Σύζευξη Ελλάδας Κύπρου σε όλους τους τομείς , ισχυρές ένοπλες δυνάμεις , διεθνής διαφώτιση και γαλούχηση της νεολαίας στα εθνικά ιδανικά θα έπρεπε να ήταν η άμεση αλλά και διαχρονική αντίδραση του έθνους. Αλλά αντ’ αυτού το έθνος αποφάσισε συνθηκολόγηση . Ξεκίνησε άμεσα αποδεχόμενο την πολυπεριφερειακή ομοσπονδία για να οδηγηθούμε 3 χρόνια αργότερα στις συμφωνίες κορυφής και στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.

Τον Ιούλιο-Αύγουστο του 1974 ο Ελληνισμός έχασε μια καθοριστική μάχη , δεν έχασε όμως τον πόλεμο. Αυτό θα τον έχανε οριστικά αν η Τουρκία προχωρούσε στην κατάληψη όλης της Κύπρου. Αν η ηγεσία του Ελληνισμού που προέκυψε αμέσως μετά τα γεγονότα διαπνεόταν από γνήσια πατριωτικά αισθήματα και διορατικότητα , θα χάραζε ευθύς μια μακροχρόνια απελευθερωτική πορεία .
Σύζευξη Ελλάδας Κύπρου σε όλους τους τομείς , ισχυρές ένοπλες δυνάμεις , διεθνής διαφώτιση και γαλούχηση της νεολαίας στα εθνικά ιδανικά θα έπρεπε να ήταν η άμεση αλλά και διαχρονική αντίδραση του έθνους.
Αλλά αντ’ αυτού το έθνος αποφάσισε συνθηκολόγηση . Ξεκίνησε άμεσα αποδεχόμενο την πολυπεριφερειακή ομοσπονδία για να οδηγηθούμε 3 χρόνια αργότερα στις συμφωνίες κορυφής και στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.
Έκτοτε η ΔΔΟ , στόχος των Τούρκων προ του 1974 , έγινε η σημαία του «αγώνα» μας. Ας ανατρέξετε σε χαρακτηρισμούς αξιωματούχων όλων των αποχρώσεων προτου 1974 για την Ομοσπονδία (όχι για ΔΔΟ ,αλλά απλώς Ομοσπονδία). Οι πιο μετριοπαθείς την θεωρούσαν σαν συνώνυμο της διχοτόμησης.
Η αποδοχή αυτού του στόχου από την πολιτική ηγεσία τότε ,ήταν σχετικά εύκολη. Την υπέγραψε ο Μακάριος **, ο οποίος διεκδικούσε το αλάθητο την τότε εποχή και οι όποιες αντιδράσεις από τους υποστηρικτές του ήταν πάντα σε χαμηλούς τόνους και μακριά κατά κανόνα από τα φώτα της δημοσιότητας. Η δε ενωτική παράταξη,αποδιοπομπαίος τράγος της προδοσίας του 1974 και έχοντας στο πηδάλιο της ένα άνθρωπο ξένο προς την ιδεολογία της και ευνοούμενο των Άγγλων, ήταν μοιραίο να ακολουθήσει τη λογική της συνθηκολόγησης. Μοναδικές οάσεις μέχρι το 1996 οπότε εμφανίστηκαν οι Νέοι Ορίζοντες με καθαρά αντιομοσπονδιακές θέσεις, ήταν ορισμένες φοιτητικές παρατάξεις όπως το Δράσις-ΚΕΣ ,ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ο Α_, μικρές ομάδες ατόμων , μεμονωμένες προσωπικότητες , η εφημερίδα Ένωσις και ίσως κάποιοι άλλοι.
Για την επίτευξη αυτού του στόχου καλλιεργήθηκε στο λαό πνεύμα ηττοπάθειας , η ειρήνη αναδείχθηκε σαν υπέρτερο της ελευθερίας αγαθό , ενώ οι νεοκύπριοι βρίσκοντας Τo προσφορότερο πλέον έδαφος συνέχισαν να διαβρώνουν την Εθνική συνείδηση των Ελλήνων της Κύπρου.
Μοιραίο επακόλουθο αυτής της πορείας ήταν να οδηγηθούμε σε λύσεις τύπου Ανάν. Το σχέδιο αυτό δεν ήλθε ουρανοκατέβατο , ήταν προϊόν της συγκεκριμμένης πορείας . Ευτυχώς διάφοροι συγκυριακοί παράγοντες όπως η παρουσία του Τασσου στην προεδρία, αλλά και η άμεση αντίδραση ομάδων πολιτών μας έσωσαν τότε.
35 χρόνια μετά τη βάρβαρη εισβολή του Αττίλα και οι οιωνοί δυστυχώς δεν είναι άριστοι. Αυτή τη στιγμή όλα δείχνουν ότι θα ξαναβιώσουμε τον εφιάλτη του 2004. Ο Χριστόφιας αποδεικνύεται ο πλέον ανεκδιήγητος αλλά και επικίνδυνος πρόεδρος . Έχει ήδη προβεί σε απαράδεκτες παραχωρήσεις ενώ είναι ξεκάθαρο ότι προετοιμάζει ποικιλοτρόπως το έδαφος για την επερχόμενη λύση. Ο ξένος παράγοντας εξαγοράζει συνεχώς συνειδήσεις . Η Εθνική Φρουρά έχει υποβαθμιστεί δραματικά , η Ελληνική μας Παιδεία βάλλεται συστηματικά, η εγκληματικότητα βρίσκεται στα ύψη , η λαθρομετανάστευση απειλεί τη δημογραφία και των ελεύθερων περιοχών , ο δε κρατικός μηχανισμός θυμίζει οίκο ανοχής.
Όσο όμως αναπνέουμε , ελπίζουμε. Οφείλουμε όσοι ακόμα σκεφτόμαστε Ελληνικά και δεν διαβρωθήκαμε ηθικά να συνειδητοποιήσουμε τον επερχόμενο θανάσιμο κίνδυνο και να αντιδράσουμε άμεσα. Το πρώτο στάδιο του αγώνα μας είναι η αναχαίτιση του ορατού πλέον , νέου σχεδίου . Αν το πετύχουμε ανοίγουμε τοδρόμο για μια νέα διεκδικητικότερη πορεία , αν όχι ο Ελληνισμός στην Κύπρο αποκτά ημερομηνία λήξης.
Οφείλουμε να κερδίσουμε την επερχόμενη καθοριστική μάχη. Είναι χρέος μας προς τα παιδιά μας και τις μελλοντικές γενιές αλλά και χρέος σε όσους αγωνίστηκαν και έπεσαν με το όραμα της Ένωσης ,είτε πολεμώντας τον Άγγλο αποικιοκράτη , είτε τον Τ/κ στασιαστή, είτε τον Τούρκο εισβολέα.

Ο αμετανόητος

** Υπάρχουν πληροφορίες ότι τα περί υπογραφής απο τον Μακάριο είναι Μύθος ή καλύτερα μυθοπλασίες της Αμερικανικής και Αγγλικής Διπλωματίας, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος λένε πληροφορίες απο πολύ έγκυρη πηγή δεν έχει υπογράψει κανένα σχετικό έγγραφο το μόνο που έχει καταθέσει σαν έγγραφο είναι εναν χάρτη.Οταν υπάρξει Δημοσίευση σχετικά με το θέμα αυτό απο τον ιστότοπο θα αναρτηθεί.