Του Σενέρ Λεβέντ
Είπα μέσα μου ότι “τέλειωσε αυτή η υπόθεση” όταν είδα εκείνα τα τεράστια ξενοδοχεία που ανεγείρονται στην Καρπασία και είναι το ένα πιο σαγηνευτικό από το άλλο, τις μαρίνες, τα εμπορικά κέντρα και τις εγκαταστάσεις αφαλάτωσης. Φαίνεται πως ήρθαμε στο τέλος του δρόμου. Καρφώνονται τα πιο γερά καρφιά της διχοτόμησης. Ο Ναός της Αρτέμιδος, το Κολοσσαίο, οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας και η Κιβωτός του Νώε. Τι απέμεινε; Μήπως το Ταζ Μαχάλ;
Λένε πως θα ολοκληρωθούν όλα μέσα στο 2010, αλλά στέλνεται από τώρα ένα μήνυμα προς…τους Ελληνοκύπριους αδελφούς: Έγινε σύννεφο, ξέχνα την Καρπασία! Μήπως μόνο προς τους Ελληνοκύπριους αποστέλλεται το μήνυμα αυτό; Αποκλείεται. Πήρα και εγώ το δικό μου μερίδιο ως Τουρκοκύπριος. Και αντιλήφθηκα για ακόμη μια φορά πώς χάνεται η χώρα αυτή και φεύγει κάτω από τα πόδια μας. Με κατέβαλε ένας παράξενος πανικός σαν να είμαι ένας ιθαγενής στην Αυστραλία ή ερυθρόδερμος στην Αμερική. Μήπως προς τα εκεί βαδίζουν τα πράγματα; Αν όχι τώρα, μήπως μια μέρα αυτό θα μας συμβεί;
Έγινε, λέει, Λας Βέγκας ο τόπος τούτος. Όχι Λας Βέγκας, “Lost Καρπασία” έγινε. Δηλαδή χαμένη Καρπασία. Ρωτήστε εκείνα τα άγρια γαϊδούρια να σας πουν. Για να δούμε, θα σας απομείνει το παλιό σας κέφι σε εκείνο το χώρο μετά την ανέγερση των ξενοδοχείων; Για να δούμε, εκείνη η μοναδική φύση θα είναι άραγε χρήσιμη πλέον για τους Κύπριους; Το πολύ να είστε και εσείς τουρίστες εκεί από δω και μπρος. Όχι πρώτης τάξης, δεύτερης τάξης τουρίστες. Διότι δεν είστε κάποιος πλούσιος Άγγλος, Γάλλος, Γερμανός ή Εβραίος που ήρθε να παίξει ρουλέτα στο καζίνο. Είστε Κύπριος. Ντόπιος. Όπως οι ιθαγενείς στην Αυστραλία ή οι ερυθρόδερμοι στην Αμερική. Δεν είστε πλούσιοι πελάτες. Δεν κρατάτε πολλά λεφτά. Θα φάτε μόνο κάτι στα πεταχτά και θα φύγετε. Μήπως εκείνοι που νομίζουν ότι είστε Ιταλοί δεν θα χάσουν το κέφι τους όταν μάθουν πως είστε Κύπριοι; Ποιος αποδίδει αξία σε έναν ιθαγενή στο Ναό της Αρτέμιδος, στο Κολοσσαίο, στους Κρεμαστούς Κήπους της Βαβυλώνας; Ποιος ξέρει, μπορεί να μην σας δεχτούν ακόμη και στην Κιβωτό του Νώε. Μπορεί να μην γυρίσει να σας κοιτάξει ούτε καν αυτό το γκαρσόνι στο οποίο θα παραγγείλετε φαγητό, όταν μάθει πως είστε ιθαγενής.
Στην τελετή ορκωμοσίας του Ομπάμα παρέλασαν και έφιπποι ερυθρόδερμοι. Οι πραγματικοί ιδιοκτήτες της ηπείρου. Με τα φτερά τους από πουλί που ανέμιζαν. Μια μέρα και εσείς έτσι θα παρελαύνετε στις τελετές που θα γίνονται εδώ. Με μπότες και σαλβάρια. Χορεύοντας την Τυλληρκώτισσα. Θα σας δείχνουν με το δάχτυλο από τις εξέδρες. “Ω, κοιτάξτε, περνούν οι ιθαγενείς”, θα λένε. Οι ιθαγενείς. Οι Κύπριοι. Οι πραγματικοί ιδιοκτήτες της χώρας αυτής που πλέον κανείς δεν θα θυμάται.
Μερικούς αιώνες μετά που τους πήρε τα χώματά τους, η κυβέρνηση της Αυστραλίας ζήτησε συγγνώμη από τους ιθαγενείς. Μπορεί να κάνει το ίδιο και η Τουρκία μετά από μερικούς αιώνες. Θα απολογηθεί στους εδώ ιθαγενείς. Όμως, η απολογία αυτή δεν πρόκειται να φέρει τίποτα πίσω. Εμείς χάσαμε την πατρίδα μας λέγοντας συνεχώς πως “αυτή η χώρα είναι δική μας”. Αν πείτε πως προβάλαμε σοβαρή αντίσταση, θα είναι ψέματα. Κανένας κατακτητής δεν μπόρεσε να πάρει τόσο εύκολα καμία άλλη χώρα, όσο πάρθηκε τούτη εδώ. Σε τίποτα δεν ωφέλησαν εκείνα τα μαύρα μας στεφάνια και εκείνα τα αθώα συλλαλητήρια. Σε ποιον να πούμε τον πόνο μας τώρα.
Στο τραπέζι, λέει, υπάρχει το ζήτημα των περιουσιών. Αλλά το μήνυμα έφτασε στον προορισμό του πριν καν αρχίσει η συνάντηση. Σύννεφο έγινε, ξέχνα την Καρπασία. Ξέχασε και τη Μόρφου. Ξέχασε και την Κερύνεια. Άλλωστε βγάλαμε προς πώληση για μερικά γρόσια όλα όσα κρατάμε και μένουν άδεια. Ιδού ο λάκκος. Ιδού ο χάρτης. Δεν είναι το Λας Βέγκας. Είναι η “Lost Κύπρος”. Κλάψε αν θες. Κλάψε.
ΠΟΛΙΤΗΣ