Ο Γλ. Κληρίδης αφιέρωσε μια ζωή πολύ πιο αφοσιωμένη στην εξυπηρέτηση των βρετανικών συμφερόντων (και ότι αυτό συνεπάγεται) παρά των συμπατριωτών του Ελληνοκυπρίων και της δίσμοιρης Κύπρου. Και αυτό βγαίνει αβίαστα και διαχρονικά μέσα από τις χιλιάδες των βρετανικών εγγράφων αφενός και των φανερών χειρισμών και πράξεών του αφετέρου. Με την συνέντευξή του αυτή παραδόξως μας εξηγεί τελικά τον βαθύτερο λόγο.

Γράφει η ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ

Μία ξαφνική συνέντευξη (τιμής ένεκεν προφανώς) του κ. Γλ. Κληρίδη δημοσιεύθηκε στην ‘Σημερινή’ την περασμένη Κυριακή 26 Απριλίου 2009, παρμένη από τους δημοσιογράφους Ανδρέα Αζά και Γιάννη Ιωάννου, με τίτλο «Ο Πρόεδρος “ενηλικιώθηκε”», (στα 90 του χρόνια!). Παρόλον ότι συζήτησαν τα πάντα, εκτός από πολιτικά τουναντίον η συνέντευξη περιλάμβανε αρκετά… πολιτικά!

Καταρχήν, με όσα μας είπε αυτή τη φορά ο κ. Γλ. Κληρίδης, τώρα που…ενηλικιώθηκε στα 90 του χρόνια, συμπλήρωσε ορισμένα κενά που υπήρχαν για το ρόλο του όλα αυτά τα χρόνια που αφιέρωσε στην υπηρεσία της πολιτικής (δεν θα έλεγα εξ΄ολοκλήρου της πατρίδας του…).

Ο Γλ. Κληρίδης αφιέρωσε μια ζωή πολύ πιο αφοσιωμένη στην εξυπηρέτηση των βρετανικών συμφερόντων (και ότι αυτό συνεπάγεται) παρά των συμπατριωτών του Ελληνοκυπρίων και της δίσμοιρης Κύπρου. Και αυτό βγαίνει αβίαστα και διαχρονικά μέσα από τις χιλιάδες των βρετανικών εγγράφων αφενός και των φανερών χειρισμών και πράξεών του αφετέρου. Με την συνέντευξή του αυτή παραδόξως μας εξηγεί τελικά τον βαθύτερο λόγο.

Τα παιδικά του χρόνια ήσαν πολύ δύσκολα, δηλώνει. Δεν πήγε Δημοτικό Σχολείο για κάποιους λόγους. Δεν τους εξηγεί. Η μητέρα του δεν δέχθηκε, ούτε η αδελφή του και ερχόταν δάσκαλος στο σπίτι, ήσαν απομονωμένα παιδιά. Πήγε μόνο 5 μήνες στην έκτη τάξη του Δημοτικού και πέρασε στο Γυμνάσιο αλλά ούτε αυτό το πέρασε. Στην Πέμπτη τάξη αποβλήθηκε γιατί έγραψε μιαν έκθεση στη δημοτική γλώσσα και η Σχολική Εφορεία τον μηδένισε. ΄Εμεινε αναξεταστέος, αρνήθηκε να γράψει στις εξετάσεις του Σεπτέμβρη, και τον μηδένισαν και πάλι. Δικάστηκε και αποβλήθηκε γιατί αρνήθηκε να απολογηθεί. Πέρασε ειδικές εξετάσεις και εισήχθη σε Αγγλικό Πανεπιστήμιο. ΄Αρχισε όμως ο πόλεμος και πήγε στην ΡΑΦ…

Ο Γλαύκος Κληρίδης ουσιαστικά έχει πολλά αποθεμένα εναντίον της Ελληνικής Γλώσσας που προφανώς εκφράστηκαν αργότερα στην ζωή του με διάφορους τρόπους…΄Ομως μας είπε κάτι πολύ πιο σημαντικό: ΄Οτι τα σκληρότατα και ανθελληνικότατα εκείνα χρόνια της ΠΑΛΜΕΡΟΚΡΑΤΙΑΣ, ο Γλ. Κληρίδης το 1936 βοηθήθηκε ιδιαιτέρως από τους αποικιοκράτες και παρόλον ότι δεν είχε απολυτήριο Γυμνασίου εισήχθη σε Αγγλικό Πανεπιστήμιο! Ασφαλώς τέτοια ιδιαίτερη βοήθεια από τους αποικιοκράτες δεν μπορούσε να μην εκτιμηθεί δεόντως…Δεν ήταν τυχαία που όταν το 1962 οι Αμερικανοί βολιδοσκοπούσαν αντικατάσταση του Μακαρίου με τον Γλ. Κληρίδη οι ΄Αγγλοι παντογνώστες/κηδεμόνες απέρριψαν την ιδέα λέγοντας πως: Παρόλον ότι ο Κληρίδης ήταν ο καλύτερος ρεαλιστής εντούτοις δεν θα εκλεγόταν από το λαό –θα του έπαιρνε ακόμα πολλά χρόνια για να γίνει δεκτός – λόγω της μεγάλης αγγλοφιλίας του…

