Της Ελίνας Γαληνού
Ο τουρισμός για την Ελλάδα, αποτελεί έναν σημαντικό οικονομικό πόρο με τον οποίο συνδέεται ένας μεγάλος κύκλος εργασιών. Γι΄αυτόν τον λόγο, πρέπει να φροντίζουμε για την αναβάθμιση του τουριστικού προιόντος που “σερβίρουμε” κάθε χρόνο, ώστε να είναι ανταγωνιστικό με κείνο των άλλων χωρών. Διότι όπως γνωρίζουμε, υπάρχουν και άλλες χώρες με ήλιο και θάλασσα οι οποίες ελκύουν τουριστικά ρεύματα, άρα ο κόσμος που τις επισκέπτεται, περνάει καλά εκεί…Εμείς μπορεί βέβαια να προτείνουμε την “ωραιότερη χώρα της Μεσογείου με τη μοναδική ποιότητα θαλασσών…” όμως υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν τις προτιμήσεις τουριστών ανά τον κόσμο.
Ενας απ΄αυτούς είναι η ακρίβεια. Πολλά προιόντα και υπηρεσίες στην Ελλάδα, είναι πολύ ακριβότερα σε σχέση με το μέσο ευρωπαικό επίπεδο των 27 χωρών της ΕΕ. Συγκρίνοντας μεγάλα σούπερ-μάρκετ μιας χώρας της ΕΕ με τα δικά μας, όπου ο μέσος μισθός είναι σχεδόν διπλάσιος απ΄ότι στην Ελλάδα, διαπιστώνονται σημαντικές αποκλίσεις τιμών. Η σύγκριση αυτή περιλαμβάνει και χώρες νησιώτικες προκειμένου να μην προκύψει σύγχυση εκτιμήσεων λόγω ειδικού κόστους μεταφοράς προιόντων. Τα αποτελέσματα δυστυχώς τεκμηριώνουν την επιβάρυνση του Ελληνα καταναλωτή σε σχέση με άλλους Ευρωπαίους. Θα πρέπει όμως να υποκινήσουν προβληματισμούς και για την ζημιά που μπορεί να προκαλέσει στον τουρισμό μας αυτό το φαινόμενο.
Για παράδειγμα, ένα σαμπουάν ίδιας μάρκας στην Ελλάδα κοστίζει 4,76 ευρώ, ενώ μια συσκευασία Πάμπερς ορισμένων τεμαχίων και μεγέθους, κοστίζει 10,6 ευρώ. Τα είδη αυτά με τις ίδιες προδιαγραφές, κοστίζουν σε άλλη χώρα της ΕΕ, 3,53 και 6,46 ευρώ αντίστοιχα. Οι αποκλίσεις όπως βλέπουμε δεν είναι αμελητέες και εύλογα μας κατατάσσουν ως μια από τις ακριβότερες χώρες της Ευρώπης, στην οποία και η καθημερινότητα των πολιτών της είναι από τις δυσκολότερες. Η ελληνική αγορά πάσχει από υπερχρέωση αισθητή στα περισσότερα καταναλωτικά είδη και παροχή υπηρεσιών. Και είναι φυσικό να απωθείται ο τουρίστας που διαπιστώνει άμεσα την ακρίβεια από τα πρώτα χρειώδη είδη που θα τύχει να αγοράσει. Ομως η μεγάλη μας πλέον ακρίβεια, δεν αντιμετωπίζεται με ευχολόγια και παροτρύνσεις μόνο. Επιτέλους, γιατί δεν αναζητούμε να μάθουμε πώς οι άλλες χώρες της ΕΕ καταφέρνουν να συγκρατούν τις τιμές τους ενώ εμείς δεν το κατορθώνουμε;