Της Ελίνας Γαληνού
Πολύ ενθουσιώδης εμφανίστηκε ο ύπατος εκπρόσωπος για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας της ΕΕ, κ. Χαβιέ Σολάνα, όσον αφορά την πορεία της ΠΓΔΜ προς την ΕΕ. Μετά την πρόσφατη συνάντησή του με τον Ιβανώφ που (υποτίθεται) συνοδεύτηκε από εκτενή αναφορά του δεύτερου, ο Σολάνα αποφάνθηκε ότι “η ΠΓΔΜ έχει συντελέσει σημαντικότατες προόδους και άρα, προσεγγίζει κατά πολύ την είσοδό της στην ΕΕ..”Αυτό βέβαια, δεν απαλάσσει τυπικά τουλάχιστον, την ΠΓΔΜ από την δέσμευση εξεύρεσης λύσης για την ονομασία του κρατιδίου της και άλλωστε, ήταν κάτι που συζητήθηκε μεταξύ των δύο αντρών. Απ΄ότι προκύπτει όμως, τα επιχειρήματα του Ιβάνωφ προς αυτόν θα έπρεπε να ήταν ιδιαίτερα πειστικά…Διαφορετικά πώς εξηγείται η τόσο θετική ερμηνεία τους εκ μέρους του Σολάνα που φέρεται ως υπεύθυνος για θέματα εξωτερικής πολιτικής αλλά και πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ; Χωρίς να έχουμε πρόθεση να εξάγουμε αρνητικά συμπεράσματα για την κρίση του κ. Σολάνα, μας προκύπτουν κάποιες απορίες. Σε ποιά κριτήρια βασίστηκε η εκτίμησή του κατά την οποία “η ΠΓΔΜ έχει κάνει μεγάλη πρόοδο..”; Σύμφωνα με τα δημοσιοποιηθέντα λεγόμενα του Ιβάνωφ, “η λύση της ονομασίας είναι ένα λογικό αίτημα εκ μέρους της ΕΕ, όμως πρέπει να ευρεθεί μια λογική λύση, συμβιβαστική πόυ δεν θα αντιστρατεύεται τα εθνικά συμφέροντα της χώρας του, ούτε θα θίγει την εθνική της ταυτότητα..”. Εντάξει. Ομως τόσο η επιμονή για την οικειοποίηση του ονόματος “Μακεδονία” από το κρατίδιο των Σκοπίων όσο και ο ισχυρισμός τους για την ύπαρξη (ανύπαρκτων) Μακεδονικών μειονοτήτων στην Ελλάδα, μας έχουν εύλογα θίξει. Το ίδιο και η ευθαρσής προπαγάνδα που έχουν εξαπολύσει, η οποία εν πολλοίς παραποεί προκλητικά την Ιστορία μας. Εάν ζητούν σεβασμό προς την εθνική τους ταυτότητα και λύση ονομασίας μη επισφαλή για τα εθνικά τους συμφέροντα, έχουμε άλλο τόσο δικαίωμα να ζητούμε και εμείς το ίδιο. Διότι η Ελλάδα δεν ήταν εκείνη που προσπάθησε πρώτη να οικειοποιηθεί όνομα άλλης χώρας, ούτε έθιξε ποτέ της καμιά εθνότητα. Και εάν ο Ελληνας πρωθυπουργός έθεσε βέτο για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ ένα χρόνο πρίν, δεν το έπραξε για λόγους αντεκδίκησης αλλά για να καταδείξει στην -καθόλου φιλική προς εμάς γειτονική αυτή χώρα- ότι στην Ευρωπαική οικογένεια και στις μεγάλες συμμαχίες, υπάρχουν κανόνες απαράβατοι τους οποίους πρέπει να σέβεται οποιοσδήποτε διαπραγματεύεται την είσοδό του σ΄αυτές. Θα θέλαμε λοιπόν να γνωρίζουμε βάσει ποιών κριτηρίων εκτιμήθηκε η “πρόοδος” της ΠΓΔΜ από τον κ. Σολάνα και κατά πόσον οι αναφορές του κ. Ιβανώφ ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Αν όντως είναι όλα τόσο θετικά, τότε να περιμένουμε παύση των απαράδεκτων προκλήσεων εκ μέρους της ΠΓΔΜ, όπως και την παραδοχή της δικής μας ιστορικής ταυτότητας την οποία χρόνια τώρα προσπαθούν να θίξουν; Ισως ο κ. Σολάνα να γνωρίζει περισσότερα…