Στον κόσμο τους βρίσκονται οι κυβερνήσεις Καραμανλή και Χριστόφια αναφορικά με το θέμα της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Δικαίως προκαλεί αγανάκτηση η στάση τους. Τη Δευτέρα, είχαμε τον Ελληνα πρωθυπουργό. Από τη Στοκχόλμη όπου βρισκόταν θεώρησε αναγκαίο να διακηρύξει ότι αυτός παραμένει αμετακίνητος υπέρ της τουρκικής ένταξης. Διαχώρισε έτσι με τον πιο επίσημο τρόπο τη στάση του από τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ και τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, που μόλις ένα 24ωρο νωρίτερα είχαν υπογραμμίσει ότι αντιτίθενται στην τουρκική ένταξη, προτείνοντας αντ αυτής μια προνομιακή σχέση με την Αγκυρα. Την Τετάρτη, ο Κύπριος πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας έκρινε απαραίτητο να διαχωρίσει και αυτός δημοσίως τη θέση του από τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί.
Μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου επανέλαβε ότι και η Λευκωσία τάσσεται φανατικά υπέρ της πλήρους τουρκικής ένταξης. Εσπευσε να στηρίξει τον Δ. Χριστόφια και ο πρόεδρος του δεξιού ΔΗΣΥ Νίκος Αναστασιάδης. Τέτοιο πάθος των Ελληνοκυπρίων υπέρ της ένταξης του «Αττίλα» στην ΕΕ προκαλεί ομολογουμένως βαθύτατη εντύπωση, αν και αλγεινή.

Το παράδοξο είναι ότι αυτή η κυπριακή στάση παρατηρείται σε μια στιγμή που η Αγκυρα κλιμακώνει την πίεσή της επί της ΕΕ προκειμένου αυτή να πειθαναγκάσει τη Λευκωσία να άρει το «μπλοκάρισμα» του κεφαλαίου «Ενέργεια» των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Βρυξελλών – Αγκυρας.

Το κεφάλαιο αυτό είναι το μοναδικό που έχει μπλοκάρει η Λευκωσία. Προχώρησε στην κίνηση αυτή η τουρκική κυβέρνηση επειδή δεν αναγνωρίζει αποκλειστική οικονομική ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας όχι μόνο στον θαλάσσιο χώρο μεταξύ Τουρκίας – Κύπρου, πράγμα αναμενόμενο, αλλά και στη θάλασσα… νότια και ανατολικά του νησιού, μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου, Ισραήλ και Συρίας!

Η Αγκυρα μάλιστα έβαλε τον Ταλάτ να… καταγγείλει την Κυπριακή Δημοκρατία στον γ.γ. του ΟΗΕ επειδή η Λευκωσία διεξάγει διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ για την οριοθέτηση της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ των δύο χωρών! Οι Τούρκοι είχαν κάνει άλλωστε παρεμβάσεις για το ίδιο θέμα και προς την Αίγυπτο και τη Συρία, με τις οποίες η Κύπρος έχει ανάλογες συνομιλίες.

Η σημαντικότερη όμως αρνητική για την Κύπρο εξέλιξη έλαβε χώρα την περασμένη Παρασκευή, στην Πράγα. Η παταγωδώς αποτυχημένη, κατ όνομα σύνοδος κορυφής της ΕΕ που συνήλθε στην πρωτεύουσα της Τσεχίας, ασχολήθηκε και με το θέμα της κατασκευής του περιβόητου αγωγού φυσικού αερίου Ναμπούκο, την οποία προωθούν οι ΗΠΑ και κάποιες ευρωπαϊκές χώρες μαζί με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Ο αγωγός αυτός θα μεταφέρει αζερινό φυσικό αέριο αμερικανικών συμφερόντων μέσω Τουρκίας και από εκεί μέσω Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Ουγγαρίας στην Αυστρία και την Κεντρική Ευρώπη.

Και στο θέμα του Ναμπούκο η σύνοδος της ΕΕ απέτυχε. Αρνήθηκαν να υπογράψουν τη διακήρυξη το Τουρκμενιστάν, το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν – οι χώρες δηλαδή που θα προμήθευαν, πέραν του Αζερμπαϊτζάν, το φυσικό αέριο που είναι αναγκαίο για να γεμίζει ο αγωγός και να είναι οικονομικά βιώσιμος. Αυτό θέτει εν αμφιβόλω ακόμη και το αν θα κατασκευαστεί ή όχι ο Ναμπούκο.

Σε ό,τι αφορά όμως έμμεσα την Κύπρο, υπέγραψε τη διακήρυξη η Τουρκία, η οποία μετά από σκληρό παζάρι ήρθε σε συμφωνία με την ΕΕ. Ο Τούρκος πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ που βρισκόταν στην Πράγα όμως ζήτησε με πλάγιο αλλά σαφή τρόπο ως αντάλλαγμα για να τηρήσει η Αγκυρα την υπογραφή της, την παράκαμψη του κυπριακού βέτο στο κεφάλαιο της Ενέργειας κατά τις ευρωτουρκικές ενταξιακές διαπραγματεύσεις!

Είναι πιθανότατο, λοιπόν, στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα η Λευκωσία να αντιμετωπίσει εντονότατες πιέσεις εκ μέρους χωρών της ΕΕ και φυσικά της Κομισιόν να άρει το βέτο της στο θέμα αυτό. Θα είναι φυσικά τραγικό να υποχωρήσει η κυπριακή κυβέρνηση και στο ενεργειακό, καθώς θα καταρρακωθεί ακόμη περισσότερο το ήδη βαριά πληγωμένο διεθνές κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Από την άλλη δεν είναι καθόλου εύκολο μια ασήμαντη χώρα όπως η Κύπρος να αντιμετωπίσει μόνη της όλες τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Η Αθήνα πρέπει να προετοιμαστεί να βοηθήσει τη Λευκωσία σε μια πολύ δύσκολη μάχη.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΛΑΘΩΝ
Σκληρή μάχη χωρίς κανέναν σύμμαχο
Εντελώς μόνη της, με την όποια βοήθεια της Αθήνας, θα υποχρεωθεί να δώσει τη μάχη επιμονής στο ενεργειακό βέτο κατά της Τουρκίας η Λευκωσία. Απολύτως καμιά άλλη χώρα – μέλος της ΕΕ δεν πρόκειται να της συμπαρασταθεί. Οταν οι άλλοι Ευρωπαίοι βλέπουν την Κύπρο να υποστηρίζει την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ παρόλη την τουρκική κατοχή και την άρνηση της Αγκυρας να αναγνωρίσει ακόμη και την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, δικαιολογημένα θεωρούν πολιτικά αφελές να στηρίξουν ένα κυπριακό βέτο που αφορά το σαφώς υποδεέστερο ζήτημα του καθορισμού αποκλειστικής οικονομικής ζώνης και να συγκρουστούν γι αυτό με την Αγκυρα. Πόσω μάλλον που έχουν και οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι συμφέρον από το πέρασμα του αγωγού Ναμπούκο μέσω Τουρκίας…
Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ ΕΘΝΟΣ