ΕΚΕΙ ΠΟΥ πένεται η λογική, ευημερούν οι ύβρεις. Κι εκεί που λείπουν επιχειρήματα, ευδοκιμούν οι αφορισμοί.
Του Α. Λυκαύγη
Οπόταν και η δημοκρατία υπονομεύεται. Και αν αφεθεί ανυπεράσπιστη, πτωχεύει.
Καταρρέει. Κι επί των ερειπίων της συντελείται η καταστροφή. Της οποίας τα πικρά (και κατά μέγα μέρος μη αναστρέψιμα) παράγωγα ειδικώς οι σημερινές κυπριακές γενεές δοκιμάζουν.
Με την πατρίδα τους κρεουργημένη και από τον έξωθεν δόλο, και από την ημεδαπή αφροσύνη.
Άλλο κρίνω κι επικρίνω. Κι άλλο λοιδορώ (και μάλιστα τον ύπατο πολιτειακό θεσμό) και φασιστικώς προγράφω, αφορίζοντας ηγεσίες με τις οποίες δεν συμφωνώ. Κι έχω δικαίωμα μεν να διαφωνώ. Αλλά καθόλου δεν δικαιούμαι να διασύρω, διασπείροντας εθνικό μίσος και διχόνοια.
Δυστυχώς οι ελάχιστοι με την ισχύν του θράσους, διαπράττουν τα μείζονα. Και όταν οι πολλοί το ανέχονται, συνεργούν στην εθνική βαράθρωση… Αυτά. Και τοις φρονίμοις ολίγα…
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