστε για όλη σας τη ζωή σας – καταπληκτικά άτομα, σας αξίζει να ζήσετε ευτυχισμένοι και να πραγματοποιήσετε όλα σας τα όνειρα.

Μπαμπά, είδωλό μου, φίλε μου, καλύτερέ μου φίλε, δάσκαλε, προπονητή μου, ότι κατάφερα στη ζωή μου το χρωστάω σε σένα, ίσως λίγο και στον εαυτό μου! Είσαι ένας Μεγάλος άνθρωπος και παράδειγμα προς μίμηση. Δεν σε ευχαριστώ όμως για τίποτα γιατί ξέρω , ότι μου έδωσες δεν το έκανες για να σε ευχαριστήσω, αλλά επειδή με αγαπάς και αυτό είναι ότι πιο περήφανο θα μπορούσα να πω.

Μαμά, από που να αρχίσω!! Κατ ‘αρχήν είσαι τέλεια, η μυρωδιά σου, η αγκαλιά σου, ο τρόπος που αφιέρωσες όλη σου τη ζωή σε μας και ειδικά το χτυποκάρδι σου, για κάθε νέο βήμα που κάναμε. Σ’ αγαπώ, ήσουν ο λόγος που κατάφερα ότι έχω καταφέρει. Ξέρω ότι αγαπήθηκα περισσότερο από κάθε άλλο παιδί που ξέρω και αυτό με κάνει να αισθάνομαι ξεχωριστός.

Οικογενειακές διακοπές , σε ηλικία 10 χρονων, στη Τουρκία, τρίτος απο αριστερά.

Είστε όλοι σας καταπληκτικοί και κατά κάποιο τρόπο, ελπίζω αυτό το γράμμα να σας βοηθήσει να ξεπεράσετε αυτές τις άσχημες στιγμές!! Να θυμάστε, να μην θρηνήσετε το θάνατο μου, όσο δύσκολο και αν φαίνεται, απλά γιορτάστε μια καλή ζωή που είχε τα πάνω και τα κάτω της. Σας αγαπώ όλους περισσότερο απ΄ ότι μπορείτε να φανταστείτε και
όλοι σας – ο καθένας με τον τρόπο του – με βοηθήσατε να ξεπεράσω όλες τις δυσκολίες.
Σας εύχομαι ότι καλύτερο με τα όνειρά σας.

Να θυμάστε, ψηλά το κεφάλι.
Με αγάπη Cyrus
“
______________________________________________________

O 19χρονος Αγγλος οπλίτης Cyrus Thatcher έφθασε μαζί με το 2o τάγμα “Τhe Rifles” στο Αφγανιστάν τον Απρίλιο του 2009 ( με προϋπηρεσία στο Κόσσοβο ) και την ειδικότητα του Πολυβολητή. Το Τάγμα έχασε γρήγορα εννέα στρατιώτες και πολλοί άλλοι τραυματίσθηκαν.