ΡΑΦ και αιχμαλωσία

΄Οταν το αεροπλάνο του κατερρίφθη πάνω από το Αμβούργο, δύο από το πλήρωμά του σκοτώθηκαν και εκείνος τραυματίστηκε, μας είπε, μετά που πήδηξε με αλεξίπτωτο.

Καταρχήν δεν μπορεί να επικαλείται “το πλήρωμά του” όταν ο ίδιος ήταν μέρος πληρώματος άλλων. Δηλαδή ο Γλ. Κληρίδης δεν ήταν ο πιλότος του αεροπλάνου, αλλά ο Warrant Officer, πιο απλά ο βόμβατζης. Οι δύο πιλότοι του αεροπλάνου δεν σκοτώθηκαν αλλά διασώθηκαν διότι δεν πήδηξαν από το αεροπλάνο όπως έκανε ο ίδιος. ΄Οχι μόνο διασώθηκαν αλλά κατά την πρώτη προσπάθεια υποψηφιότητας Κληρίδη, η ‘Σημερινή’ (και αν οι συνάδελφοι Αζάς και Ιωάννου προστρέξουν στους τόμους της ‘Σημερινής’ θα βρουν τα δημοσιεύματα με φωτογραφίες) που υποστήριξε τότε την υποψηφιότητά του σε συνεργασία με τον γιατρό Ταλιώτη από την Πάφο, έφεραν στην Κύπρο τους δύο Βρετανούς (ζώντες τότε) πιλότους για να βοηθήσουν στην προεκλογική εκστρατεία του Κληρίδη…

(Ο Γλ. Κληρίδης δεν υπήρξε πιλότος αλλά Warrant Officer. Εξ’ ου και σε όλες τις φωτογραφίες του η φορεσιά του φέρει ένα φτερό. Απλά γιατί εκείνη των πιλότων φέρει δύο φτερά).

΄Οσο για τη δήλωσή του ότι ένα από τα τρία χρόνια γερμανικής αιχμαλωσίας του το έκανε αλυσοδεμένος κ.τ.λ. το βρίσκω κάπως δύσκολο να το πιστέψω. Ο Γλ. Κληρίδης καθ΄όλη την αιχμαλωσία του στα γερμανικά στάλακ πρέπει να βρισκόταν μαζί με τους Βρετανούς της ΡΑΦ και όχι με Ελληνοκύπριους ή άλλους. Επομένως είχε την ίδια μεταχείριση όπως και οι Βρετανοί της ΡΑΦ, τους οποίους επισκέπτονταν συχνά διάφοροι αξιωματούχοι του Ερυθρού Σταυρού και άλλων διεθνών οργανώσεων… [Για το θέμα αυτό όμως, θα επανέλθω στο μέλλον].

Ζήτω ο Ρ. Ντενκτάς!

Για τον Ντενκτάς δηλώνει ότι ήταν ευφυέστατος, καλός νομικός, αλλά από τότε που ανέλαβε την ηγεσία της τ/κ κοινότητας η επιδίωξή του ήταν τα δύο κράτη, δύο κυριαρχίες, αλλά, κάπου άλλαξε λίγο, δέχθηκε τα δύο κράτη να εκχωρούν μέρος της κυριαρχίας τους στο Ομόσπονδο κράτος! Ζήτω ο Ντενκτάς!!!

