Ο υπουργός Άμυνας Κώστας Παπακώστας έδωσε εντολές στη διεύθυνση του Υγειονομικού της Εθνικής Φρουράς να αμφισβητεί και να απορρίπτει τα πιστοποιητικά που θα προσκομίζουν από τον ιδιωτικό τομέα οι στρατεύσιμοι, στην προσπάθειά τους να παρουσιαστούν ως άτομα με ψυχολογικά προβλήματα, για σκοπούς απαλλαγής.

Η προσπάθεια του Υπουργείου Άμυνας επικεντρώνεται στην απόρριψη πιστοποιητικών ιδιωτικών γιατρών που εμφανίζουν στρατεύσιμους με ψυχολογικά προβλήματα, για σκοπούς απαλλαγής από την υποχρέωση της στρατιωτικής θητείας.

Ο υπουργός Άμυνας Κώστας Παπακώστας έδωσε εντολές στη διεύθυνση του Υγειονομικού της Εθνικής Φρουράς να αμφισβητεί και να απορρίπτει τα πιστοποιητικά που θα προσκομίζουν από τον ιδιωτικό τομέα οι στρατεύσιμοι, στην προσπάθειά τους να παρουσιαστούν ως άτομα με ψυχολογικά προβλήματα, για σκοπούς απαλλαγής.
Ο διευθυντής Υγειονομικού της Εθνικής Φρουράς, συνταγματάρχης Χριστάκης Κυπριανού δήλωσε στη «Σημερινή» ότι στόχος είναι να μη χαθεί κανένας στρατεύσιμος που προσποιείται ψυχιατρικά σύνδρομα. Εμπειρικά η πολυθεματική ομάδα που εξετάζει τους στρατευσίμους βρίσκει ότι οι περισσότεροι που δεν θέλουν να υπηρετήσουν δεν παρουσιάζουν ψυχιατρικά σύνδρομα. Επικαλούνται κυρίως δυσκολίες στην προσαρμογή στη στρατιωτική ζωή.
Όπως μας εξηγούν οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι του στρατεύματος, πολλοί δεν παρουσιάζουν αξιόλογα παθολογικά στοιχεία. Εκδηλώνουν όμως επίκτητες τάσεις να μη θέλουν να προσαρμοστούν σε βασική τους υποχρέωση. Όταν τους λένε ότι δεν έχουν τίποτε αρχίζουν να φωνάζουν να βρίζουν και να ξεσπούν στους γονείς τους ότι δεν τους βοηθούν να απαλλαγούν από τη στράτευση.
Παλαιότερα, μας λέγει ο διευθυντής Υγειονομικού της Εθνικής Φρουράς, οι γονείς επέμεναν στη στράτευση των παιδιών τους με τη φράση «κρατήσετε τους για να βάλουν νου». Σήμερα, εξηγεί, τα πράγματα άλλαξαν, έρχονται οι γονείς και μας λένε να αφήσουμε το γιο τους γιατί τα έσπασε όλα στο σπίτι και τους έκανε το βίο αβίωτο. «Άφησέ τον γιατρέ να φύγει -λένε στον ψυχίατρο- γιατί θα ξεσπάσει σε μας και αλίμονό μας». Το κακό παράγινε, η αποφυγή στράτευσης δεν είναι πια για την κοινωνία ντροπή και στίγμα για την περαιτέρω εξέλιξη της ζωής. Πολλοί που απέφυγαν τη στράτευση με διάφορα τερτίπια συνεχίζουν κανονικά τη ζωή τους και περιγελούν αυτούς που έμειναν για να υπηρετήσουν. Το θέμα αυτό αγγίζει την πρόκληση γιατί κερδίζουν δύο χρόνια σε βάρος της προσπάθειας των άλλων παιδιών να δρομολογήσουν την καριέρα τους.

Σεμινάρια κατά της φυγοστρατίας
Με εργαστήρια, σεμινάρια και συνεχή επιμόρφωση οι διοικήσεις των διαφόρων ταγμάτων προσπαθούν να χειριστούν προβληματικά άτομα που πείστηκαν τελικά να υπηρετήσουν μετά από συστάσεις, πιέσεις γονιών και διάφορα άλλα δέλεαρ. Κι αυτοί ακόμη δημιουργούν προβλήματα, λένε οι ψυχίατροι του στρατεύματος. Έρχονται ξανά και ξανά και ζητούν απαλλαγή. Δεν τους γίνεται εύκολα το χατίρι, όταν όμως η επιμονή τους είναι πολύ μεγάλη και τα προβλήματα που δημιουργούν στα τάγματα απειλούν τη συνοχή και την ασφάλεια των άλλων, η απαλλαγή προβάλλει ως αδήριτη ανάγκη.

Δεν τους έδιδαν γυναίκα…
Ελλαδίτης αξιωματικός μάς είπε ότι στην Ελλάδα όταν κάποιος ζητούσε μια κοπέλα για να παντρευτεί, ο πατέρας της τον ρωτούσε αν υπηρέτησε στο στρατό και πού. Αναλόγως της απάντησης συμφωνούσε ή αρνείτο να του δώσει την κόρη του. Το ίδιο και στην Κυπριακή κοινωνία οι φυγόστρατοι ήταν μίασμα και ντροπή για όλη την οικογένεια.

Απαλλαγές και θεραπεία
Ο διευθυντής Υγειονομικού επισημαίνει ότι υπάρχουν και πραγματικές περιπτώσεις που κάποια παιδιά δεν μπορούν να υπηρετήσουν για οικογενειακούς και πολύ προσωπικούς λόγους. Με ενδελεχή έρευνα με επανειλημμένες εξετάσεις το ιατρικό συμβούλιο καταλήγει στο πόρισμά του. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι αρμόδιοι του στρατεύματος προχωρούν στην απαλλαγή στρατευσίμων, επειδή δεν θέλουν να έχουν αυτοκτονίες στο στράτευμα και άλλα προβλήματα που κληρονομούν από το σχολείο και τις διαλυμένες ή προβληματικές οικογένειες. Σε άλλες περιπτώσεις, ο προβληματικός στρατεύσιμος συνέρχεται μετά από θεραπεία σε νοσοκομείο ή μετά την προσεγμένη επιστημονική στάση των ψυχιάτρων και των ψυχολόγων του στρατεύματος έναντί του. Υπήρξαν επίσης περιπτώσεις που κάποιοι έγιναν και καλοί στρατιώτες.

Ειδικά κίνητρα
Τα σημερινά παιδιά που δεν έχουν όρια, μας λένε οι ειδικοί, δυσκολεύονται να δεκτούν τα στρατιωτικά όρια. Η προσαρμογή είναι δύσκολη για όλους, γιατί κανείς δεν θέλει να αναβάλει τις δραστηριότητες που επιθυμεί χάριν του στρατεύματος. Για να λυθεί το πρόβλημα εισάγονται κίνητρα και ενδιαφέροντα. Γίνεται προσπάθεια η θητεία στο στράτευμα να γίνει πιο γόνιμη γνωσιολογικά, κοινωνικά, εμπειρικά. Το αντικείμενο γεμίζει με γνώσεις και εκδηλώσεις, ώστε ο στρατιώτης να ζει σε μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες, να αποκτά εμπειρίες και να καλλιεργεί τις αντοχές και τις ικανότητές του. Αυτοί που γνωρίζουν λένε ότι ο στρατός είναι μεγάλο σχολείο, ένα ολόκληρο πανεπιστήμιο γνώσης και εξειδίκευσης πάνω σε θέματα συμπεριφοράς και αντοχής.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