.O ανώτατος άρχων της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι έκλεισε με μία διαταγή του το τηλεοπτικό κανάλι και μαζί τους δύο ραδιοφωνικούς σταθμούς του γιού τουΣαΐφ αλ Ισλάμ, εξαιτίας μιας εκπομπής επικριτικής για το καθεστώς του.
Η διαδικασία ήταν «αυτόφωρη»: ενώ μεταδιδόταν κανονικά η ζωντανή εκπομπή «Αλ Κουρμπ» («Από κοντά»), ξαφνικά χάθηκε το σήμα του σταθμού Αl Libya. Επεσε λίγο μαύρο και στη συνέχεια εμφανίστηκε ο λογότυπος του κρατικού καναλιού της Μεγάλης Τζαμαχιρία. Εν τω μεταξύ συνελήφθη η παρουσιάστρια Χάλα αλ Μουσράτικαι οδηγήθηκε στον εισαγγελέα, ενώ τα κρατητήρια της κρατικής Ασφαλείας γνώρισε και ο διευθυντής του καναλιούΑμπντεσαλάμ Μεχρί. Την αφορμή για την αστυνομική παρέμβαση την είχε δώσει η εκπομπή «Αλ Κουρμπ», μεταδίδοντας τα αποτελέσματα μιας έρευνας για τα βασανιστήρια και γενικότερα για την τρομοκρατία που ασκούν τα Επαναστατικά Κομιτάτα της Λιβύης, που αποτελούνται από μέλη της αστυνομίας, των τοπικών και των κομματικών αρχών.

Είχε προηγηθεί ανάλογο ατόπημα: πριν από μερικές ημέρες το κανάλι είχε μεταδώσει τις καταγγελίες τουΑχμέντ Καντίλ, αντιφρονούντος αιγύπτιου δημοσιογράφου, ο οποίος μίλησε για τα ατοπήματα του Χόσνι Μουμπάρακ- με αποτέλεσμα να προβεί ο πρόεδρος της Αιγύπτου σε επίσημο διάβημα διαμαρτυρίας προς την Τρίπολη.

Τα «λάθη» αυτά ο συνταγματάρχης Καντάφι τα φόρτωσε στον γιο του, τον οποίον κάποτε προόριζε για διάδοχό του. Για λόγους προληπτικούς έσπευσε να κλείσει και τους δύο ραδιοσταθμούς του, οι οποίοι, όπως και η τηλεόραση, μάλλον είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να εκπέμψουν ξανά από την Τρίπολη (εκπέμπουν και από το Λονδίνο). Οπως λένε οι γνωρίζοντες τα λιβυκά πράγματα, μάλλον έχει επιβληθεί ποινή ισόβιου αποκλεισμού και για τον ίδιο τον Σαΐφ.

Με τα τελευταία γεγονότα προκύπτει πλέον ζήτημα διαδοχής του Μουαμάρ Καντάφι, που έχει κλείσει τα 67 αλλά εδώ και 40 χρόνια ηγείται μιας χώρας η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στις μεσανατολικές ισορροπίες: είναι η τρίτη πετρελαιοπαραγωγός της Αφρικής και σημαντικός κόμβος-τράνζιτ για τους αφρικανούς λαθρομετανάστες.

Σε αυτό το πνεύμα, ο συνταγματάρχης είχε επιλέξει τον γιο της πιο αγαπημένης του γυναίκας, αρχιτέκτονα μηχανικό με σπουδές στην Αυστρία και στο Λονδίνο, ως τον «αρχιτέκτονα» του ανοίγματος της Λιβύης και προς του τούτο τον είχε θέσει ανεπισήμως επικεφαλής της λιβυκής διπλωματίας.

Του βγήκε όμως πολύ φιλελεύθερος: ο Σαΐφ άρχισε να μιλάει για Σύνταγμα, για ανθρώπινα δικαιώματα, για ελευθερία της έκφρασης, για διαφάνεια- και για άλλα δυσνόητα ως και ανυπόφορα για τον πατέρα του, όπως η διερεύνηση της ομαδικής εξόντωσης 1.200 πολιτικών κρατουμένων στο κολαστήριο του Αμπού Σαλί τον Ιούνιο του 1996. Ο συνταγματάρχης τα ανέχτηκε όλα αυτά για αρκετό καιρό, ώσπου αποφάσισε να τον κάνει πέρα. Ευτυχώς για τον ίδιο, έχει άλλους επτά γιους για να διαλέξει διάδοχο.
ΒΗΜΑ