Ο Αριστοφάνης Ανδρέου ήταν ένας νέος άνθρωπος, με πολλά όνειρα και προσδοκίες από τη ζωή. Είχε καταταγεί το 1972 στις καταδρομές, όταν αποφοίτησε από τη Σχολή Χ’ Αναστασίου. Περίμενε πώς και πώς να τελειώσει τη στρατιωτική του θητεία για να φύγει για σπουδές στη Βρετανία. Ήθελε να σπουδάσει οικονομικά. Τη βαλίτσα του, το διαβατήριο και το αεροπορικό εισιτήριο που είχε εκδώσει λίγες μέρες πριν την απόλυσή του, φρόντισαν και το έφεραν μαζί τους στην προσφυγιά οι γονείς του περιμένοντας εκείνη την ευλογημένη μέρα που θα επέστρεφε.

Τη βαλίτσα του, το διαβατήριο και το αεροπορικό εισιτήριο που είχε εκδώσει λίγες μέρες πριν την απόλυσή του, φρόντισαν και το έφεραν μαζί τους στην προσφυγιά οι γονείς του περιμένοντας εκείνη την ευλογημένη μέρα που θα επέστρεφε. Δυστυχώς, η ζωή τα έφερε αλλιώς. Η γενιά του Αριστοφάνη ήταν από αυτές που βρέθηκαν στη δίνη των μεγάλων κινδύνων και προβλημάτων που δημιουργούσαν οι επεμβάσεις ξένων αντικυπριακών κύκλων στις εσωτερικές υποθέσεις της Κύπρου. Ήταν η περίοδος που η Χούντα των Αθηνών με τα εδώ όργανά της στην ΕΟΚΑ Β’, συνεχώς υπέσκαπταν τη νόμιμη Κυβέρνηση του τόπου με την εγκληματική τους δράση, την οποία δεν τερμάτιζαν παρότι γνώριζαν ότι αυτή τους η πολιτική θα έφερνε την Τουρκία που καραδοκούσε, στην Κύπρο.Αυτή την κατάσταση και το κλίμα που επικρατούσε τότε, ο Αριστοφάνης τη ζούσε από πολύ κοντά και πριν και κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Εθνική Φρουρά. Ήξερε τους κινδύνους που ελλόχευαν, γιατί ήταν νέος πολιτικοποιημένος, γαλουχημένος με τις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ισότητας. Η οικογένειά του ήταν αρκετά πολιτικοποιημένη και ο πατέρας του, που έφυγε από τη ζωή το 2004 με την προσμονή του γιου του, ήταν ιδρυτικό μέλος και στέλεχος των Λαϊκών Οργανώσεων Κοντεμένου. Ήταν δε από τους πρώτους που οι Βρετανοί αποικιοκράτες συνέλαβαν στους απελευθερωτικούς αγώνες του λαού μας.Όταν διενεργήθηκε το φασιστικό, προδοτικό πραξικόπημα, ο Αριστοφάνης κατανοούσε πλήρως ότι άρχιζε μια νέα τραγική σελίδα στη σύγχρονη κυπριακή ιστορία. Παρότι ήταν γνωστές οι προθέσεις και η πολιτική της Τουρκίας να εισβάλει στην Κύπρο μόλις της δινόταν η αφορμή και η ευκαιρία, η Χούντα και η ΕΟΚΑ Β’ δεν δίστασαν να προχωρήσουν στο προδοτικό τους έργο. Το σενάριο ήταν γνωστό, πολύ γνωστό, γι’ αυτό και κανείς από τους πρωταγωνιστές του εγκληματικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974, δεν μπορεί να πιστώνεται με αφροσύνη και απερισκεψία.Η Τουρκία, πέντε μέρες μετά, άδραξε την ευκαιρία και εισέβαλε στο νησί μας σπέρνοντας το θάνατο και την καταστροφή. Ο λαός μας, προδομένος αντιστάθηκε με τα πενιχρά μέσα που διέθετε και προσπάθησε να αποσοβήσει τα χειρότερα. Οι στρατιώτες μας, κληρωτοί και έφεδροι, βρέθηκαν στα πεδία των μαχών προδομένοι, αλλά ηρωικά πολέμησαν για να σώσουν την Κύπρο μας. Ανάμεσά τους και ο Αριστοφάνης Ανδρέου.
