Οι Τουρκοκύπριοι αναγνώστες γνωρίστηκαν πρόσφατα με τον Πανίκο Νεοκλέους. Το τελευταίο του βιβλίο μεταφράστηκε στη γλώσσα μας. «Αυτά που παραγνωρίστηκαν στην Κύπρο του 1974». Το βιβλίο αυτό, που εκδόθηκε από τις «Εκδόσεις Γκαλερί Κουλτούρ» αποδόθηκε στη γλώσσα μας με τη θαυμάσια μετάφραση της Βούλας Χαρανά. Αποτελεί ένα ντοκουμέντο. Ένα τέλειο ντοκουμέντο που άφησε τους αναγνώστες να προβούν στα δικά τους σχόλια. Οι τραγικές ιστορίες που περιγράφουν Ελληνοκύπριοι στρατιώτες, οι οποίοι έζησαν το πραξικόπημα και έλαβαν μέρος στον πόλεμο.

Οι αξέχαστες θλιβερές αναμνήσεις που έζησαν και είδαν εκείνες τις μέρες. Αναμνήσεις που προκαλούν ανατριχίλα σε όποιον τις διαβάζει. Ο Πανίκος μίλησε κατΆ ιδίαν, λέει, με 135 άτομα. Όμως, μόνο τα πενήντα από αυτά κατέστη δυνατόν να χωρέσουν στο βιβλίο του. Ανάμεσα σε αυτά τα πενήντα άτομα συμπεριλαμβάνεται και ο ίδιος. Η δική του ιστορία. Μερικά χρόνια μετά το 1974, η 20χρονη κόρη του αφιέρωσε σε αυτόν τη διπλωματική της εργασίας. Έγραψε το εξής: «’Ακουσα από εσένα πολλές φορές, περιγραφές από τον πόλεμο. Για βόμβες ναπάλμ που έπεφταν σαν βροχή από τον ουρανό και για κορμιά που γίνονταν κομμάτια. Φυλάω κομμάτια από τις αναμνήσεις μέσα σε ένα μαντίλι στο συρτάρι του γραφείου μου. Κομμάτια από κάλυκες, βλήματα και βόμβες. Τις φυλάω σαν προσευχή. Σου χρωστώ ένα ευχαριστώ επειδή σήμερα ζω σε καλύτερες συνθήκες και εσύ πολέμησες για το σκοπό αυτό. Ούτε μετάλλιο σου δόθηκε ούτε και γράφτηκε πουθενά το όνομά σου. Υπάρχουν πολλοί σαν εσένα. Να είσαι βέβαιος ότι εσείς είστε οι μυστικοί άγνωστοι ήρωες, αλλά βρίσκεστε στην καρδιά πολλών ανθρώπων».
Υπάρχουν πολλά να γραφούν για το βιβλίο του Πανίκου Νεοκλέους. Αλλά πρώτα απΆ όλα θέλω να σας διηγηθώ την ιστορία έκδοσης του βιβλίου αυτού. Ξέρετε, είναι δύσκολη δουλειά η έκδοση ενός βιβλίου στο νησί μας. Δεν είναι εύκολο να εκδοθεί και να πουληθεί βιβλίο εδώ. Έχουμε πολύ ψηλό μορφωτικό επίπεδο, αλλά δεν διαβάζουν και πολλοί βιβλία. Ούτε και έχουν χρήματα οι συγγραφείς. Στοιχίζει η εκτύπωση ενός βιβλίου. Αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση η ύπαρξη χορηγού. Ο εκδοτικός οίκος που εξέδωσε το βιβλίο του Πανίκου Νεοκλέους, μέχρι σήμερα μετέφρασε στη γλώσσα μας αρκετά πολύτιμα βιβλία μερικών Ελληνοκυπρίων συγγραφέων και ερευνητών. Τα απομνημονεύματα του Γλαύκου Κληρίδη. Τις έρευνες του Μακάριου Δρουσιώτη. Τη μελέτη του Κυριάκου Τζιαμπάζη που ρίχνει φως στην ιστορία μας. Το βιβλίο του Χριστάκη Βανέζου αναφορικά με τη ζωή και τον αγώνα του Ντερβίς Καβάζογλου. Όλα αυτά εκδόθηκαν από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Το βιβλίο του Πανίκου Νεοκλέους είναι χοντρό. 341 σελίδες. Ο εκδότης δεν τόλμησε να μεταφράσει το βιβλίο επειδή ήταν ακριβή η μετάφραση, λέει. Και ανέλαβε ο Πανίκος να διευθετήσει αυτή την υπόθεση. Δαπανήθηκαν εννέα χιλιάδες ευρώ για τη μετάφραση στην τουρκική γλώσσα. ‘Αμα προστεθούν σε αυτά και τα έξι χιλιάδες ευρώ, που χρειάστηκαν για την εκτύπωση, το κόστος του βιβλίου ανήλθε στις 15 χιλιάδες ευρώ. Ένα τέτοιο βιβλίο πωλείται το πολύ δέκα ευρώ στο βόρειο μέρος της Κύπρου. Και επιπλέον, δεν είναι και πολύ εύκολο να βρεθεί αγοραστής σε αυτή την τιμή μέσα σε μια κοινότητα που ταλανίζεται από την οικονομική κρίση. Σε μια τέτοια περίπτωση, έστω και αν πουλήσουν και τα 1.500 αντίτυπα που τυπώθηκαν, οι εκδότες μόλις που θα βγάλουν τα χρήματα που ξόδεψαν. Τι να κάνουν τότε; Δεν πρέπει το κράτος να εξασφαλίζει οικονομική στήριξη σε τέτοιου είδους βιβλία; Δεν είναι συνηθισμένο βιβλίο αυτό που κρατάμε στα χέρια μας. Είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει ο κάθε Κύπριος. Μπορεί μάλιστα να διδάσκεται και στα σχολεία. Είναι μάταιο να αναμένεται στήριξη σε αυτό από την τουρκική διοίκηση στο βορρά. Μάλιστα πρέπει να τους ευχαριστήσουμε που δεν εμπόδισαν την εκτύπωση τέτοιου είδους βιβλίων. Όμως, δικαιούμαστε να ζητάμε στήριξη γιΆ αυτό από την κυπριακή κυβέρνηση. Ο Πανίκος Νεοκλέους προέβη σε πρωτοβουλία για το σκοπό αυτό, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. ‘Αλλωστε, αυτό σημειώθηκε και στον πρόλογο του βιβλίου. Αναφέρεται το εξής: «ΠαρΆ όλες τις προσπάθειές μου, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει την έκδοση του βιβλίου στην τουρκική γλώσσα». Κρίμα? Πολύ κρίμα?

Κωδικός άρθρου: 884223

ΠΟΛΙΤΗΣ – 14/07/2009, Σελίδα: 13