Νικητής των εκλογών με ποσοστό 63,3% αναδεικνύεται ο Ιρανός πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, έναντι 34,07% του κυριότερου αντιπάλου του Μιρχοσεΐν Μουσαβί, σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα σε 346 από τις 366 εκλογικές περιφέρειες.
Οι εξελίξεις που μπορεί να ακολουθήσουν έχουν αρχίσει ήδη να διερευνώνται. Κεντρικό ερώτημα για πολλούς δυτικούς αναλυτές είναι εάν ο «μετριοπαθής» Μουσαβί μπορεί να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα. Διακηρύσσοντας ότι νίκησε στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε πριν ανακοινωθούν τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα από την εκλογική επιτροπή, ο Μουσαβί έστειλε το μήνυμα ότι δε θα αποδεχθεί εύκολα την ήττα. Ωστόσο δεν είναι σαφές εάν θα επιχειρήσει να αμφισβητήσει το επίσημο αποτέλεσμα και πώς.
Ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης, ο οποίος κατήγγειλε παρατυπίες όπως έλλειψη ψηφοδελτίων και στέρηση ψήφου σε πολλούς πολίτες, θα έχει αρκετούς συμμάχους εάν προχωρήσει σε σύγκρουση με τον Αχμαντινετζάντ, μεταξύ των οποίων οι πρώην πρόεδροι Μοχάμαντ Χαταμί και Άκμπαρ Χασεμί Ραφσαντζανί. Ωστόσο ο νυν πρόεδρος έχει εξασφαλίσει τη στήριξη του πανίσχυρου ανώτατου πνευματικού ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Άλι Χαμενεΐ.
Σε μια δυνητική σύγκρουση σημαντικό θα είναι το πώς θα αντιδράσουν οι υποστηρικτές του Μουσαβί. Η αστυνομία έχει εντείνει τα μέτρα ασφαλείας για την αποτροπή επεισοδίων και έχει απαγορεύσει όλες τις συγκεντρώσεις έως την δημοσιοποίηση των τελικών αποτελεσμάτων αργότερα σήμερα Σάββατο.
Ηδη η αστυνομία διέλυσε μια ομάδα εκατοντάδων οπαδών του Μουσαβί σε πλατεία της Τεχεράνης σήμερα το πρωί, μετέδωσε αυτόπτης ανταποκριτής του Reuters.
Πριν τις εκλογές, αξιωματούχος των Φρουρών της Επανάστασης είχε κατηγορήσει τον Μουσαβί ότι επιδιώκει μια «βελούδινη επανάσταση» στο Ιράν. Ο Γιαντολάχ Τζαναβί, είχε προειδοποιήσει ότι μια τέτοια απόπειρα δε θα γίνει ανεκτή. Ο Αχμαντινετζάντ είναι πρώην μέλος των Φρουρών κι είχε λάβει μέρος στον πόλεμο με το Ιράκ (1980-88). Η επίλεκτη δύναμη θεωρείται θεματοφύλακας της Ισλαμικής επανάστασης του 1979.
Σε ό,τι αφορά τη σχέση με τη Δύση, υπενθυμίζεται ότι ο Αχμαντινετζάντ ξόδεψε μεγάλο μέρος της πρώτης θητείας του αντιπαρατιθέμενος με την Δύση και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι θα αλλάξει στάση. Επιχείρησε μάλιστα να χρησιμοποιήσει προεκλογικά τη σκληρή του στάση έναντι των Δυτικών πιέσεων για το Ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Όπως και ο Χαμενεΐ, αντιδρά στις χειρονομίες «καλής θέλησης» του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα έναντι της Τεχεράνης περιμένοντας χειροπιαστές αλλαγές στην πολιτική του «Μεγάλου Σατανά».
Η κυβέρνηση Ομπάμα, από την πλευρά της, έχει καταστήσει σαφές ότι θέλει να προσεγγίσει την Τεχεράνη όποιος κι αν κερδίσει, ωστόσο ελάχιστοι έχουν αμφιβολίες ότι θα «προτιμούσε» τον Μουσαβί. Το ίδιο ισχύει και για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Μουσαβί δε κατηγόρησε τον Αχμαντινετζάντ στη διάρκεια της εκστρατείας ότι «ταπείνωσε» τη χώρα υιοθετώντας μια «εξτρεμιστική» εξωτερική πολιτική, ενώ άσκησε επίσης σφοδρή κριτική στην αμφισβήτηση του Ολοκαυτώματος από μέρους του.
Ωστόσο, η εξωτερική πολιτική του Ιράν δεν αναμένεται να μεταβληθεί σημαντικά , αφού διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από το Χαμενεΐ.
Πηγές: ΑΠΕ – ΜΠΕ Reuters – NAFTEMPORIKI