Της Ελίνας Γαληνού
Πολλοί άνθρωποι με προβλήματα υγείας μη αναστρέψιμα, υφίστανται αβάσταχτα μαρτύρια από τα οποία, τόσο οι ίδιοι όσο και οι οικείοι τους, θα ήθελαν να απαλλαγούν με την μέθοδο της ευθανασίας. Εφ΄όσον όμως η ευθανασία δεν νομιμοποιείται, η αφαίρεση ανθρώπινης ζωής, θεωρείται ένα είδος φόνου, ακόμα και αν αποσκοπεί να ανακουφίσει τον άνθρωπο που υποφέρει… Προ καιρού, μια περίπτωση νεαρής Ιταλίδας που αν και ήταν κλινικά νεκρή από χρόνια, οι γιατροί επέμεναν να διατηρούν έστω και υποτυπωδώς στη ζωή, ταρακούνησε αρκετά την κοινή γνώμη. Οι συγγενείς της είχαν κινήσει “γή και ουρανό” για να επιτύχουν την απαλλαγή της από το γήινο μαρτύριο της πολυετούς διασωλήνωσης, η οποία την είχε καταστήσει ένα “φυτό”. Οπως προαναφέραμε όμως, η αφαίρεση ζωής ακόμα και για έναν καταδικασμένο ασθενή, προσέκρουσε σε διάφορες αντιδράσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να “συντηρείται” μια κατάσταση μεταξύ ζωής και θανάτου, για δεκαοχτώ ολόκληρα χρόνια…
Πρόσφατα, μια Βρεττανίδα που έπασχε από ανίατη ασθένεια, προσέφυγε στην Δικαιοσύνη προκειμένου να διεκδικήσει “έναν αξιοπρεπή θάνατο” όπως είπε η ίδια. Συγκεκριμένα, ζήτησε από το Δικαστήριο να μην ασκηθεί ποινική δίωξη στον σύζυγό της και στους συγγενείς της μετά τον θάνατό της από την μέθοδο της ευθανασίας! Και το Δικαστήριο την δικαίωσε! Ομως αυτό είναι μια περίπτωση, ναι μεν ελπιδοφόρα, πλήν όμως μεμονωμένη καθώς η νομιμοποίηση της ευθανασίας δεν είναι κάτι που γενικεύεται εύκολα. Η θέση των περισσοτέρων γιατρών στο θέμα αυτό, είναι κάθετα αρνητική, καθώς πιστεύουν “ότι κάθε επιπλέον μέρα ζωής, είναι για τον άνθρωπο ένα κέρδος”. Εκκλησιαστικοί κύκλοι, θεωρούν “ότι μόνο ο Θεός δίνει και παίρνει τη ζωή”…Δεν αρνείται κανείς ότι όλα αυτά είναι όμορφα και ηθικά λόγια. Δεν είναι όμως εξ΄ίσου ηθικό το δικαίωμα επιλογής ενός ανθρώπου σε μια αξιοπρεπή ζωή; Γιατί δυστυχώς, όταν μια ασθένεια ή ατύχημα, καθιστά τους ανθρώπους “κουρέλια” και σκιές του εαυτού τους, η αξιοπρέπεια αυτή στην οποία όλοι έχουμε δικαίωμα, καταρρακώνεται αυτόματα. Σ΄αυτήν την περίπτωση, η ευθανασία, θα έπρεπε να θεωρείται ευεργετική χωρίς αμφισβήτηση…
Λογικά βέβαια, είμαστε υποχρεωμένοι να δεχτούμε ότι η νομική διευθέτηση αυτού του θέματος, είναι αρκετά πολύπλοκη προκειμένου να θεσπιστεί με ασφαλή τρόπο ώστε να διασφαλιστούν οι κοινωνίες από τυχόν δολιότητες. Οφείλουμε όμως και να παραδεχτούμε ότι σε αρκετές περιπτώσεις, η παράταση ζωής, μόνο ζωή δεν είναι. Και να σκεφτούμε ακόμα, πόσων καταδικασμένων συνανθρώπων μας η ζωή παρατείνεται χωρίς λόγο, ενώ τα όργανά τους θα ήταν τόσο χρήσιμα για να σωθούν και να ζήσουν άλλοι….