Στις 22 Ιουλίου, η 33η μοίρα καταδρομών στην οποία βρισκόταν ο Αριστοφάνης Ανδρέου, μετακινήθηκε στην περιοχή Αγίου Γεωργίου Κερύνειας, για να αντιμετωπίσει την απόβαση των εισβολέων. Ο Αριστοφάνης, μαζί με ακόμη δύο στρατιώτες, έλαβαν οδηγίες να κτυπήσουν τουρκικά άρματα μάχης και κινήθηκαν πιο μπροστά από το λόχο τους. Μετά την πρώτη βολή και τη διαπίστωση ότι μεγάλος αριθμός εισβολέων βρισκόταν στην περιοχή με βαρύ οπλισμό, διατάχθηκε οπισθοχώρηση και ανασύνταξη στο Πέλλα Πάις, όπου βρισκόταν η έδρα της Μοίρας.Κατά την οπισθοχώρηση, κοντά στο τουρκοκυπριακό χωριό Τέμπλος, ομάδα στρατιωτών ενέπεσε σε ενέδρα. Ακολούθησε μάχη και προσπάθεια διαφυγής των στρατιωτών μας δια μέσου μιας χαράδρας. Αριθμός στρατιωτών κατάφερε να διαφύγει ενώ αριθμός άλλων, μεταξύ των οποίων και ο Αριστοφάνης Ανδρέου, εγκλωβίστηκαν στις υπό κατοχή περιοχές και δεν επέστρεψαν ποτέ. Το όνομα του Αριστοφάνη τοποθετήθηκε από τότε στο μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων.Η εκταφή των λειψάνων του ήρωα Αριστοφάνη, πραγματοποιήθηκε από τάφο που εντοπίστηκε στις κατεχόμενες περιοχές, στο πλαίσιο του προγράμματος εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων Κύπρου, που λειτουργεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Στη συνέχεια, διαπιστώθηκε η ταυτότητα των λειψάνων με τις ανθρωπολογικές εξετάσεις και τη διαδικασία ταυτοποίησης γενετικού υλικού.

Τελέσθηκε, σήμερα στον Ιερό ναό Αγίου Ελευθερίου, στα Λατσιά η ταφή των λείψανων του πεσόντα κατά την τουρκική εισβολή Ιάκωβου Αντζουλή, τα οστά του οποίου βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο Τζάος και ταυτοποιήθηκαν μετά από εξέταση DNA. Επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Νεοκλής Συλικιώτης.Ο κ. Συλικιώτης, μεταξύ άλλων, είπε ότι ο Ιάκωβος Αντζουλής ήταν μόλις 22 χρονών όταν έγινε η τουρκική εισβολή. Πριν καταταγεί στο 398 Τάγμα Πεζικού ζούσε στο χωριό του το Παλαίκυθρο και εργαζόταν στη Λευκωσία. Το Παλαίκυθρο, είπε ο κ. Υπουργός, ήταν ένα από τα χωριά με τις μεγαλύτερες απώλειες ζωών και ο Ιάκωβος ήταν και αυτός ένα από τα αδικοχαμένα θύματα. Πρόσθεσε ότι: “Με την ετεροχρονισμένη κηδεία του Ιάκωβου Αντζουλή, που τελούμε σήμερα, θα μπορέσουν οι δικοί του, μετά από 35 χρόνια, να πουν το ύστατο χαίρε στον άνθρωπό τους, θέτοντας έτσι τέλος στην αγωνία και τον καημό τους, αφού θα αναπαυτεί επιτέλους η ψυχή του αγαπημένου τους”. Παράλληλα είπε: “Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να διαβεβαιώσω ολόκληρο τον κυπριακό λαό, αλλά ιδιαίτερα τους συγγενείς των αγνοουμένων, ότι η Κυβέρνηση θα συνεχίσει να στηρίζει το έργο της Διερευνητικής Επιτροπής και θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να επιταχυνθεί ο ρυθμός της όλης διαδικασίας”.
moi.gov.cy