Δηλαδή, ο Γλ. Κληρίδης μας επιβεβαιώνει ότι η λύση που επιδιώκουν οι Τούρκοι, αμέσως μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου ήταν και παραμένουν τα δύο κράτη. Παρόλα ταύτα ο ίδιος, γνωρίζοντας πλήρως τις επιδιώξεις του Ντενκτάς όχι μόνο βοήθησε στην μη εκδίκασή του όταν συνελήφθηκε στις ακτές της Καρπασίας [δάσους Βάλιας, Βουκολίδας-Αγίων Θεοδώρων] επιστρέφοντας λαθραία –είχε φύγει το 1964- (αφού τον άφησαν να επιστρέψει στην Τουρκία) και στην επιστροφή του στην Κύπρο για να ξεκινήσουν τον ενδοκοινοτικό διάλογο, αλλά, προώθησε με πάθος ομοσπονδιακή λύση (μέχρι την τουρκική εισβολή) γνωρίζοντας ότι αυτό βοηθούσε τις τουρκικές επιδιώξεις. ΄Οταν και αμέσως μετά, με τις οδηγίες του Βρετανού Τζέιμς Κάλλαχαν έβαλε μπροστά για την ρατσιστική τουρκική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία που απαιτούσε ο Ρ. Ντενκτάς.

΄Ομως, ο Ντενκτάς έγινε αργότερα ‘καλύτερος’ δέχθηκε τα δύο κράτη να εκχωρούν μέρος της κυριαρχίας στο ομόσπονδο κράτος! Και νά ‘σου το… Σχέδιο Ανάν!!! Εξ’ ού και η προετοιμασία από Μαρκίδη/Παπαπέτρου επί προεδρίας Κληρίδη…

Οι αρλούμπες των 16 μηνών

Τέλος μας είπε ότι η απαίτησή του για παράταση 16 μηνών στην προεδρία και αναβολή των εκλογών ήταν αποτέλεσμα πιέσεων από τον Κώστα Σημίτη. Αν είναι δυνατόν! Μα τότε, όταν μας είπε το περιβόητο ότι θα προτιμούσε να αποδημήσει εις Κύριον παρά να μην γίνει δεκτό το Σχέδιο Ανάν ήταν και εκείνο Σημιτική πίεση και όχι δική του απόφαση; Το 1975 στη 3η Βιέννης, όμως, δεν υπήρχε ο Σημίτης…

Δεν μας είπε ο Γλ. Κληρίδης τουλάχιστον τώρα που ‘ενηλικιώθηκε’, για τις σχέσεις του με την Αριστερά στο Λονδίνο την δεκαετία του 1940. Ούτε για τις τόσο ικανοποιητικές εξυπηρετήσεις προς τους ΄Αγγλους κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων των εκκρεμών θεμάτων που απόρρεαν από τις Συμφωνίες Ζυρίχης/Λονδίνου (όταν ο Τζούλιαν ΄Αμερυ ―γαμπρός του Μακμίλλαν― έγραψε ότι ο Κληρίδης υπήρξε πολύ βοηθητικός για τους ΄Αγγλους στο να πιεστεί ο Μακάριος). Ούτε για τις στενότατες συνεργασίες του με τους Βρετανούς για την προώθηση της τουρκικής διζωνικής αμέσως μετά τις τουρκικές εισβολές, ούτε για την συνεργασία του με τον ΄Ολβερ (Υπ.Αρμοστή) για την αποστολή Φάντη/Παπαϊωάννου στο Λονδίνου για να πιέσουν τον Μακάριο (πριν την συνάντηση της Αθήνας τέλος Νοεμβρίου-αρχές Δεκεμβρίου 1974). Ούτε για το πολιτικό άσυλο που ζήτησε το 1975 από την δίδα Μ. Φόρτ (αξιωματούχο του Foreign Office που επιστάτευε τις συνομιλίες της Βιέννης, και το οποίο το Λονδίνο παρεχώρησε) αμέσως μετά τις παραχωρήσεις του για διζωνική που έκανε στον Ντενκτάς δίχως εξουσιοδότηση από την Κυπριακή Κυβέρνηση στην 3η Βιέννης. Ούτε για τις διαβεβαιώσεις που έδιδε αργότερα στο Φόρειν ΄Οφις ότι ουσιαστικά θα… κανόνιζαν τους Κερυνειώτες πρόσφυγες να κλείσουν το στόμα τους με αποζημειώσεις, τα δύο συνιστώντα κράτη, την εκ περιτροπής προεδρία…Και τόσα και τόσα…

Κατά τα άλλα θέλει λέει, να δει την πατρίδα του επανενωμένη πριν πεθάνει. ΄Οχι απελευθερωμένη από τους Τούρκους κατακτητές και τους γύφτους της Ανατολίας, αλλά, επανενωμένη. Με τα δύο κράτη του Σχεδίου Ανάν προφανώς για να αποδημήσει ικανοποιημένος τόσο ο ίδιος όσο και ο ευφυέστατος Ρ. Ντενκτάς.

Αξιος συνεχιστής ο σύντροφος Χριστόφιας…

Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/συγγραφέας
Λονδίνο, 27.4.2009