Η κρατική ηγεσία της Σερβίας, έως το τέλος Μαρτίου του 2002, ήταν ενήμερη ότι ο καταζητούμενος για εγκλήματα πολέμου, πρώην διοικητής του σερβοβοσνιακού στρατού, Ράτκο Μλάντιτς, ζούσε στο Βελιγράδι, αποκάλυψε ο πρώην επικεφαλής ασφάλειας του Μλάντιτς, Μπράνισλαβ Πούχαλο.Την ίδια ώρα η λήξη των δικών για εγκλήματα πολέμου στο Ζβόρνικ της Βοσνίας και το Βούκοβαρ της Κροατίας, στο ειδικό δικαστήριο της Σερβίας, αποτέλεσε άμεση αφορμή ώστε η σερβική ειδική εισαγγελία να διερευνήσει, αν ορισμένα ΜΜΕ και δημοσιογράφοι φέρουν ευθύνη για υποκίνηση εγκλημάτων πολέμου στο χώρο της πρώην Γιουγκοσλαβίας, την περίοδο των συγκρούσεων, από το 1991 έως το 1995.

Η κρατική ηγεσία της Σερβίας, έως το τέλος Μαρτίου του 2002, ήταν ενήμερη ότι ο καταζητούμενος για εγκλήματα πολέμου, πρώην διοικητής του σερβοβοσνιακού στρατού, Ράτκο Μλάντιτς, ζούσε στο Βελιγράδι, αποκάλυψε ο πρώην επικεφαλής ασφάλειας του Μλάντιτς, Μπράνισλαβ Πούχαλο.

Καταθέτοντας στη δίκη των κατηγορουμένων για υπόθαλψη του καταζητούμενου για εγκλήματα πολέμου, ενώπιον του δικαστηρίου του Βελιγραδίου, ο κ. Πούχαλο σημείωσε ότι κανείς δεν είχε λάβει εντολή να προστατεύσει τον Μλάντιτς από τις σερβικές αρχές, αλλά από τους «εγκληματίες και τους κυνηγούς κεφαλών».

Περίπου 50 άνθρωποι, οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για την ασφάλεια του Μλάντιτς, είχαν εγκατασταθεί σε στρατόπεδο στην περιοχή Τόπτσιντερ του Βελιγραδίου, υποστήριξε ο κ. Πούχαλο και πρόσθεσε ότι, αν οι σερβικές αρχές επιθυμούσαν, μπορούσαν τότε να συλλάβουν τον Μλάντιτς.

Ο πρώην επικεφαλής ασφάλειας του καταζητούμενου για εγκλήματα πολέμου είπε ακόμη ότι ο Μλάντιτς το 2001 κυκλοφορούσε ελεύθερα στο Βελιγράδι τονίζοντας ότι έφθασε στη Σερβία το 1997 και ότι με διάταγμα του πρώην προέδρου της Γιουγκοσλαβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και με εντολή του τότε επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων Μόμτσιλο Πέρισιτς ιδρύθηκε ειδική ομάδα του στρατού με αρμοδιότητα να προστατεύει τον Μλάντιτς στη συνοικία Μπάνοβο Μπρντο του Βελιγραδίου.

Ο μάρτυρας ανέφερε ότι είδε τον Μλάντιτς τελευταία φορά το 2001 στο χωριό Στραγκάρι, κοντά στην πόλη Κραγκούγεβατς, καθώς από την 1η Απριλίου του 2002 μετατέθηκε σε υπηρεσία του στρατού στο Ποζάρεβατς και αργότερα παραιτήθηκε.

«Όλα ήταν νόμιμα. Είχαμε ορισμένα οχήματα, 20 όπλα, πυρομαχικά. Ο Μλάντιτς το 2001 ήταν ελεύθερος στο Βελιγράδι, πήγαμε σε ποδοσφαιρικό αγώνα, στο υπουργείο Εσωτερικών, σε εστιατόρια», υποστήριξε ο μάρτυρας.

Ο συνήγορος των κατηγορούμενων, Σβέτοζαρ Βούγιασιτς ρώτησε το μάρτυρα αν ήταν ενήμεροι για την παροχή προστασίας στον Μλάντιτς ο πρώην πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας, Βόισλαβ Κοστούνιτσα και ο πρώην υπουργός και νυν πρόεδρος της Σερβίας, Μπόρις Τάντιτς και εκείνος απάντησε ότι έπρεπε να το γνωρίζουν έως τις 31 Μαρτίου του 2002, όταν το σώμα που είχε ιδρυθεί για να προστατεύει τον καταζητούμενο διαλύθηκε.

«Όλοι το γνώριζαν, ο Μιλόσεβιτς, ο Ντράγκολιουμπ Οϊντάνιτς και ο Νεμπόισα Πάβκοβιτς.

Ο μάρτυρας τόνισε ότι ο ίδιος και οι συνάδελφοί του δεν ήταν υπεύθυνοι για την προστασία του Μλάντιτς προσωπικά, αλλά είχαν αναλάβει αποστολή να προστατεύουν τον διοικητή του στρατού της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας και πρόσθεσε ότι ως επαγγελματίες, αν είχαν λάβει εντολή να τον συλλάβουν θα το έκαναν.

