Η άνοδος των εξοπλισμών παράγων ειρήνης εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Συνεχής πτώση των δαπανών που έχουν να κάνουν με έμψυχο δυναμικό παρατηρείται παγκοσμίως, έναντι της αύξησης των εξόδων για οπλικά συστήματα υψηλής τεχνολογίας.
Σύμφωνα με μελέτη του γκρουπ επιχειρηματικών ερευνών Datamonitor, αυτή τη στιγμή οι δαπάνες που έχουν να κάνουν με τη συντήρηση του εμψύχου δυναμικού αποτελούν μόνο το 40% του συνόλου- και σημειώνουν συνεχή πτώση, ακόμα και αν οι συνολικές αμυντικές δαπάνες αυξάνονται παγκοσμίως: μέσα στο 2007, σημειώθηκε άνοδος 8,4%, στα 1.140,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι εκτιμήσεις του Datamonitor κάνουν λόγο για συνολική αύξηση 34% μέχρι το 2012 (1.527,6 δισ.).
Μέσα σε μια περίοδο κατά την οποία η οικονομική ύφεση προκαλεί αναστάτωση σε όλο τον κόσμο (πλήττοντας πολιτικές αερογραμμές και αεροδιαστημικές εταιρείες), οι κολοσσοί της αμυντικής βιομηχανίας (Boeing, EADS, Northrop Grumman)βλέπουν τα κέρδη τους να μένουν σταθερά, και σε κάποιες περιπτώσεις να αυξάνονται, καθώς πολλές κυβερνήσεις επιζητούν να αυξήσουν τη στρατιωτική τους ισχύ ενώπιον του διεθνούς κλίματος αστάθειας και αβεβαιότητας (επακόλουθο της οικονομικής κρίσης).
Όπως είναι φυσικό, αυτοί που βγαίνουν κερδισμένοι είναι οι μέτοχοι και οι εργαζόμενοι στην αμυντική βιομηχανία- ακόμα και αν όλοι οι υπόλοιποι τομείς της οικονομίας πλήττονται από την αυξανόμενη ανεργία και όλα τα παρεπόμενα της ύφεσης. Σύμφωνα με μετρήσεις του Διεθνούς Δείκτη Ειρήνης (Global Peace Index), οι οποίες έγιναν για λογαριασμό του Ινστιτούτου Οικονομικών και Ειρήνης, το 4,4% της παγκόσμιας οικονομίας (2,4 τρισ. δολάρια) «βασίζεται στη βία». Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις, οι αμυντικές δαπάνες αντιμετωπίζονται από τις κυβερνήσεις ως ένας τρόπος αντιμετώπισης των πτωτικών τάσεων της οικονομίας: χαρακτηριστικό παράδειγμα η Κίνα, η οποία από το 2006 μέχρι σήμερα έχει διπλασιάσει τις εξοπλιστικές της δαπάνες, ενώ σχεδιάζει περαιτέρω αύξηση του σχετικού προϋπολογισμού στα 70 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ωστόσο, ακόμα και αν το όλο θέμα της αυξανόμενης οικονομικής δραστηριότητας που βασίζεται σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς φαντάζει επικίνδυνο, καθώς στηρίζεται στη βία (ή την απειλή βίας), η αμυντική βιομηχανία φαίνεται να επωφελείται περισσότερο από την έλλειψή της: «Σε έναν κόσμο στον οποίο δεν υπάρχει η αβεβαιότητα και η αστάθεια που βιώνουμε αυτή τη στιγμή, αυτά τα κονδύλια θα διοχετεύονταν σε άλλους τομείς, λιγότερο ‘βίαιους’, οι οποίοι θα μπορούσαν να αναπτυχθούν» αναφέρεται στην αναφορά, η οποία στη συνέχεια επισημαίνει πως η ειρήνη εν μέσω μιας ασταθούς περιόδου ευνοεί τις πωλήσεις εξοπλισμών.
Σύμφωνα με τη μελέτη του Διεθνούς Δείκτη Ειρήνης, οι πόλεμοι «δεν είναι οικονομικά συμφέροντες», επομένως συμφέρει περισσότερο την αμυντική βιομηχανία να επενδύσει στη διατήρηση της ειρήνης, καθώς η απειλή φαίνεται πιο κερδοφόρα από ότι ο πόλεμος αυτός καθαυτός: κατά τη διάρκεια μιας ασταθούς, αλλά παρόλα αυτά ειρηνικής περιόδου, οι οικονομικές δραστηριότητες εξακολουθούν να υφίστανται- επομένως εξακολουθεί να παράγεται πλούτος, ο οποίος και διοχετεύεται στους εξοπλισμούς..
Από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου (1989) μέχρι σήμερα, οι πολεμικές συγκρούσεις παγκοσμίως έχουν μειωθεί, καθώς (σύμφωνα με το Διεθνή Δείκτη Ειρήνης) είναι περισσότερες οι συγκρούσεις οι οποίες έχουν τερματιστεί από αυτές οι οποίες έχουν ξεκινήσει – και μεγάλο ρόλο σε αυτό έχει παίξει ο συνεχώς αυξανόμενος ρόλος της επιχειρηματικότητας και του διεθνούς εμπορίου, που καθιστούν τον πόλεμο ζημιογόνο οικονομικά.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από BBC