Γιάννης Μαρίνος
Μετά την ψυχρολουσία, που παρά τα ελπιζόμενα δεχθήκαμε και από τον νέο πρόεδρο Ομπάμα, παραμένει περισσότερο μετέωρη και αναποτελεσματική η επίσημη ελληνική πολιτική απέναντι στην Τουρκία και στις διμερείς διαφορές μας, και στην ευρωπαϊκή προοπτική της γείτονος. Για μία ακόμη φορά ακούσαμε στην πολύπαθη Κύπρο να δηλώνεται ότι δεν πρόκειται να προβληθεί βέτο στην τουρκική ένταξη ανεξαρτήτως συμπεριφοράς της απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία. Είναι προφανές ότι βασιζόμαστε τώρα στη σημερινή αρνητική στάση της Γερμανίας και της Γαλλίας, η οποία όμως μπορεί να αλλάξει αν κερδίσουν οι Σοσιαλδημο- κράτες στις προσεχείς εκλογέςόπου θα τους ψηφίσουν μονοκούκι οι περί τα δύο εκατομμύρια τούρκοι μετανάστες σύμφωνα με ωμή δήλωση του τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν. Υπενθυμίζω ότι η Τουρκία ενεργεί και ως ανθύπατος των ΗΠΑ στα ανατολικά σύνορα της ΕΕ με την προσδοκία να παίξει αναβαθμισμένα τον ρόλο αυτόν και εντός της Ενωσης, όπως με ωμότητα το απαιτεί ο κ. Ομπάμα.
Στην περίπτωση της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης ακολουθείται μια ιδιότυπη διαδικασία: Η Ελλάς υποστηρίζει ότι δεν υφίσταται κανένα πρόβλημα για επίλυση εκτός της διευθέτησης της υφαλοκρηπίδας. Ενώ η Τουρκία υποστηρίζει το ακριβώς αντίθετο, ότι υφίσταται θέμα διαφορών στον εναέριο χώρο, στα χωρικά ύδατα, στον εξοπλισμό ορισμένων ελληνικών νησιών, στην εθνική κυριαρχία σε ορισμένα άλλα νησιά (γκρίζες ζώνες κ.ο.κ.). Και κάθε τόσο προσθέτει και νέες διεκδικήσεις.
Η Ελλάς αμφισβητεί μεν τη νομιμότητα των τουρκικών απαιτήσεων, αλλά διόλου σθεναρά. Ταυτόχρονα, παραβλέποντας ακόμη και ευθείες απειλές για casus belli αν επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια, όπως δικαιούμεθα με βάση το διεθνές δίκαιο, επιδίδεται σε επίδειξη φιλικών διαθέσεων και γενναιόδωρης ανεκτικότητας προς την τουρκική θρασύτητα δίνοντας την εντύπωση ότι δεν έχει τη νομική δυνατότητα να αμυνθεί.
Η Τουρκία π.χ. αμφισβητεί τον εναέριο χώρο των 10 μιλίων που έχει θεσπίσει η Ελλάς. Πρόκειται όντως για μια διεθνή πρωτοτυπία από μέρους μας, δεδομένου ότι τα χωρικά μας ύδατα είναι στα 6 μίλια και είθισται διεθνώς ο εθνικός εναέριος χώρος να αντιστοιχεί προς την έκταση των χωρικών υδάτων. Η διεθνής κοινότητα φαίνεται να συμφωνεί με την άρνηση της Αγκυρας να αναγνωρίσει τα 10 μίλια στον εναέριο χώρο, τον οποίο καθημερινά παραβιάζουν τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα. Η ελληνική πλευρά θα μπορούσε να αναστρέψει την εις βάρος της εικόνα αν γνωστοποιούσε ότι μελετά να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Ετσι, από εκεί που βρισκόμαστε σε μειονεκτική θέση επικαλούμενοι διεθνή εναέριο χώρο 10 μιλίων, ο οποίος δεν στηρίζεται στις διεθνείς συνθήκες, θα μεταπηδήσουμε αμέσως σε θέση ισχύος αφού μια επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια θα επεξέτεινε αυτομάτως και τον εθνικό εναέριο χώρο μας όχι πια στα 10 αλλά στα 12 μίλια. Και με τέτοιο νομικό πλεονέκτημα στον φάκελό μας, προσερχόμενοι στον διάλογο με την Τουρκία θα μπορούσαμε να διαπραγματευθούμε ακόμη και κάποιες παραχωρήσεις, όπως υποχώρηση στα 10 μίλια, πράγμα που, ούτως ή άλλως, μας εξασφαλίζει μείζονα δικαιώματα στο Αιγαίο, όπου τώρα έχουμε αυτοπεριοριστεί στα 6 μίλια και δεν λέμε κουβέντα για τα 12, που δικαιούμαστε.
Θα μου πείτε: Και αν η Τουρκία επαναλάβει ότι την επέκταση των χωρικών υδάτων θεωρεί αιτία πολέμου; Ε, ας προειδοποιήσει η Ελλάς από τώρα και ξεκάθαρα την ΕΕ και τις ΗΠΑ ότι, όταν η Τουρκία αφήνεται να διεκδικεί παρανόμως νησιά, Αιγαίο, γκρίζες ζώνες κτλ., τότε και η Ελλάδα θα αρχίσει να διεκδικεί ό,τι δικαιούται κατά το διεθνές δίκαιο. Η προ ημερών σχετική συμφωνία με την Αλβανία ενισχύει τις θέσεις αυτές.
BHMA