Αναδημοσιεύουμε με κάθε επιφύλαξη για τη γνησιότητά του κείμενο που μας έστειλε ως σχόλιο ανώνυμος σχολιαστής.

“Δυστυχώς, το ελληνικό σχολείο είναι ακόμα παγιδευμένο στην εθνικιστική προπαγάνδα του 19ου αιώνα, δηλαδή σε εθνικούς μύθους που κατ’ ουσία νομιμοποιούν τη θυσία πολύτιμων ζωών χάριν αψύχων εδαφών και που δικαιολογούν ηθικά πολέμους σαν αυτούς που διεξήγαγε ο ελληνικός στρατός στις αρχές του εικοστού αιώνα αιματοκυλίζοντας τα βαλκάνια σε περιοχές όπου το ελληνικό στοιχείο αποτελούσε ισχνή μειοψηφία. Η παραχαραγμένη ιστορία που μας διδάσκουν ονομάζει απελευθερωτικούς όλους τους πολέμους του ελληνικού κράτους και άρα εμφανίζει στρεβλά ως αμυντική την επεκτατική των κρατικών συνόρων εθνική πολιτική. …
…Από τη στιγμή όμως που μια τέτοια πλύση εγκεφάλου έχει ορατές παρενέργειες που συνίστανται π.χ. στη δημιουργία “εδραίας πεποίθησης” των πολιτών ότι είναι τάχα αυτονόητο κυριαρχικό “δικαίωμα” η επέκταση στα 12 μίλια (λες και το Αιγαίο δεν είναι κλειστή θάλασσα) ή ότι υφιστάμεθα “ταπεινωτικές” παραβιάσεις του εναέριου χώρου (όταν η Ελλάδα είναι εκείνη που έχει παρανόμως επεκτείνει στον αέρα τα 6 μίλια σε 10) ή ότι είναι προσβλητική για τους Έλληνες η απολύτως θεμιτή αξίωση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας να ονοματίζει τον εαυτό της όπως εκείνη επιθυμεί (και όχι όπως επιτάσσουν οι κήνσορες της ελληνικής εθνικοφροσύνης), τότε η ριζοσπαστική αριστερά δεν μπορεί να παραμένει απαθής χωρίς να λαμβάνει πολιτικές πρωτοβουλίες που θα ταράξουν τα νερά. …”

*Το απόσπασμα είναι από άρθρο κάποιου Νάσου Θεοδωρίδη, μέλος του τμήματος δικαιωμάτων του ΣΥΝ δημοσιευμένο στην “Αυγή” (27-3-2009). Επίκαιρο και λόγω εκλογών…