Η πρόσφατη επίσκεψη του Αζέρου προέδρου Ιλχάμ Αλίεφ στην Αθήνα, στη διάρκεια της οποίας συμφωνήθηκε η προμήθεια ενός εκατομμυρίου κυβικών μέτρων αζερικού αερίου ετησίως επιπλέον, εμπίπτει στον πυρήνα της «γεωοικονομίας».

Περισσότερο αζερικό αέριο σημαίνει πολλαπλότητα πηγών ενέργειας και λιγότερη εξάρτηση από τη ρωσική Gazprom. Σημαίνει, δηλαδή, προσαρμογή της ενεργειακής πολιτικής στις παραμέτρους που θέτουν η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ, παρόλο που οι δύο πλευρές δεν συμφωνούν σε όλα, αν και είναι βέβαιο ότι σύντομα θα ξεκινήσουν διάλογο για να επαναχαράξουν τον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. «Ο πλέον ώριμος αγωγός για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την Κασπία στις ευρωπαϊκές αγορές είναι ο TGI» (που συνδέει την Ελλάδα, την Τουρκία και την Ιταλία). Η φράση αυτή ακούγεται όλο και τακτικότερα από επίσημα χείλη που εκφράζουν την κυβερνητική πολιτική, σε διεθνή fora και σε συναντήσεις με αξιωματούχους ξένων χωρών. Είναι αλλαγή, αν θυμηθεί κανείς ότι μέχρι την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρία των ΗΠΑ η συνηθέστερη αναφορά ήταν για τον αγωγό South Stream, που θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο και έχει συνδέσει με ισχυρούς δεσμούς τον πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή με το Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν.
Τι μεσολάβησε; Φαίνεται -σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες- ότι το Μέγαρο Μαξίμου έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επιδιωκόμενη αλλαγή ατμόσφαιρας στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις περνά και από τους δρόμους της ενέργειας. Φαίνεται επίσης ότι έχει φτάσει και στην Αθήνα το μήνυμα ότι προσεχώς η ενεργειακή ασφάλεια θα αποτελέσει μέρος της στρατηγικής του ΝΑΤΟ.

Συνεπώς, θα συνιστά συμμαχική υποχρέωση η ενεργειακή ανεξαρτησία, όπως προσδιορίζουν Αμερικανοί αξιωματούχοι την απεμπλοκή των ευρωπαϊκών αγορών από το μονοπώλιο της ρωσικής Gazprom.