Tου Αθανασιου Eλλις
Oι εικόνες της «συμπόρευσης» των κ. Καραμανλή και Παπανδρέου, έστω και για λίγα μέτρα, μετά τη δοξολογία της 25ης Μαρτίου επανέφεραν στη σκέψη την καθιέρωση, σε μόνιμη βάση, επίσκεψης του πρωθυπουργού, αλλά και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στον Λευκό Οίκο την ημέρα που εορτάζεται η ελληνικήανεξαρτησία, αν όχι κάθε χρόνο, τουλάχιστον σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Η κοινή παρουσία των ηγετών των δύο μεγάλων κομμάτων στη σημαντικότερη χώρα του κόσμου την ημέρα της εθνικής επετείου θα απέπνεε ενότητα και συνέχεια, τόσο προς την ομογένεια, που ενδιαφέρεται για την Ελλάδα και όχι για τη Ν.Δ. ή το ΠΑΣΟΚ, όσο και προς τον Λευκό Οίκο, όπου ο πρόεδρος και οι συνεργάτες του θα διαπίστωναν πως το εθνικό μέτωπο είναι, όντως, ενιαίο και δεν μπορούν να προσδοκούν σε «οφέλη» από την αλλαγή της κυβέρνησης στην Αθήνα.
Φυσικά, για να γίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει οι Ελληνες πολιτικοί ηγέτες να επιδείξουν εθνική συνείδηση και σπάνια ωριμότητα και να απεμπολήσουν την επιδίωξη κομματικού οφέλους από τη συνεύρεση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ιδιαίτερα ο εκάστοτε πρωθυπουργός. Η συνάντηση δεν θα αντικαθιστά τις περιοδικές διμερείς επισκέψεις εργασίας και συναντήσεις του Ελληνα πρωθυπουργού με τον Αμερικανό πρόεδρο, οι οποίες θα συνεχίσουν να διευθετούνται, όπως είθισται, διά της διπλωματικής οδού και ανεξάρτητα από την εθνική εορτή.
Στην καθιέρωση αυτής της τακτικής, που μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί σε παράδοση, θα πρέπει φυσικά να συμφωνήσει και ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, η κοινή παρουσία του οποίου με τον πρωθυπουργό και τον εν δυνάμει μελλοντικό πρωθυπουργό της Ελλάδας, θα αναδείξει και δεν θα επισκιάσει τον δικό του ηγετικό ρόλο, όπως φαίνεται να ανησυχούν κάποιοι από το περιβάλλον του. Θα είναι πολύ πιο σημαντικό γι’ αυτόν να απευθύνεται προς τον πρόεδρο της υπερδύναμης έχοντας στο πλευρό του την ηγεσία της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών. Ταυτόχρονα, θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ακουστεί στον Λευκό Οίκο η ελληνική φωνή –γενέτειρας και ομογένειας– «ενωμένη και δυνατή».
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