Ενώ οι μάχες μαίνονται και βαθαίνει η ανθρωπιστική κρίση στο Πακιστάν, οι Ταλιμπάν έχουν αποδυθεί σε σωρεία δημοσίων εκτελέσεων, μαστιγώσεων και ακρωτηριασμών, μοιράζοντας συγχρόνως … αφιλοκερδώς τις σχετικές βιντεοταινίες, ώστε όσοι έχασαν το θέαμα να γίνουν μάρτυρες του κύματος τρόμου που αρχίζει και απλώνεται στη χώρα, ιδίως στην κοιλάδα Σουάτ.
Ο πακιστανικός τύπος κάνει λόγο για μια καλά υπολογισμένη πολιτική, αποκαλυπτική των στόχων αυτής της εξτρεμιστικής μειοψηφικής έκφρασης του Ισλάμ που πρεσβεύουν οι Ταλιμπάν που απειλεί τη μοναδική στον κόσμο μουσουλμανική χώρα με πυρηνικά όπλα. Διαπόμπευση, φάλαγγα, μαστίγωμα, πυρακτωμένα σίδερα, ικρίωμα, διαμελισμός, όλα προς παραδειγματισμό και τέρψη του όχλου, αναβιώνουν στις πρακτικές των φανατικών ισλαμιστών όχι ως επιστροφή στον Μεσαίωνα, αλλά ως διακήρυξη πολιτικών προθέσεων.
Η τιμωρία-θέαμα και τα βασανιστήρια, έγραφε ο γάλλος φιλόσοφος Μισέλ Φουκό, συμβολίζουν την εκφοβιστική υποχρέωση της δίχως όρους υποταγής σε ένα νέο πολιτικό καθεστώς που επενδεδυμένο με το μανδύα της θρησκευτικής αυθεντίας αναζητά να αντικαταστήσει κάθε μορφή προϋπάρχουσας εξουσίας.

Οι Ταλιμπάν («σπουδαστής» στη γλώσσα των παστούν, φυλή από όπου και αναδύθηκαν) πρωτοεμφανίστηκαν ως σχολαστικοί μελετητές του Κορανίου στις μαντράσες (θρησκευτικές σχολές) που ιδρύθηκαν με σαουδαραβικά χρήματα στο Πακιστάν τη δεκαετία του 1980.

Ακολουθώντας μια ακραία εκδοχή του Ισλάμ με σημαντική επιρροή της ιδεολογίας του ουαχαμπιτισμού που ασπάζεται η Αλ Κάιντα, εκπαιδεύτηκαν ως εθελοντές κατά των ρωσικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν με τη στήριξη τόσο των αμερικανικών όσο και των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών.

Αλλά οι πακιστανοί Ταλιμπάν που έχουν συσπειρωθεί κάτω από τη σημαία του Κινήματος Ταλιμπάν του Πακιστάν (ΤΤΡ), νέοι 15-20 ετών στην πλειονότητά τους (ανάμεσά τους και Αφγανοί, ξένοι αλλά και κοινοί εγκληματίες που καταζητούνται για φόνους, απαγωγές, εκβιασμούς), δεν έχουν ιδιαίτερη θρησκευτική παιδεία. Οι ηγέτες τους, γράφει η Ράφια Ζακάρια, της «Friday Times», εκμεταλλεύονται τις μεταποικιακές αγωνίες και τα αιτιολογημένα αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα μιας χώρας που είδε πανίσχυρες δυνάμεις να σφετερίζονται την ιστορία της, για να απορρίψουν κάθε στοιχείο εκσυγχρονισμού ως μη «αγνά» μουσουλμανικό ή πακιστανικό.

«Μονοπωλούν την “αγνότητα” επιλέγοντας αυθαίρετα ως “θείο νόμο” χωρία του Κορανίου που θεωρούν ότι πρέπει να εφαρμοστούν, ιδίως το χαντ (σύνολο τιμωριών που περιλαμβάνονται στη σαρία) και αγνοώντας τις αναφορές για ευσπλαχνία και ισότητα που είναι πολυπληθέστερες στο ιερό κείμενο. Θέλουν να σημαδέψουν το σώμα και το πνεύμα περιφρονώντας τη γνώση και ανάγοντας την εξουσία σε πλήρη υποταγή».

Εξήντα δύο χρόνια μετά την ίδρυση του Πακιστάν («χώρα των αγνών» στη γλώσσα ουρντού) ως «το πείραμα του ισλαμικού κράτους», η χώρα είναι εγκλωβισμένη σε μια μάχη για το πόσο «αγνή» πρέπει να είναι. Και μπροστά στον κίνδυνο επικράτησης της ολοκληρωτικής πολιτικής αντίληψης των Ταλιμπάν, πρώτη φορά η σιωπηλή πλειονότητα των μετριοπαθών ισλαμιστών βρήκε φωνή με τη δημιουργία μιας συμμαχίας 22 ομάδων και κομμάτων.

Υποστηρίζοντας ότι εκπροσωπεί 85 εκατομμύρια μετριοπαθείς σουνίτες μοσουλμάνους του Πακιστάν, ο ηγέτης του νεοσύστατου Συμβουλίου, Αχμέντ Ναεμί, χαρακτήρισε τους Ταλιμπάν «κηλίδα του ισλάμ» και υποσχέθηκε να αγωνιστεί όσο μπορεί εναντίον τους.

Αλλά ακόμη κι αν η μάχη στην κοιλάδα Σουάτ κερδηθεί, παραμένει αμφίβολη η έκβαση του πολέμου κατά μήκος των 2.600 χιλιομέτρων συνόρων με το Αφγανιστάν που χαράχτηκαν τεχνητά το 1893 από τον βρετανό Χένρι Μόρτιμερ Ντουράν για να διασπάσουν το έθνος των ανυπότακτων παστούν.

Αυτή η διάτρητη συνοριογραμμή, δίοδος όπλων και ναρκωτικών, καταφύγιο των Ταλιμπάν, φυτώριο της Αλ Κάιντα, τόπος εξαγωγής τζιχαντιστών προς κάθε γωνιά, έχει μετατραπεί στο επίκεντρο της παγκόσμιας γεωστρατηγικής. Αλλά και στη σκακιέρα όπου ο Ομπάμα παίζει τις πρώτες κινήσεις της νέας του στρατηγικής πείθοντας τον πακιστανικό στρατό να καταδιώξει τους Ταλιμπάν.

Ωστόσο, η ηγέτιδα της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πακιστάν, Ασμα Τζαχανγκίρ, μιλώντας στο Αλ Τζαζίρα, επεσήμανε την απροθυμία των στρατιωτικών να αναλάβουν την επιχείρηση, αποκαλύπτοντας την έκταση της διαπλοκής: «Υπάρχει τεράστια σύγχυση. Η κυβέρνηση εναγκαλίζεται με την Ουάσιγκτον και η κρατική τηλεόραση επιτίθεται στις ΗΠΑ. Πριν από λίγο έκανε συμφωνία με τους Ταλιμπάν και μας έλεγε ότι είναι ενάρετοι και πατριώτες και σήμερα τους σκοτώνει. Ο στρατός μάχεται τους Ταλιμπάν, αλλά είναι πασίγνωστο ότι κάποιες ομάδες τους έχουν σχέσεις με κύκλους στρατιωτικών».
ΕΛΕΘΕΥΡΟΤΥΠΙΑ