Ο Ράτκο Μλάντιτς κατηγορείται από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για την πρώην Γιουγκοσλαβία για γενοκτονία και εγκλήματα πολέμου στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη.

Η δίκη 10 κατηγορουμένων για παροχή προστασίας και υπόθαλψη του καταζητούμενου για εγκλήματα πολέμου άρχισε εκ νέου τον Απρίλιο μετά από διακοπή 1,5 έτους, επειδή δικαστήριο του Βελιγραδίου είχε κηρυχθεί αναρμόδιο για την εκδίκαση της υπόθεσης.

Κατηγορούμενοι είναι οι πρώην αξιωματικοί του στρατού της Σερβικής Δημοκρατίας, Μάρκο Λουγκόνια και Ράτκο Βούτσετιτς, Τατιάνα Βάσκοβιτς, η μητέρα της και ο αδερφός της Λίλιανα και Μπόγιαν Βάσκοβιτς, καθώς και οι Στάνκο Ρίστιτς, Μπλάγκογιε Γκοβεντάριτσα, Σάσα Μπάντνιαρ, Πρέντραγκ Ρίστιτς και Μπόρισλαβ Ιβάνοβιτς.

Η λήξη των δικών για εγκλήματα πολέμου στο Ζβόρνικ της Βοσνίας και το Βούκοβαρ της Κροατίας, στο ειδικό δικαστήριο της Σερβίας, αποτέλεσε άμεση αφορμή ώστε η σερβική ειδική εισαγγελία να διερευνήσει, αν ορισμένα ΜΜΕ και δημοσιογράφοι φέρουν ευθύνη για υποκίνηση εγκλημάτων πολέμου στο χώρο της πρώην Γιουγκοσλαβίας, την περίοδο των συγκρούσεων, από το 1991 έως το 1995.

Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος της σερβικής εισαγγελίας για τα εγκλήματα πολέμου, Μπρούνο Βέκαριτς, στην εφημερίδα «Πολίτικα» του Βελιγραδίου, έχει συσταθεί ειδική επιτροπή, που αναλύει τα αμφιλεγόμενα άρθρα και τις τηλεοπτικές εκπομπές. Στην επιτροπή, εκτός από δημοσιογράφους και γνώστες των ΜΜΕ και της σχετικής νομοθεσίας, συμμετέχουν και καθηγητές πανεπιστημίου.

Ο κ. Βέκαριτς εξήγησε ότι η επιτροπή ασχολείται με το θέμα τους τελευταίους 2,5 μήνες και ανεξάρτητα από τα πορίσματά της, η εισαγγελία πρέπει να αποφανθεί, αν υπάρχουν συγκεκριμένες περιπτώσεις διάπραξης αδικημάτων, δηλαδή αν, με τις ανταποκρίσεις τους, δημοσιογράφοι πυροδότησαν συγκρούσεις και υποκίνησαν εγκλήματα πολέμου.

«Προς το παρόν αναλύουμε τα άρθρα . Έχουμε στείλει ανθρώπους στον κρατικό ραδιοτηλεοπτικό σταθμό, συγκεκριμένα στο Νόβι Σαντ, επειδή λάβαμε έγκριση από το διοικητικό συμβούλιο να ερευνήσουμε τα αρχεία και έχουμε συγκεντρώσει υλικό. Συλλέγουμε και τις απόψεις καθηγητών της Σχολής Πολιτικών Επιστημών για να δούμε πως όλα αυτά εκτιμώνται από επιστημονική σκοπιά», δήλωσε ο κ. Βέκαριτς.

Πρόκειται για έργο με άγνωστη έκβαση, καθώς είναι πολύ δύσκολο να αποδειχθεί η αιτία, η πληροφόρηση από τα ΜΜΕ και η συνέπεια, δηλαδή το έγκλημα πολέμου. Ωστόσο, υπογράμμισε ότι η εισαγγελία διαθέτει ορισμένα στοιχεία που μπορούν να οδηγήσουν σε έρευνα και πιθανή απαγγελία κατηγοριών.

Η σερβική ειδική εισαγγελία για εγκλήματα πολέμου εστιάζει την έρευνα στη σύνδεση μεταξύ των πολεμικών ανταποκρίσεων και στα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στις πόλεις Βούκοβαρ της Κροατίας και Ζβόρνικ της Βοσνίας το 1991 – 1992.

Τον περασμένο Μάρτιο, το δικαστήριο για τα εγκλήματα πολέμου της Σερβίας καταδίκασε 13 πρώην Σέρβους στρατιωτικούς για τη σφαγή 200 Κροατών στο Βούκοβαρ.

Το 2008, από το ίδιο δικαστήριο καταδικάστηκαν Σέρβοι παραστρατιωτικοί για το ρόλο τους, το 1992, στη δολοφονία 25 Μουσουλμάνων στην πόλη Ζβόρνικ.
athina984